We willen naar huis

We worden wakker met een prachtig uitzicht op de met sneeuw bedekte Pyreneeën. Het was hier heerlijk stil, een prima overnachtingsplek. Even voor acht uur rijden we weg, we willen een aardig stuk rijden vandaag. Op de tolweg is het net als gisteren rustig met personenauto's, maar druk met vrachtwagens. Het rijdt prima en de zon schijnt gezellig naar binnen. Tijdens het rijden zijn we druk met appen en bellen. We willen weten of de geplande overnachtingsplek open is. Helaas blijkt de mooie plek in Pont-a-Mousson om 6 uur al te sluiten, dat wordt heel erg krap. We wisselen steeds af en rijden behoorlijk door, maar we moeten ook tanken. Ik ben blij dat we een brood uit de Nederlandse winkel in de vriezer hebben gedaan. Zo kunnen we (tijdens het rijden) een boterhammetje smeren. Bij het tanken komen we toevallig twee campers tegen die ook bij Paco stonden. Zij hebben net over de grens bij een tankstation geslapen, samen met nog ruim 100 campers.
Onderweg komen ons legervoertuigen tegemoet, die hebben we in geen jaren zien rijden! Ook de lokale politie rijdt naar het zuiden, maar we weten jammer genoeg niet wat daarvan de bedoeling is.
Omdat Pont-a-Mousson niet haalbaar is, plannen we naar Toul te rijden. Helaas blijkt de CP gesloten. De CP in Beaune zegt open te zijn, maar ik wil liever iets verder rijden. We bellen Langres en die is open zeggen ze. Tegen vier uur komen we er aan en dan blijkt toch dat er twee hele grote keien voor de ingang zijn gelegd. Er staan wel een paar campers op het terrein van de feestzaal vóór de CP en daar sluiten we ons maar bij aan. Er zal vanavond toch geen feest worden gevierd! We moeten nodig de toiletcassette legen en dat kan hier gelukkig wel, maar de tank spoelen lukt dan weer niet. Ook de elektriciteit is nu niet toegankelijk. Jammer hoor, dat de telefonisch gegeven informatie niet klopt! Het is overal spookachtig stil, we vinden het helemaal niks. Gisteren hebben we 670 km gereden en vandaag 750.
We willen naar huis en dat gaan we morgen doen ook!