We hebben een goede nachtrust gehad, het was net te doen om zonder airco te slapen. De lucht is strakblauw, het is alweer heet en we vertrekken in daarop afgestemde kleren richting LA. We zien nog een fraai stukje van Palm Springs en rijden over Interstate 210. Al snel begint het weer hard te waaien en bij het windmolenpark lijkt het zelfs op storm. Het zand stuift en het zicht is wazig. We schudden behoorlijk en in de middenberm ligt een vrachtwagen op zijn kant. Het is heel erg heftig om te rijden en de bovenluikjes (die dicht zaten) beginnen te klapperen. Ik schommel door de camper om ze vast te draaien. Even later horen we een klap die we niet thuis kunnen brengen. De lucht trekt helemaal dicht en het is heel druk op de Interstate. Gelukkig komen we in een rustiger gebied wat de wind betreft en we houden een vroege koffiestop om even bij te komen. We komen er gelijk achter dat de temperatuur flink gedaald is en we trekken snel warmere kleren aan. We zijn allemaal sowieso een beetje bibberig van de stormachtige ervaring.
Naarmate we dichterbij LA komen, wordt het nog drukker op de weg. Met vijf of zes rijbanen schiet alles langs elkaar en er rijden idioot grote en brede vrachtwagens. Eén wijkt uit omdat er iets staat te knipperen op de vluchtstrook en snijdt ons af. Het veroorzaakt een klein hartverzakking bij ons. We rijden met een ruime bocht noordelijk om het centrum van LA. De Campground ligt in het Van Nuys district, dat we gelukkig zonder kleerscheuren, maar wel vermoeid, bereiken. De ontvangst is hier allerhartelijkst en de eigenaar vertelt van alles over zijn community en haar (meestal) tijdelijke bewoners. Artiesten hebben hier mooie muurschilderingen gemaakt en er "wonen" ook muzikanten en mensen uit de filmindustrie. Er staan allerlei leuke items die natuurlijk met Hollywood te maken hebben. De campground heet niet voor niets Hollywood RV Park.
Als we gesetteld zijn komen we erachter wat de klap was die we onderweg hoorden. Het bovenluikje is er namelijk finaal van afgewaaid. Gelukkig is het droog, maar dat kan natuurlijk niet zo blijven. We bellen dus snel naar Road Bear die wil dat we langskomen op hun vestiging in LA, maar wij vinden dat geen optie. Het is hier een gekkenhuis met verkeer op vrijdagmiddag. Het kost wat moeite, maar we kunnen ze gelukkig overhalen om naar de campground te komen. Het is een prima service dat Road Bear inderdaad iemand langs stuurt die een nieuwe klep monteert. Hij klimt op het dak en controleert gelijk de overige luiken. Na een half uur is het klusje geklaard en zijn wij blij dat deze uitdaging ook weer achter de rug is.
Er is niet veel tijd meer over om verder iets te ondernemen en onze energie is ook een beetje op. We maken daarom een wandeling over Balbao Boulevard en komen erachter dat je in LA niets lopend kan bereiken. Wat op de kaart een klein stukje is, is in werkelijkheid bijna een uur lopen en dan ben je nog nergens.
We eten voor het eerst binnen in de camper, maken een plan voor morgen en gaan vanavond vroeg naar bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten