Gelukkig zijn we de afgelopen nacht niet weggestuurd door de politie en hebben we op het ruisen van de golven prima geslapen. Het was wel een stuk frisser dan de afgelopen nachten, arme Duitse meisjes, die in de auto naast ons stonden. Ze zijn al weer vroeg vertrokken.
Wij rijden eerst naar de andere camperplaats bij Praia do Armada, waar aan beide kanten van de weg parkeerplaatsen zijn, maar waar wij met slippende wielen maar moeilijk op kunnen komen. Hier wordt heel veel gesurfd en het ziet er prachtig uit. We rijden door en passeren Vila do Bispoa waar een Lidl zit (met een paar camperplaatsen) en rijden door naar Sagres, waar we bij de Intermarché onze toiletcassette kunnen legen. Een prima gratis voorziening. Omdat de diesel hier ook niet duur is, vullen we gelijk de brandstof aan. We parkeren in Sagres op de landtong voor het Fortaleza. Het was de bedoeling om bij de vuurtoren te gaan staan, maar we horen dat daar niet overnacht mag worden. We blijven daarom staan en gaan met de fiets naar de vuurtoren op Cabo de São Vicente, waar we op het meest zuid-westelijke puntje van Europa zijn, "het einde van de wereld". We hebben er een prachtig uitzicht over de kliffen aan de westkant en de Atlantische oceaan aan de zuidkant. Er staat een kraam waar je de laatste Bratwurst voor Amerika kunt eten en allemaal souvenir-kraampjes. Het plaatsje Sagres is niet heel bijzonder, maar er liggen een paar hele mooie stranden rond omheen. Het is verder een belangrijke plaats om vogels te spotten. Elk jaar doorkruizen tussen augustus en november circa 5000 vogels dit gebied naar Afrika. We rijden ook even naar het vissershaventje en moeten dan steil omhoog weer terug. Poeh, poeh, we krijgen onze beweging wel. Aan het eind van de middag nemen we nog even een kijkje in het Fortaleze van Hendrik de Zeevaarder, maar dat valt een beetje tegen. Er is een kompasroos met een doorsnede van 50 meter, maar echt mooi vinden we het niet. We lopen een rondje en zijn blij dat we hier tegen een seniorentarief naar binnen konden. Aan het strand van Praia da Mareta eten we 's avonds een hapje en zien we het langzaam donker worden met rode slierten in de lucht. We zitten er heerlijk met een lekker glas Vinho Verde en zijn helemaal tevreden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten