SOS in Stade

We manoeuvreren voorzichtig uit onze overnachtingsplek, het is een beetje krap maar het lukt. Het wordt een vroeg vertrek, want de volgende camperplaats is niet te te reserveren en het is zaterdag. Gelukkig is het niet zo ver, maar er is wel een wegafsluiting. De 74 is namelijk de hele zomer gestremd. We vertrouwen op de omleidingsborden, al komen we er al snel achter dat die niet zo heel duidelijk zijn. We rijden behoorlijk om via allerlei landwegen en zijn blij dat we eindelijk Stade in zicht hebben. Ineens krijgen we een alarm-melding "laat versnellingsbak controleren" en de camper wil niet meer schakelen. We kunnen nergens aan de kant en met een slakkengangetje proberen we het Shell station te bereiken dat we zien. Daar staan we in ieder geval veilig. We mogen gelukkig naast de wasstraat blijven staan en moeten even bijkomen van de schrik.
We bellen de SOS noodhulp en horen dat er iemand langs zal komen om vast te stellen wat het probleem is. Het duurt circa 1,5 uur voordat er een grote bergingswagen arriveert. Het uitlezen van de computer levert op dat het een mechanisch probleem is, een reset helpt helaas niet. De aardige hulpverlener stelt voor dat we naar de camperplaats rijden, omdat er in het weekend toch niets opgelost kan worden. Hij rijdt met knipperlichten achter ons aan, dat geeft wel een veiliger gevoel met in z'n eerste en tweede versnelling over een snelweg rijden is afschuwelijk langzaam. Als de weg iets omhoog gaat komen we bijna stil te staan. Het is maar 7 km, maar we slaken een zucht van verlichting als we op de camperplaats aankomen en er ook nog een plek vrij is. We zetten de camper zo neer dat we met de neus naar het pad zo weggesleept kunnen worden.
Het weekend kunnen we hier in ieder geval gewoon blijven en dan moeten we maandag afwachten wat er gaat gebeuren. Zou er ergens een fiat-garage zijn die ons kan/wil helpen of moet de camper op transport naar Nederland en wij met de auto naar huis.
We zitten een beetje in een dipje en nu komt net het mooie weer er aan.