Afgelopen zaterdag zijn we op zoek gegaan naar de wekelijkse groenten- en fruitmarkt. Vanwege corona is deze verplaatst en we hebben geen idee waar naartoe. We lopen omhoog naar de Plaza Mayor, maar daar is geen kraam te zien. Een vriendelijke straatveegster legt ons uit welke richting we op moeten. We steken de hoofdstraat over en lopen richting de Mercadona in het oude stadsgedeelte en dan nog een heel stuk omhoog naar links. Na nog een keer vragen komen we dan eindelijk bij de markt. Pfff, we hebben het gevonden, maar het nodigt niet uit om deze wandeling elke zaterdag te maken. Vooral niet omdat we het toch niet zo geslaagd vinden tussen de mensen. We kopen snel een emmertje heerlijke knoflookolijven en houden het voor gezien.
's Avonds rijden we naar Polop om een kaartje te leggen met Frans en Joke. Het is lang geleden dat we geklaverjast hebben en we moeten er weer even inkomen. Gezellig is het in ieder geval. Het is Haloween en als we Calpe, ruim voor de avondklok, weer binnen rijden zien we groepjes jongelui op brommers en bij elkaar klittend. Later rijden ze luid toeterend door de straten, maar het duurt gelukkig niet lang. De volgende ochtend zien we dat er met eieren is gegooid bij ons toegangshek en over de deurbellen. Bah, wat een vieze smurrie en akelig schoonmaakklusje voor Antonio de huismeester.
Het wordt steeds rustiger op het strand en door een frisse wind is pootje baden nog wel lekker, maar in de zon liggen wat minder. Op de ligbedden op ons "eigen" terras is het een stuk aantrekkelijker. Vanaf ons terras zien we de paragliders die langs komen vliegen en voor onze neus op het strand landen.
We eten voor het eerst eens bij Romantica, een restaurant pal naast ons pand, en dat is prima bevallen. Een lekker driegangenmenu inclusief pan, aioli en wijn, voor € 14,80. Jammer dat ze vanaf deze week alleen nog maar open zijn voor de lunch.
Omdat we een beetje achter lopen met onze stappen, doen we een rondje om de Oltá, een bosrijke berg in de achtertuin van Calpe. Een wandeling van goed 7 km, die we voor het eerst in 2011 hebben gedaan. Langs het station van Calpe, rijden we omhoog naar de parkeerplaats en lopen de route tegen de klok in. We herinneren ons dat er een stukje klimmen in zit, maar in mijn herinnering was dat minder heftig dan dat ik het nu vind. Klauterend over de stenen zoeken we onze weg langs de geel/witte markeringen. Het is even doorbijten, maar de wandeling is verder prachtig met uitzicht over de kloof van Mascarat, richting Altea, de Middellandse Zee en natuurlijk over Calpe. Het klimmetje naar de top laten we links liggen, we moeten niet overdrijven natuurlijk. Tot onze verrassing komen we moutainbikers tegen, een deel van de route is hier dus ook geschikt voor.
Vandaag is het weer anders dan de afgelopen maand. Er is regen voorspeld en er is veel wind. Geen stranddag dus, maar strijken en een boodschap doen. Nou ja, het is alweer november, waar hebben we het over?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten