Het is alweer erg druk met verkeer als we Las Vegas verlaten. Gelukkig zitten we snel op de Interstate en staat de file de andere kant op. Vanuit de staat Nevada, rijden we een klein stukje door Arizona en vervolgens Utah en is het ineens een uur later!
We komen door een prachtige kloof van een ruig gebergte. De verschillende lagen zijn goed te zien. In Springdale, een leuk toeristisch plaatsje, zien we een supermarkt en bakery, maar het is lastig om een plek te vinden om de camper neer te zetten. We draaien het benzinestation op, maar er is onvoldoende plek. Syb staat daardoor midden op de weg, maar gelukkig zijn de mensen hier niet zo ongeduldig en komt het allemaal goed.
Het verse brood blijkt overigens achteraf (als we de helft al op hebben) afbakbrood te zijn. We vonden het al een beetje apart, maar weten nu ook waarom.
De Zion campground ziet er keurig uit met een prettige ontvangst. We hebben een hele mooie plek, vlakbij het langsstromende riviertje de Virgin en met zicht op de schitterende rotsen van Zion. Vooral als de zon ondergaat kleuren ze prachtig rood.
Er is een zwembad waar we graag gebruik van maken, want het is weer bloedheet met 36 graden. In de zon is het niet uit te houden.'s Avonds zitten we heerlijk buiten, maar krijgen het wel een beetje benauwd van alle vuurpotten en barbecues om ons heen. Hoezo gezond in de natuur?
Vandaag stappen we voor de deur van de camping op de shuttlebus die ons naar het visitorscenter brengt. Daar kopen we een jaarpas voor toegang in de Nationale Parken en dan gaan we met de parkshuttle eerst naar het eindpunt "Temple of Sinawava". Daar lopen we langs de Virgin rivier, filmen en maken foto's van de rode rotsen die scherp aftekenen tegen de strakblauwe lucht. Het is bloedheet in de canyon waar volop gewandeld wordt. Toch zijn niet alle trails open. Vanwege het vele smeltwater kunnen we de Narrows trail niet lopen. Dit is een smal 'pad' waarbij je door het water tussen de rotsen loopt. Er wordt gewaarschuwd om niet in de snelstromende rivier te gaan, dat is veel te gevaarlijk. Later horen we dat er een vrouw met een kind gered moeten worden. Het kind heeft anderhalf uur op een steen moeten zitten, totdat er hulp kwam, onvoorstelbaar!
We nemen de shuttle naar stop 7, waar we na een kort maar steil klimmetje bij de Weeping Rock komen. Het is een overhangende rots waar druipend, verkoelend, water vanaf komt. We puffen uit en laten ons met de shuttle weer terug brengen. Het is te heet voor ons om nog meer te lopen.
Zion NP heeft veel indruk gemaakt op ons en dan horen we van onze buren dat ze de Grand Canyon mooier vinden. Dus we zijn benieuwd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten