vrijdag 28 juni 2019

De laatste Amerikaanse loodjes

Het wordt een heerlijke, rustige, laatste dag, die we grotendeels doorbrengen aan en in het zwembad. We ontkomen er natuurlijk niet aan om de koffers/tassen te pakken. Alle kastjes moeten leeg en de voorraad zoveel mogelijk opgegeten en gedronken. Het lukt aardig, we houden (mede door het goede inkoopbeleid, ha, ha) niet veel over.
Met de limo (lees: golfkar) worden we naar het naastgelegen golfterrein gebracht, waar we op uitnodiging van Syb en Agaath gaan lunchen. Op het terras genieten we nog even met z'n vieren van een heerlijke lunch in een prachtige omgeving. We zullen het allemaal gaan missen. De trip was fantastisch mooi, we hebben het goed gehad met elkaar en vooral heel gezellig. We zijn het erover eens dat de volgorde van de reis helemaal prima was. Helaas hadden we geen geluk met het weer aan de kust, maar het was niet anders. De mannen hebben hun chauffeurstaak meer dan voortreffelijk uitgevoerd. Kortom, we zijn heel tevreden.
We buiken nog even uit bij het zwembad, dat we bijna helemaal voor onszelf hebben.
De laatste nacht is nooit de beste en we hebben afgesproken om 7.00 uur te gaan rijden. We zijn al veel vroeger wakker, dus we hebben tijd genoeg om alle tanks te legen. Een lek in de sproei-installatie op de campground gooit bijna roet in het eten. Ineens staat er een straal water op de camper, precies daar waar Luuk alles moet ontkoppelen. Hij rijdt voorzichtig de camper naar voren met de loos-slang er nog aan. Zo lukt het gelukkig wel, maar als we in de garageruimte kijken, blijkt daar een dikke laag water in te staan en de gepakte tas met kleren staat daar ook, maar gelukkig net iets hoger. Pfffff, we komen er weer goed mee weg.
Ook de laatste 48 mijl leggen we zonder problemen af en we hebben niet veel oponthoud in het drukke spitsverkeer rondt San Francisco. De brandstoftanks worden voor de laatste keer gevuld en dan staan we weer bij Road Bear voor de deur. Mooi op tijd en het is gelukkig een stuk rustiger dan bij de pick-up. We zijn keurig binnen de 2500 mijl gebleven en alles is prima in orde, zodat we onze borg volledig terug krijgen. Het enige minpunt is dat ze ons pas om 11.00 uur naar het vliegveld willen brengen, terwijl wij ervan uitgingen dat dat eerder zou zijn. Er ontstaat een behoorlijke discussie en na een telefoontje met Great Lakes Travel, bestellen we een Uber taxi om verder geen stress te hebben. De taxi zet ons keurig af bij terminal 1, maar dat blijkt de verkeerde terminal te zijn. De 1 is een I en dus moeten we met de sky train naar de internationale vertrekhal. Gelukkig hebben we tijd genoeg. Na de bagage-afgifte zijn we snel door de controle en er helemaal klaar voor om de laatste dollars uit te geven. Er zijn echter nauwelijks winkels waar dat kan. Ons vliegtuig is op het laatste moment gewijzigd in een vrachtvliegtuig en dat betekent dat onze geboekte voorkeursstoelen niet beschikbaar zijn. Jammer, maar helaas, geen plek aan het gangpad. We horen aan boord dat er 150 passagiers niet mee konden, dus we mogen uiteindelijk niet mopperen.
Ons Amerikaanse avontuur zit er op. Dutch Lady goes east!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten