Vandaag hebben we een rit van 225 miles te doen naar Barstow. Het is alleen bedoeld als tussenstop omdat we de rit naar Las Vegas in één keer te lang vinden. Het eerste gedeelte rijdt heerlijk over een weg, zoals we ons hadden voorgesteld bij de wegen in Amerika. Breed, grote kruisingen, hier en daar bebouwing en verder wijds.
De kwaliteit van de grote wegen is bedroevend slecht, al staan er langs de weg borden dat het belastinggeld in California gebruikt wordt om het op te knappen. We komen heel veel "jaknikkers" tegen, er is behalve de agricultuur ook een behoorlijke olie-industrie. In Bakersfield maken we een tussenstop voor boodschappen en benzine. Het is een apart systeem om eerst bij de kassa een bedrag van de creditcard af te laten schrijven, dan te tanken en dan het eventuele overgebleven bedrag weer teruggestort te krijgen. Bij Syb en Agaath gaat het tanken niet goed. De slang slaat steeds af en de tank loopt over, terwijl hij nog lang niet vol is. We staan er een half uur te klungelen en geven het uiteindelijk op. We bellen later met de helpdesk van Road Bear en moeten het probleem in Las Vegas laten verhelpen.
We rijden verder en komen nu echt in de woestijn terecht, er staat hier en daar een plukje huizen en verder is er niets. Ondertussen is het bloedheet en dat merken we helemaal als we stoppen om een broodje te eten. Gelukkig kunnen we een beetje schaduw vinden om te zitten. De Mojave rivier waar we overheen rijden is gortdroog.
De camping in Barstow ligt heel praktisch, maar het is er niet echt leuk. We checken in in een bloedhete caravan, waar het behoorlijk stinkt. Maar er zijn wel redelijk nette wasmachines, waar we gelijk gebruik van maken. De was wappert in no-time droog. Verder is elke inspanning teveel met dit weer (34 graden). De airco draait binnen op volle toeren. Syb en Agaath krijgen de badkamerdeur niet open, ze hebben wel een beetje pech vandaag. Vlakbij de camping is een openlucht drive-in bioscoop en er is ook een outlet in de buurt, die helaas te ver is om te lopen.
We gaan uit eten bij Peggy Sue. We hebben thuis al gelezen dat dit een leuk vijftiger-jaren restaurant is. We weten alleen niet hoe we er moeten komen. Tot onze verrassing blijkt Uber hier ook te werken. Het hangt er vol met sterren uit de vijftiger-jaren, zoals Marilyn Montoe, Elvis Presley en Lucille Ball. De serveersters lopen in blauwe jurkjes en op de menukaart staan voornamelijk burgers, sandwiches en meatloaf. Het is er heel apart en het is geen sterrenrestaurant, maar het is een leuke ervaring. Vooral als blijkt dat we geen Uber-taxi terug kunnen krijgen. Gelukkig blijkt een van de serveersters bereid om ons op weg naar huis een lift te geven. Zo zaten we toch bijna helemaal verlaten midden in de woestijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten