donderdag 6 juni 2019
Yosemite Valley
Om 8 uur staan we in de Lodge, waar wifi-ontvangst is, om met Skype naar de Yarts busonderneming te bellen. Helaas kunnen er op dezelfde dag geen reserveringen meer gedaan worden, maar het zou geen probleem moeten zijn om cash bij de chauffeur een kaartje te kopen. Waarschijnlijk kunnen we wel mee en inderdaad, we hebben geluk en hebben een plek in de eerste bus (van de drie) naar het Visitor Center in Yosemite Valley. Omdat we in de bus zitten hoeven we geen entree voor het NP te betalen. Het is een prachtige route en onze knappen regelmatig. Dat is ook geen wonder, want we komen op bijna 6200 ft (2.000 m) hoogte. We zien het kolkende water van de Merced en een prachtig uitzicht op de Bridalveil Fall. Na een uur rijden komen we bij het Visitor Center waar we ons eerst laten informeren over de mogelijkheden om in één dag de bijzondere dingen te zien. De Ranger adviseert ons om eerst naar de Lower Yosemite Fall te lopen en daarna naar Sentinel Bridge. Daar stappen we op de overvolle shuttle naar stop 16 om een stukje van de mist Trail te lopen naar Vernal Fall. Het is puffen en zweten, want het trail-pad loopt aardig omhoog. Bovendien is het erg warm. Met de bus gaan we weer een stukje verder om het pad naar Mirror Lake voor te doen. Er loopt ook een asfaltweg, maar wij kiezen voor het natuurlijke pad. In het meer moet je een weerspiegeling kunnen zien van de Half Dome (2700 m hoog). Het is heerlijk om in het bos te lopen en de geur op te snuiven van de dennenbomen. Het is een prachtig natuurgebied, waar je kunt fietsen, hiken en kamperen en waar het allemaal losjes en relaxed aan toe gaat. We zien ook de Campground Lower Pines, waar we graag wilden staan, maar die al volgeboekt was. Het voordeel zou dan geweest zijn, dat we meer tijd in het park konden doorbrengen. Omdat je steeds moet wachten op de volgende shuttle kost het toch wat meer tijd, vooral omdat je niet gelijk mee kan als de shuttle vol is. In de brandende zon is dat een beetje afzien. We nemen om 16.00 uur de bus weer terug. We zijn bekaf! De chauffeuse vertelt dat er veel smeltwater in de Valley verwacht wordt. De vraag is dan of het park dan vrijdag wel toegankelijk is voor publiek. Ze maakt ons ook nog even attent op El Capitan, een rotsformatie waar veel geklommen wordt en we speuren naar zwarte beren die mogelijk zouden rondscharrelen. Het blijft vandaag echter bij een paar herten, vogels en een slang op de camping. Uitgeblust ploffen we neer met een verkoelend biertje en bespreken we de route voor morgen. De route over de 41 naar Wawona is iets te uitdagend dus we zoeken naar een alternatief en krijgen hiervoor tips van een buurman die plaatselijk meer bekend is.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten