Terug op het vasteland

De camperplaats van afgelopen nacht is vlak bij de ferry die ons weer naar het vasteland gaat brengen. Om op tijd in de rij te staan voor de overtocht vertrekken we vroeg, het is moeilijk in te schatten hoe druk het zal zijn en hoeveel auto's, bussen of vrachtwagens er zijn. Als we aan komen rijden staat de klep nog open en kunnen we (als laatste) direct de ferry oprijden. Zo zijn we ruim een uur eerder aan de overkant dan gepland. Tijdens het varen kijken we letterlijk terug op de prachtige Lofoten/Vesterålen. Vooral het eerste stuk vanaf Å vonden we heel bijzonder. We hebben het in ieder geval reuze getroffen met het weer, dat kon echt niet beter. Het enige "min"-puntje was dat de harde wind roet in het eten heeft gegooid wat de walvissafari betreft.
Het gaat van Bognes gelijk weer omhoog en omlaag en voor we het weten zien we weer ijs en sneeuw in de berm en bevroren meren naast ons. We stoppen om te voelen hoe het is om met de stralende zon, in korte broek, bij het ijs te staan. En dat voelt helemaal geweldig!
We krijgen talloze tunnels op de route en kijken op hoogte uit op weer een prachtig fjord. Vlakbij, in het oosten, ligt het Rago Nasjonalpark, een uitgestrekt berggebied en een van de mooiste nationale parken van Noorwegen, maar er lopen geen wegen doorheen.
Al rijdend zien we ergens bootjes liggen en vinden we direct na de tunnel een pad er naar toe. Op goed geluk zetten we de camper neer en vragen we of we hier mogen overnachten. De bewoners van een huis bij het haventje vinden het prima, maar de grond is niet van hun. Het zijn hele aardige Zweden, die vanwege de kou in Zweden naar Noorwegen zijn verhuisd (!?). Ze bieden zelfs aan dat we water kunnen krijgen of bij hen onder de douche kunnen gaan als we willen. We zijn op het smalste gedeelte van Noorwegen, de grens met Zweden is hier het dichtste bij. Het is heerlijk weer en we kunnen ook weer eens een stukje fietsen, lekker! De eerste waterval hebben we alweer te pakken en het zal vast de laatste niet zijn de komende dagen.