Toen we gisteravond naar bed gingen hoorden we het gieren van de wind door de mast, de luikjes rammelen en zagen we de golven tegen de rotsen slaan. Alles piept en kraakt, maar we liggen goed vast ....... of niet? Oh nee, we staan met onze wielen op het beton, maar het voelde net als in onze boot-tijd. De nacht verloopt onrustig, ook dat kennen we. Luuk doet nauwelijks een oog dicht en ziet elk uur op de klok. Al loopt het tij niet, we starten al vroeg de motor en gooien (de stroomkabel) los, op zoek naar een volgende haven met wat beschutting.
Dat is het voordeel van ons huisje op wielen, we liggen niet een paar dagen verwaaid af te wachten of en wanneer de wind en golven gaan afnemen. In no-time zijn we 180 km zuidelijker, waar het nog steeds stevig waait, maar waar we in de Lundäkrahamnen (Landskrona) toch een stuk prettiger staan. Op de weg, langs plaatsen als Ängelholm (waar we boodschappen doen) en Helsingborg, hebben we ook behoorlijk stevige windvlagen gehad. Landskrona ligt aan de Östersund en aan de overkant in Denemarken ligt sinds een paar jaar "onze" Dutch Lady. We zijn niet ver van haar verwijderd, maar het is goed zo. We zijn er nogmaals van overtuigd geraakt, dat we een juiste beslissing hebben genomen om haar in te ruilen voor de camper.
Na een lekkere middagdut (daar waren we echt aan toe!), trekken we de wandelschoenen aan om Landskrona te verkennen. We worden er niet echt blij van, zo grauw en troosteloos het er uitziet. Alleen een deel bij de jachthaven en de nieuwe watertoren ziet er aantrekkelijk uit en in het park rond het slot (Citadel) kan je lekker lopen. We zien de ferry die naar het eiland Ven, tussen Denemarken en Zweden, vertrekt. Morgen rijden we het laatste stukje in Zweden om vervolgens met de ferry naar Duitsland over te steken. Nu maar hopen dat die harde wind eindelijk eens gaat liggen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten