Roze woensdag en Bossche bollen

Vroeg in de woensdagochtend horen we stemmen en gejuich en zingen. De lopers van de 50 km komen voorbij de camperplaats en de eigenaar jut ze op om van zich te laten horen. Hij staat op een stoel de mensen aan te moedigen en toe te spreken. "Opgeven is ook een optie" roept hij, waarop de wandelaars uiteraard negatief reageren. Even later staat hij met een grote oude filmcamera de mensen (zogenaamd) te filmen. Het apparaat werkt al lang niet meer, maar niet iedereen heeft dat door. Heel veel mensen zijn bijzonder uitgedost vanwege roze woensdag en laten zich graag bewonderen. Op de camperplaats wordt gratis koffie, thee, water, komkommer, watermeloen en een plekje om even te zitten aangeboden. Ook kunnen ze hier naar de wc en daar wordt graag gebruik van gemaakt. Bij de rotonde staan dixi's en een lange rij wachtenden. Het is een bijzonder spektakel. De groep die 50 km loopt is na een paar uur grotendeels voorbij, maar bij de rotonde komen de mensen langs die 30 of 40 km lopen. Het is één lange sliert die door Wijchen en omstreken trekt. We hadden het niet willen missen!
Als we na 10 uur wegrijden zien we alleen maar wandelaars, in totaal lopen er 45.000 mensen en wij kijken bewonderend toe.
Wij rijden naar de camperplaats in Den Bosch. Het is een prima plek en dicht bij het centrum. We lopen er 's middags naar toe en treffen nog een restje markt op de Markt. De terrassen zijn vol, maar gelukkig vinden we nog een plekje in de schaduw en we trakteren onszelf op een echte Bossche Bol van Jan de Groot.
Donderdag gaan we op de fiets, dat bevalt sowieso beter dan lopen, vooral met de warmte. We fietsen zo'n beetje om Den Bosch heen, zitten zo weer in het groen en over Vught rijden we nog even door het centrum van Den Bosch. We vinden het een mooie stad met fraaie panden, ruim opgezet en een goede sfeer. Het is voor ons wel weer even wennen aan de drukte. De fietsers vliegen aan alle kanten aan ons voorbij. Het was alweer een tijdje geleden dat we in Den Bosch waren en deze hernieuwde kennismaking is ons goed bevallen, net als de camperplaats, die was ook top.
Het is maar 60 km om naar huis te rijden en we legen de tanks, ruimen de camper op en vertrekken vrijdagochtend vroeg voor de laatste km's. Morgen is de begrafenis van Addy en we blijven een paar dagen thuis. Volgende week gaat ons laatste camper-tripje naar Zeeland en Noordwijkerhout.

Gelderland levert ons (mooie) streken

We steken op maandagochtend de Nederrijn over en rijden onder Arnhem door, langs het Gelredome naar Balgoy. Dit dorpje ligt vlakbij Wijchen in een mooie omgeving. Op de camperplaats worden we hartelijk begroet door de eigenaresse die ons naar ons plekje leidt en uitlegt wat er allemaal te vinden is op de camperplaats. En dat is veel! In de grote tuin zijn paadjes, hoekjes, bordjes met spreuken, een flessenmuurtje een hoekje met allemaal Mariabeeldjes, fruitbomen, een kas met van alles en nog wat, het is teveel om te benoemen.
We installeren ons en horen dat de vierdaagse van Nijmegen op woensdag pal langs de camperplaats komt en dat we dan niet weg kunnen voor een uur of elf, twaalf. We vinden het niet erg, het lijkt ons wel leuk om een keer mee te maken en we staan hier goed.
We krijgen een telefoontje van Nicolette en voordat we opnemen weten we dat Addy is overleden. Het was onvermijdelijk en hoe verdrietig het ook is, wij hebben er toch wel rust mee al is het ook een vreselijk naar gevoel dat het zo definitief is.
We gaan maar even uitwaaien op de fiets en komen een prachtig Maria kapelletje tegen waar we een kaarsje branden voor Addy. Het is een bijzonder momentje.
De fietsroute gaat door een heel mooi Gelders landschap met vennetjes, bossen en dwars door een golfbaan. We fietsen zo een Tee op en dat is niet echt de bedoeling. Het centrum van Wijchen is leuk en gezellig met terrasjes en winkels. Vanaf de camperplaats is het maar een paar km.
Vanochtend hebben we een rondje gefietst naar het Kasteel van Hernen en terug over Leur. Het zijn dorpsnamen waar we nog nooit van hebben gehoord, maar het Middeleeuwse Kasteel in Hernen is wel gebruikt bij de filmopnamen van de jeugdserie Floris met Rutger Hauer, dus we hebben het ooit (lang geleden) eerder gezien.
We zien overal bezigheden met het opbouwen van tenten, het neerzetten van Dixie's, borden en spandoeken langs de wegen. Vanavond is er een optreden van het Vierdaagse orkest op de Markt in Wijchen. We wachten even een flinke regenbui af en fietsen er dan nog even naar toe. Zo wordt het een bijzondere verblijf in Wijchen.

Triest weer, triest nieuws en tegenwind

Vrijdag is een echte regendag. We zitten de hele dag binnen te wachten op een opklaring die pas aan het einde van de middag komt. We gaan direct op de fiets om even boodschappen te doen. Het was oorspronkelijk de bedoeling om twee nachten te blijven, maar gelukkig konden we er nog een nachtje aanplakken. De Vlinder is echt een favoriete camperplaats van ons. Het is er heerlijk rustig en er is een goede sfeer. We krijgen af en toe van Frans een pruim, vers geplukt van een van de pruimenbomen. We komen erachter dat hij ook in spanplafonds doet en een mooi voorbeeld zien we in de sanitaire ruimte waar we ook inspiratie opdoen voor fraaie badkamertegels.
We hebben ondertussen bedacht wat we verder nog willen doen op de route naar huis. Het idee was om de komende week naar Leerdam te gaan en dan ook even naar Addy. Het gaat de laatste tijd steeds slechter met haar en vrijdagochtend hebben we gehoord dat er gestart wordt met palliatieve sedatie.
Het is op zich verwonderlijk dat ze, sinds ze vorig jaar terugkwamen uit Spanje vanwege de behandelingen die ze moest ondergaan, er nog steeds is. Maar toch …….
Het geeft onszelf ook weer aanleiding om te reflecteren en te overdenken wat er belangrijk is in de contacten met onze dierbaren.

Zaterdagochtend rijden we naar Groessen waar we terecht kunnen op camperplaats De Wellinghoeve. We krijgen een verharde plaats buiten de boomgaard en dat is fijn, want er valt weer genoeg regen. We fietsen naar Duiven, waar we het centrum niet leuk vinden en eten bij De Wellinghoeve, waar je voor drie uur op moet geven wat je wilt eten, zodat ze daar rekening mee kunnen houden. Het is geen echt restaurant en het voelt een beetje apart.
Vandaag staat er zon in de weersverwachting, dus na een zondags ontbijtje en een relaxte ochtend gaan we op de fiets langs de IJssel en willen we naar Huissen. Helaas is het veer gestremd en moeten we de route verleggen. Het wordt een rondje over Westervoort, dat ook al geen mooi centrum heeft. De wind is een beetje straf, maar het is wel een lekkere dag buiten.

Donkere wolken bij Skop’n Boer en genieten bij De Vlinder

Het verblijf bij Skop'n Boer is weer heel fijn. We fietsen een mooi rondje door het afwisselende landschap en zien dat de koeien hier al hoog en droog staan voor de buien die dinsdagavond verwacht worden. Voor het hele land is er code oranje afgegeven en dat heeft niets met voetballen te maken. We houden het in de gaten en kunnen volgems o ze inschatting nog veilig een hapje gaan eten op de grens bij Rick's vis en vlees, waar je je mes in Duitsland vasthoudt en je vork in Nederland. Het is heel heet en het is dan ook geen wonder dat er onweer aankomt. We zijn ruim op tijd terug als de lucht verandert en zwart wordt. Het is heel dreigend, vooral als de wind opsteekt. Eigenaar Jan heeft een rondje gemaakt om te controleren dat iedereen zijn luifel ingedraaid heeft en alles stormvast staat. Het is laat in de avond als het los gaat, maar uiteindelijk valt het mee en krijgen we geen hagelstenen. Het meest vervelende is dat alles dicht moet en slapen in een hete camper is niet fijn.
Woensdag rijden we (via Duitsland?!) naar Camperpark De Vlinder in Hengelo (Gld.). We zijn vorig jaar ook geweest op deze prachtig aangelegde camperplaats. Het is er zo mogelijk nog fraaier geworden. We worden hartelijk ontvangen en krijgen een heerlijke plek met heel veel gras om de camper. Het verbaast ons dat het er zo rustig is, maar misschien komt dat omdat de prijs omhoog is gegaan.
We vinden gemakkelijk onze weg op de fiets naar Hengelo, waar kermis is en veel oranje en muziek in verband met de halve finale van Nederland tegen Engeland.
's Avonds kijken we in de ontvangstruimte, samen met een aantal andere camperaars en de eigenaar naar de wedstrijd. Als Nederland scoort krijgen we een biertje aangeboden met een blokje kaas of worst. Helaas eindigt de avond met een teleurstelling als Nederland verliest, maar het was toch een gezellige avond.
Vandaag verloopt de ochtend met wat poetsen aan de camper, plannen van de stops die we nog willen maken voordat we weer naar huis gaan en fietsen nar Doetinchem. Het is heerlijk weer en hebben het prima naar ons zin.

Stormachtig weer op onze laatste Duitse CP

Na twee dagen verblijf bij Rila Feinkost gaat onze trip verder naar de camperplaats Haddorfer Seen. We zijn hier vorig jaar ook geweest en weten dat de plekken open en ruim zijn. Er is veel gedaan om de camping te renoveren en dat is nog niet helemaal klaar. Er zijn nog veel jaarplaatsen die er door de overkappingen en aanbouwen rommelig uitzien.
Wij staan er goed en gaan ' s middags op de fiets naar het outletcentrum in Ochtrup. De heenweg is ruim 12 km tegen een harde wind in en voor een groot gedeelte langs de snelweg. Het is niet echt relaxed fietsen. In tegenstelling tot vorig jaar is het erg druk in het centrum, maar het is natuurlijk ook weekend. Als we in het overdekte deel lopen barst er een flinke bui los, dat was goed getimed!
Omdat het rijden langs de snelweg niet leuk is zoeken we op google een andere route. Als we een flink stuk onderweg zijn, komen we er achter dat die route (weer) door een militair (en dus afgesloten) gebied gaat. We vragen daarom maar eens de weg aan een voorbijganger, maar we worden er niet vrolijk van. Het wordt een heel eind fietsen, over modderige paadjes en dan komen we toch weer uit op de route langs de snelweg. We zijn blij als we weer bij de camper zijn en kunnen nog net op tijd voorkomen dat het bovenluik, dat op een kiertje stond, weggeblazen wordt door de storm.
Het waait te hard om de schotel omhoog te doen, maar gelukkig zakt de wind na acht uur en kunnen we de voetbalwedstrijd van Nederland zien, met een positieve einduitslag.
Zondag fietsen we een Komoot-rondje naar Neuenkirchen en verkennen we het gebied rondom de camping. Er is een leuk See-Café om iets te drinken bij het water en het is een leuk recreatiegebied.
Elke keer twee dagen ergens staan bevalt ons goed. We vertrekken op tijd, rijden niet te ver en kunnen dan na de lunch wat fietsen of relaxen en iets plannen om de dag daarna te ontdekken.
Vandaag komen we ook weer vroeg op camperplaats Skop'n Boer in Overdinkel aan. We hebben het geluk dat de plek waarop we moeten komen, net vrijkomt. Ook hier zijn we al eerder geweest, maar dat was in 2020. De ovale vorm van de CP is hetzelfde, maar de receptie met automatische check-in is nieuw en er worden nu ook vakantie-appartementjes gebouwd. Het is allemaal weer keurig voor elkaar. Jan scheurt in zijn scootmobiel rond om iedereen aanwijzingen te geven en de boel te regelen en heeft alles goed onder controle.
Ons eerste ritje op de fiets gaat naar de supermarkt om eindelijk van alle verzamelde lege blikjes af te komen.

Rila-Feinkost beleving

Woensdag fietsen we een rondje langs het vliegveld, waar wel 15 zware militaire vrachtvliegtuigen staan. Er is een trainingscentrum en af en toe komt er ook een straaljager over ons heen. Het blijkt dat hier ook Airbus-onderdelen gebouwd worden.
's Middags verkennen we de omgeving verder op de fiets naar het Bade-insel en langs het meer naar Hagendorf. De omgeving is prachtig.
Op donderdag rijden we naar de volgende bestemming, de camperplaats bij Rila Feinkost. De CP is, naast het bedrijf van Rila, prachtig aangelegd, maar helaas is de begroeiing wat groter dan de afbeeldingen op internet. Op de door ons uitgekozen en gereserveerde plaats hebben we geen satelliet ontvangst. Gelukkig kunnen we nog een ander plekje uitzoeken, maar we zien iedereen die hier aankomt worstelen met de juiste manier om de camper neer te zetten zodat er TV kan worden gekeken. Vrijdagavond speelt Duitsland in de EK kwart-finale, vandaar!
Het bedrijf Rila Feinkost is een heel gebeuren. Er is een winkel met allerlei producten uit o.a. Azië, Italië, Spanje en Griekenland. Er zijn restaurants en de grootste verrassing is de schitterend aangelegde tuin met Griekse, Spaanse en Chileense elementen en een prachtige bruiloftslocatie inclusief prieel.
We reserveren een tafeltje in de Griekse taverne met een mooi uitzicht op de tuin en het amfitheater. We verwennen onszelf maar een beetje, mede als compensatie voor het weer dat maar niet echt zomers wil worden.
Het blijkt dat Wilco het bedrijf goed kent en er jarenlang bio-koekjes aan heeft geleverd.
Vandaag is het bijna de hele dag droog (op een klein spetterbuitje na). We merken dat het landschap toch wel glooiend is, als we naar het dorp fietsen om een paar boodschappen te doen. We zoeken voor de middag een fietsrondje uit via Komoot door een mooie omgeving.

Buien, regen, motregen, buien, regen, motregen……..

Na het noodweer van zaterdagnacht is het flink afgekoeld. We hebben weer sokken en een lange broek aan en een extra dekentje over het dekbed gedaan. De zomer is ver te zoeken. Gelukkig is de stad Celle leuk en zodra de winkels op maandagochtend weer open zijn gaan we op zoek naar nieuwe sandalen voor Luuk. Tegenover de Lidl zit een grote schoenenzaak die bovendien 20% korting geeft op alle schoenen. Het is dus niet zo verwonderlijk dat we met een grote tas (met 3 paar schoenen) de zaak verlaten.
Tussen de buien door lopen we nog wat door de stad. Het is jammer dat het binnenbad van het naastgelegen zwembad gesloten is. Buiten zwemmen kan wel, maar dat vinden we niet zo aantrekkelijk met dit weer. We worden vanzelf al nat als we buiten lopen…..
Het internet van de CP is super. Zo kunnen we twee dingen tegelijk volgen, iets op TV en voetballen op de iPad.
Vanochtend zijn we weer verder getrokken, nadat we eerst het restant saldo op de kaart terugstorten, water legen en weer vullen en uiteraard de gebruikelijke toiletcassette rituelen hebben gehad.
Het is even zoeken naar de juiste (binnendoor) route, want we willen de autobahn zo veel mogelijk mijden. Het is een mooi stukje waar we doorheen komen, maar door de regen komt het niet op z'n mooist over.
We rijden naar Steinhude aan het Steinhuder Meer. De camperplaats heeft een nieuw gedeelte met grind en we treffen een goede plek om te staan zonder het risico om in de blubber te zakken. We hebben geen internet, maar wel een goede satelliet ontvangst. Dat wil zeggen zonder NPO 2 en SBS 6, die doen het even niet. Gelukkig kunnen we wel naar de voetbalwedstrijd van NL kijken vanavond. Als het morgen droog is kan Luuk de LNB iets proberen te verstellen, maar dan moeten eerst de fietsen uit de garage om de ladder te pakken.
We lopen naar het meer, dat verrassend groot is. Er is een wandelpromenade met restaurantjes en er zijn (aal)rokerijen en toeristische winkeltjes. Met mooi weer is het hier prachtig. Er zijn bootjes te huur en je kunt ook een rondvaart maken. Helaas…….het spettert, het waait en het ziet er wat troosteloos uit. Of ligt dat laatste aan ons humeur dat toch ook wel een beetje zon kan gebruiken.

Lüneburger Heide

De camperplaats in Wietzendorf is een geliefde tussenstop merken we. We komen er Zweden, Finnen, Denen en uiteraard veel Duitsers tegen. Gek genoeg zijn er bijna geen Nederlanders. We staan er prima en de faciliteiten op de camping zijn uitstekend. We komen er achter dat er 8 restaurants zijn, het is echt mega-groot, maar op de camperplaats voel je dat niet.
Het is prachtig weer en we fietsen naar een begraafplaats waar 16.000 Russische oorlogsslachtoffers, die gemarteld zijn door de Duitsers, zijn begrafen. De begraafplaats ligt op een groot militair terrein met allemaal barakken. Er zijn gelukkig geen (schiet)oefeningen, want het is er helemaal leeg. We fietsen als enigen over een geasfalteerde weg, maar vinden geen route naar een dorpje. Omdat we ons hier toch een beetje unheimisch voelen, keren we maar snel weer terug naar de bewoonde wereld.
's Avonds staat de camperplaats helemaal nokvol en ook op het parkeerterrein staan campers om te overnachten. Het betaalsysteem via een automaat met een kaart voor stroom en water werkt top. Het tegoed van de kaart wordt teruggestort bij het uitchecken en je betaalt voor wat je gebruikt.
Zaterdagochtend vertrekken we vroeg, want we willen naar Celle en daar is reserveren niet mogelijk. Wie het eerst komt, ………. Zo zijn we om 9.00 uur al op de volgende bestemming en komen we naast mensen te staan die we in Stade hebben ontmoet. Ze vragen gelijk naar onze versnellingsbak en wat er stuk was.
De stad Celle is erg fraai, met hele mooie vakwerkhuizen en een goede sfeer. We lopen gelijk maar even het centrum in en we worden er aangenaam door verrast.
Het is bloedheet en 's middags fietsen we naar het klooster van Wienhausen via een prachtige route. Als we terugkomen is het 32 graden in de camper. Te warm om te koken en we zoeken een terras op waar ze ook nog EK voetbal uitzenden. In de Biergarten in het park bij de camperplaats loopt het vol voor de wedstrijd van Duitsland en we horen het gejuich en na afloop uiteraard het uitbundige getoeter als Duitsland gewonnen heeft.
Helaas krijgen ook wij onweer met heel veel bliksem en heel veel regen over ons heen. Dat betekent ramen dicht en afzien. Het is benauwd in de camper, maar we staan veilig op een harde ondergrond en het water loopt goed weg.

Het dondert en het bliksemt bij Wietzendorf

Het was een aparte camperplaats in Bremervörde bij de Vörder See. Er lopen figuren van allerlei pluimage rond die veelal bij de camperplaats naar de wc gaan. De bemanning die de CP runt is er maar een paar uur, dus er is weinig toezicht. Die bemanning is overigens ook een apart stel, maar ze doen hun werk vol overgave.
Ook op de CP staan hele aparte mensen. We troffen gisteren een camperaar in Schotse kledij met een doedelzak bij het meer. Het klinkt mooi zo over het water, maar je verwacht het hier niet.
We worden weer van de stroom ontkoppeld en vertrekken redelijk vroeg. De route naar de volgende bestemming is weer binnendoor en de navigatie geeft alweer veel wegwerkzaamheden en afsluitingen aan.
De camper start zonder problemen en rijdt weer lekker door het mooie landschap. We passeren Seedorf, dat vroeger heel bekend was omdat hier veel Nederlandse militairen gelegerd waren.
Via Rotingen waar we even stoppen voor boodschappen rijden we richting de A7, maar we hebben gelukkig net op tijd in de gaten dat de afslag die we dan naar onze bestemming moeten hebben is afgesloten. Wat is er aan de hand met de wegen in Duitsland? Het is gelukkig maar een klein stukje omrijden en dan komen we op een mooie camperplaats tegenover camping Südsee bij Wietzendorf.
De mega-grote camping ligt aan de overkant van de weg prachtig aan een meertje met strandjes. Het is er vol, maar wat wil je met 32 graden. In de camper is het niet te doen en ook buiten bewegen we maar heel langzaam. Omdat het nog warm en mooi weer is doen we snel twee wassen die in een mum van tijd aan de lijn drogen. Het is extreem weer en er zijn waarschuwingen voor heftige onweersbuien met veel regen, windstoten en mogelijk hagel. We blijven daarom maar een beetje in de buurt en dat is maar goed ook. We kunnen net op tijd de luifel indraaien voordat er een flinke bui met windstoten komt.
Na een paar uur is de donder en bliksem voorbij en kunnen we weer naar buiten!

Natuur- en belevingspark in Bremervörde

Na een hele warme plaknacht staan we vrolijk op. We hebben er weer zin in. Eerst gaan we op de fiets naar de Fiat-garage om de rekening te betalen. Gisteren konden ze namelijk niet zo snel het artikelnummer van de remlicht-schakelaar vinden. De hele reparatie heeft € 145 gekost, wat we graag betalen. We zijn wel benieuwd naar de kosten van de berger, maar dat loopt via de verzekering.
Het is best druk met verkeer in Bremervörde en er zijn ook winkels. Daar kunnen we niet zomaar voorbij lopen natuurlijk, we hebben de winkels in Stade tenslotte ook al gemist.
Toch is het niet goed voor ons, ze hebben er veel te veel leuke dingen !
Het is eigenlijk veel te heet om kleding te passen, maar we komen toch met een paar shirts naar buiten.
We doen wat boodschappen, houden lekker even siesta in de schaduw bij de camper en fietsen 's middags langs het meer en door de natuur naar Nieder Ochtenhausen. Het is een mooi gebied hier met bos en groene velden.
Rondom het meer is het natuur- en belevingspark waarin een parcours voor Disc Golf, een speellandschap voor kinderen en er is veel te doen. Echt een leuke omgeving.
Het restaurant Haus am See is erg geliefd met dit weer, lekker buiten eten in het park. We zijn weer helemaal in vakantiestemming .

Stress en frustratie in Stade

Maandagochtend staan we vol verwachting op, maar er gebeurt niets. We bellen daarom zelf naar SOS Internationaal om te vragen wat er nu gaat gebeuren. Tja, dat is niet duidelijk, ze gaan het uitzoeken en zullen zelf terugbellen. Na een paar uur bellen we zelf maar weer op. Er is een lange wachttijd en we doen ons verhaal weer opnieuw. De chauffeur van de sleepauto zou zijn rapport doorgeven en er blijkt wel contact te zijn geweest, maar de mevrouw van SOS kon hem niet goed verstaan. We zullen weer teruggebeld worden. Na een paar uur bellen we zelf maar weer op. We krijgen een sms bericht (waar we niet op kunnen reageren) met de mededeling dat er een garage gevonden is die ons wil helpen. Jippie, maar hoe en wanneer we daar naar toegaan staat er niet bij. We bellen daarom maar weer eens even op. Uiteindelijk krijgen we weer een sms dat de berger vanochtend rond 9.00 uur ons op komt halen. He, he, een dag vol wachten en niets kunnen ondernemen is voorbij gegaan. Ondertussen heeft Luuk zelf de garage gebeld waar we naar toe zullen worden gebracht en zij zijn verbaasd dat het om een grote, zware camper gaat. Gelukkig moet het wel gaan lukken.
We staan vanochtend op tijd klaar, toilet geleegd, alles opgeruimd, maar……om 10.00 uur is er nog geen sleepwagen. We bellen daarom nog maar eens met SOS. Tja, ze hebben net bericht ontvangen dat de berger vandaag geen tijd heeft en of we akkoord gaan om nog een dag te blijven staan. Dat gaan we niet; we worden het wachten en niets weten zat!
Ze gaan proberen om een andere berger te vinden en zullen ons terugbellen. Om 12.00 uur hebben we nog niets gehoord en we gaan ons zorgen maken omdat de garage ons verwacht.
De dame van de receptie op de camperplaats is heel vriendelijk en we mogen gratis nog even blijven staan totdat we weten wat er gaat gebeuren. We eten een boterhammetje en wachten weer af. De ochtend is voorbij en we hebben de stad Stade alleen nog maar in de avonduren kunnen bekijken, omdat we alleen mar hebben zitten wachten.
Gelukkig komt er tegen drie uur eindelijk een berger die ook de verkeerde informatie heeft doorgekregen en om half tien al wist dat hij ons op moest halen, maar geen verdere info kreeg totdat hij zelf na uren daarom vroeg.
De giga-grote sleepauto brengt ons naar Bremervörde waar een Fiat Professional zit. Hij rijdt via een landweg omdat de 74 afgesloten is en met zweet in onze bilnaad zitten wij in de cabine van de sleepauto met ons huisje op wielen er achter. In een dorpje sluit een collega in een personenauto achter ons aan om te kijken of we de bochtjes kunnen nemen.
Uiteindelijk staan we bij de garage waar de dames van de receptie van niets weten en we moeten wachten op de werkstattmeister. Het is een lang verhaal, maar als de werkstattmeister er dan is, is het probleem snel opgelost. De remlichtschakelaar blijkt kapot en daardoor konden we niet meer schakelen. Hij haalt een nieuwe schakelaar uit een van de huurcampers en het probleem is verholpen. Na een proefritje kunnen we weer verder en dat wordt de camperplaats aan de Vördersee. Heerlijk in de natuur, kwetterende vogeltjes, schaduw (het is nl bloedheet), het stadje op loopafstand en een goed restaurant. We komen weer een beetje in de stemming, morgen blijven we hier en we maken een nieuw plan voor het vervolg. Rügen gaat het in ieder geval niet meer worden.

SOS in Stade

We manoeuvreren voorzichtig uit onze overnachtingsplek, het is een beetje krap maar het lukt. Het wordt een vroeg vertrek, want de volgende camperplaats is niet te te reserveren en het is zaterdag. Gelukkig is het niet zo ver, maar er is wel een wegafsluiting. De 74 is namelijk de hele zomer gestremd. We vertrouwen op de omleidingsborden, al komen we er al snel achter dat die niet zo heel duidelijk zijn. We rijden behoorlijk om via allerlei landwegen en zijn blij dat we eindelijk Stade in zicht hebben. Ineens krijgen we een alarm-melding "laat versnellingsbak controleren" en de camper wil niet meer schakelen. We kunnen nergens aan de kant en met een slakkengangetje proberen we het Shell station te bereiken dat we zien. Daar staan we in ieder geval veilig. We mogen gelukkig naast de wasstraat blijven staan en moeten even bijkomen van de schrik.
We bellen de SOS noodhulp en horen dat er iemand langs zal komen om vast te stellen wat het probleem is. Het duurt circa 1,5 uur voordat er een grote bergingswagen arriveert. Het uitlezen van de computer levert op dat het een mechanisch probleem is, een reset helpt helaas niet. De aardige hulpverlener stelt voor dat we naar de camperplaats rijden, omdat er in het weekend toch niets opgelost kan worden. Hij rijdt met knipperlichten achter ons aan, dat geeft wel een veiliger gevoel met in z'n eerste en tweede versnelling over een snelweg rijden is afschuwelijk langzaam. Als de weg iets omhoog gaat komen we bijna stil te staan. Het is maar 7 km, maar we slaken een zucht van verlichting als we op de camperplaats aankomen en er ook nog een plek vrij is. We zetten de camper zo neer dat we met de neus naar het pad zo weggesleept kunnen worden.
Het weekend kunnen we hier in ieder geval gewoon blijven en dan moeten we maandag afwachten wat er gaat gebeuren. Zou er ergens een fiat-garage zijn die ons kan/wil helpen of moet de camper op transport naar Nederland en wij met de auto naar huis.
We zitten een beetje in een dipje en nu komt net het mooie weer er aan.

We zijn het zat!

We halen nog wat Nederlandse producten bij de Appie en rijden van Winschoten naar Duitsland. Er zijn in verband met het EK veel grenscontroles, maar wij zien maar 1 controlerende politieauto staan en rijden zo de grens over. We hebben vlakbij Leer een camping met aparte (verharde) camperplaatsen uitgezocht op Campercontact. Voor de zekerheid hebben we deze ook voor 2 nachten gereserveerd (en betaald).
Bij het aankomen worden we ontvangen door een weinig behulpzame man. Er wordt verbouwd en het gebouw waarin de receptie zit en de kiosk zit staat in de steigers en is nauwelijks toegankelijk. Het restaurant is gesloten.
We staan op zich goed op de camperplaats en er is stroom, water en een automatische chemisch toiletreinigingsapparaat. We kunnen ook gebruik maken van het sanitair-gebouw op de camping. De camping is groot en ligt aan een meertje. Op internet zag het er prachtig uit, maar nu zijn er bijna geen mensen en is het er leeg en troosteloos.
We fietsen naar Leer, een lekker tochtje langs de Emsdijk in rustig en lekker fietsweer. Leer heeft een leuke winkelstraat met een modewinkel die net weer wat andere dingen heeft dan in Nederland. Een soort snoepwinkel dus!
Vandaag wordt er weer regen voorspeld en als we even naar het meertje lopen, vragen we ons af wat we hier verder moeten doen, maar ja…..we hebben al betaald. We besluiten toch om te vertrekken en leveren de sleutel en ons pasje in. Tot onze verrassing kunnen we toch de al betaalde overnachting terug krijgen. De weinig behulpzame man komt niet vriendelijk over maar werkt wel mee.
We willen morgen naar Stade en hebben nu een tussenstop gezocht en gevonden in Holste. Via Oldenburg en Brake rijden we door de Wesertunnel en komen we erachter dat de afslag die we moeten hebben is afgesloten. Gelukkig vinden we een alternatieve route en komen we terecht op een plek met drie camperplaatsen. We passen precies op het plekje dat voor ons is vrijgehouden. Het is een beetje kneuterig, maar we hebben wifi, de schotel kan omhoog en we zitten droog. Het is onvoorstelbaar, maar we hebben het volgende treintje aan regenbuien gevonden. En alsof dat niet genoeg is, ook nog met onweer! We zijn het helemaal zat!

Op naar Groningen en langzaamaan droger weer

Sinds wij van Texel zijn vertrokken, schijnt daar de zon! Dat is fijn voor iedereen op het eiland, maar het lijkt wel of wij de regen aantrekken en dat is minder leuk. De ochtend verloopt droog en we hebben een relaxed ritje langs Leeuwarden en Groningen naar Winschoten. Bij Groningen worden we om de stad geleid, daar zijn ze net als vorig jaar nog steeds aan het werk aan de weg.
De camperplaats in Winschoten ligt aan de jachthaven en is gelukkig verhard. Het valt ons op dat de kosten voor elektra stevig zijn verhoogd, ook hier. Bovendien moet ook voor water betaald worden.
We zijn in 2015 vanuit Blijham naar Winschoten gefietst en vonden het toen een beetje troosteloos. Als we door de stad lopen krijgen we nu een positievere indruk. Er zijn behoorlijk wat winkels en er is gelukkig niet zo veel leegstand meer.
Vlakbij de jachthaven zit een Appie, dus dat is ook heel praktisch. We blijven hier twee nachten, want woensdag beloven ze droog weer. Ik maak snel een afspraak bij de kapper op woensdagochtend en tref een hele aardige kapster uit Rotterdam. Haar opa en oma rijden rond in een Concorde camper.
's Middags fietsen we naar Blauwestad een project dat jaren heeft geduurd voordat het wat werd. Er staan mooie huizen op ruime grondstukken, er is veel ruimte en water, maar om er te wonen ……..
Via het park en het Rosarium fietsen we terug naar de camper en zitten we lekker in het zonnetje totdat Siert komt. Hij woont hier ruim 30 km vandaan en we hebben gevraagd of hij zin heeft om samen een hapje te eten in het Stadshuys.
Het is alweer een jaar geleden dat we elkaar zagen en de jaren gaan toch een beetje tellen merken we, het was fijn om elkaar weer te zien en even bij te praten.

Met een stevige zuidwester naar Friesland

Na een rustig zondags ontbijtje verlaten we camping Woud. Het was weer heerlijk om hier te staan, ondanks het mindere weer. Op ons gemak rijden we naar de veerboot, waar we tot onze verrassing als laatste voertuig direct de boot van 10.00 uur op kunnen rijden. Er staan nu meer golven dan op de heenweg, maar het is maar een korte oversteek.
We rijden naar Den Oever en op de Afsluitdijk merken we ook dat er een stevige wind staat. Er zijn geen zeilboten te zien, maar wel springende windsurfers bij Kornwerderzand.
Via Harlingen vinden we bij het dorpje Herbaijum (wie kent het niet) camperplaats Kiesterzijl. We worden verwelkomt door twee hanen die ons komen begroeten. De plekken zijn verhard en dat is voor ons een must met dit weer, want de regen komt weer met bakken uit de lucht. Tijdens de voetbalwedstrijd van NL moet de schotel naar beneden en kijken we verder op de iPad, we kunnen het commentaar nauwelijks verstaan door het lawaai van de regen.
We fietsen gelukkig in het avondzonnetje toch nog even naar Franeker, een stukje van 2,5 km. We kunnen ons niet herinneren of we eerder in Franeker zijn geweest. Het ziet er leuk uit met grachtjes en het is natuurlijk ook bekend van de Elfstedenroute.
Vandaag doen we eerst boodschappen in Franeker en 's middags fietsen we naar Harlingen. Tegen de wind in is het toch weer stevig trappen, maar het is de moeite waard. We kennen Harlingen natuurlijk omdat we er met de boot zijn geweest, maar het uitzicht over het Wad richting Vlieland en Terschelling blijft mooi. De bruine vloot vaart uit en een zeilboot wordt naar binnen gesleept door de KNRM. Er is altijd wel wat te zien hier.
Terug hebben we wind mee, dat is ook wel eens lekker.
Vandaag schijnt de zon en kunnen we eindelijk weer eens lekker buiten zitten onder het genot van een drankje en het geluid van een balkende ezel.

Het laatste rondje begint op Texel

We zijn weer onderweg! Een beetje laat in het seizoen, maar daar was een goede reden voor namelijk het huwelijk van Moos en Nathalie. 7 juni was een prachtige en bijzondere dag waar we naar hebben uitgekeken en heerlijk van hebben genoten.
De aanloop naar ons vertrek (en het huwelijk) was een beetje lastig omdat Luuk het zwaar te pakken kreeg met flinke hoestbuien en zich bepaald niet fit voelde. Maar goed, het is allemaal gelukt en wij en de camper zijn klaar voor een laatste seizoen on tour.

Afgelopen zondag gaat ons eerste ritje naar Hoorn. We passeren zonder problemen de brug bij Purmerend die voor vrachtwagens en bussen is afgesloten. Het weer is niet echt zomers te noemen met eerst veel wind en later regen. Bij de Grashaven staan we op asfalt met zicht op de bootjes in de haven. Tijdens ons wandelingetje naar het centrum zien we veel groepen die onder begeleiding een stadswandeling maken, maar het is koud en niet echt aantrekkelijk om op een terras te gaan zitten.
Maandagochtend vertrekken we rustig richting Den Helder. In Wieringerwerf stoppen we even bij de Aldi om brood te kopen en rond elf uur staan we in de veerhaven waar we in een discussie belanden over de lengte van onze camper. We hebben op onze e-ticket de officiële lengte van 8.04 m opgegeven, maar er wordt nu beweerd dat we 8.60 m zijn. Dat is natuurlijk niet zo, maar we worden nagemeten waarbij ze uitkomen op 8.20 m. Het is ons een raadsel, maar voor de prijs maakt het niets uit want die geldt tot 8.50 m.
Met de boot van 11.30 uur varen we rustig naar Texel. De regen komt met bakken uit de lucht!
We vinden met gemak camping Woud, zetten de camper neer, houden alles dicht, doen de kachel aan en laten de regen en de wind over ons heenkomen. Buiten is het 9 graden!
Onze enige beweging bestaat uit een heel klein loopje naar De Worsteltent om daar een pizza te eten en een Skuumkoppe te drinken. Brrrrr, slechter weer kan het niet worden (hopen we).

Als we maandagochtend wakker worden schijnt er een zonnestraal naar binnen, dat is lekker. Er zijn wel buien, maar af en toe schijnt de zon en we lopen een lekker rondje door het bos. Luuk haalt de fietsen uit de camper en regelt dat we deze bij het naastgelegen tenthuisje een paar dagen aan het houtwerk mogen stallen.
Tussen de buien door fietsen we naar het gezellige centrum van Den Burg waar we de fiets parkeren en door de winkelstraatjes slenteren. Terug naar de camping moeten we tegen de snerpende, koude wind in. Gelukkig is het maar een paar kilometer.

12 Juni is het een spannende dag, want kleinzoon Nick hoort of hij wel of niet geslaagd is. Helaas blijft het vandaag ook niet droog en is de wind weer stevig. We krijgen koffievisite van buren Stef en Monique die ook een paar dagen op Texel zitten. Buiten zitten lukt dus helaas niet, maar het is wel gezellig.
's Middags fietsen we naar De Koog, een leuk ritje maar zoooooo koud in de wind met 12 graden, het is om chagrijnig van te worden. Gelukkig krijgen we een positief bericht waar we blij van worden. Nick is geslaagd!!!!

Er is een prachtig fietspad aangelegd dat vlak langs de camping loopt. We gebruiken het pad ook voor een ochtend- of avondwandelingetje. Zo vermijden we de blubber en de drassigheid. Als we gaan fietsen naar paal 12 zien we dat het bos ook zo'n beetje in het water staat. Er is zoveel regen gevallen, niet normaal! Aan het strand in de koude wind houden we het al snel voor gezien en daarom fietsen we door naar Den Hoorn.
We worden helemaal vrolijk als we aan het eind van de middag de stoelen buiten kunnen neerzetten en even in de zon kunnen zitten.

Het is zo jammer dat het weer niet mee wil werken. We staan op een verrukkelijke plek, je kan volop lopen en fietsen, maar ja ….. het weer. We moeten al op buienradar kijken wanneer het een goed moment is om naar de douche te lopen zonder regenpak aan. Met heel veel geluk kunnen we droog naar Den Burg fietsen en dan snel de fietsen de garage in en weer naar binnen.
Gelukkig is de Worsteltent dichtbij!