We worden getrakteerd op veel wind. "Het waait hier altijd" hebben we al jaren geleden gehoord, maar nu is het een paar dagen toch wel heftig. De zee is wild en de golven spoelen tot ver over het strand. Af en toe rammelt de beglazing behoorlijk en zien we de panelen echt heen en weer wapperen. Gisteren is bij het naastgelegen appartementencomplex een top van een palmboom helemaal afgeknapt. Het is een stuk frisser met de koude wind en als de zon niet schijnt, moet de kachel aan. Het is een wereld van verschil als de zon er wél is, want dan liggen we met blote benen op het terras. We hebben inmiddels ook goed door wanneer we de tussendeur moeten sluiten om de warmte zoveel mogelijk binnen te houden.
We gaan op pad naar Benidorm, want daar zijn we nog niet geweest. De Av. del Mediterráneo lag vorig jaar op de schop, maar is nu klaar en heel mooi geworden. Het heeft wel consequenties voor het verkeer, dus dat is even wennen. We parkeren op een terrein, maar weten niet of we daar mogen staan. Gelukkig krijgen we geen prent! In de winkelstraten is het heerlijk rustig, maar dat past eigenlijk niet bij Benidorm. Op het uitzichtpunt "Balcon del Mediterráneo is geen kip te bekennen, maar we waaien er dan ook helemaal weg. We lopen langs het Levante strand terug naar de auto. Het heeft iets heel geks om het hier zo leeg te zien. Geen zingende en drinkende Engelsen bij de pubs, alles is leeg, veel is dicht en er loopt niemand! Bizar, we zullen het waarschijnlijk nooit meer zo zien.
We hebben een paar Spaanse feestdagen achter de rug en dat merk je normaal gesproken gelijk aan de hoeveelheid Spaanse families op de boulevard. Dit jaar is dat echter niet zo en wij zijn er eigenlijk wel blij mee. Als we horen hoe het in Nederland gaat met de toename van het aantal besmettingen en als we naar de beelden kijken van de volle winkelstraten, zijn we blij dat we hier zijn. Het klinkt misschien saai dat het hier rustig is, maar we kunnen elke dag lekker buiten lopen en op een terras zitten.
We worden iedere avond getrakteerd op weer een andere lucht als de zon achter de berg verdwijnt. De kleuren rood zijn steeds verschillend en als er wolken zijn, krijgen die rode randjes en we zien het rood zelfs reflecteren op de waterlijn. Het is prachtig!
Gisteren zijn we bij onze vrienden in Polop geweest en hebben we gezellig een kaartje gelegd en daarna lekker gegeten. Frans stond heel stoer in de wind buiten saté en friet te bakken en Joke maakte het diner compleet met satésaus, tuinboontjes, appelmoes en dessert. Wat hebben we het goed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten