Vanuit ons bed zien we de groep Nederlanders zich klaarmaken voor vertrek. De bakker komt, zoals elke ochtend, vroeg de camperplaats oprijden. Omdat ik toch wakker ben en omdat het regent koop ik voor de verandering maar eens brood. De man is voorzien van een mondkapje en hij draagt handschoenen. Ik kruip daarna nog even lekker terug in bed. Het weer is deze dagen wat minder en we hebben alle tijd.
Als ik bezig ben met mijn broodje voor het ontbijt, zie ik iemand zijn spullen opruimen, terwijl die mensen helemaal niet weg zouden gaan. Luuk gaat maar eens polshoogte nemen en terwijl hij buiten staat komt Paco in alle staten vertellen dat de camping leeg moet. Hij gaat sluiten! Omdat de hotels dicht gaan en alle toeristen naar huis gaan, kan hij ook niet openblijven.
Gisteravond kwam het bericht dat de Franse grenzen vandaag vanaf 12.00 uur gesloten worden. Dat gaan we natuurlijk nooit halen, maar we vertrouwen er op dat ze de toeristen graag thuis willen hebben en niet op een kluitje bij de grens. Binnen een mum hebben we ons boeltje opgepakt en rijden we de camping af, op naar het noorden.
Onderweg rijdt het prima, er zijn weinig personenauto's, maar er is wel veel vrachtverkeer. We stoppen om te tanken en van stuur te wisselen en komen in rap tempo aan bij de grens. Tot onze verbazing kunnen we zo door rijden, er is geen enkele controle. Wel staat er aan de andere kant Spaanse politie om het inrijdende verkeer te controleren. Wij passeren probleemloos de Franse grens en zijn blij dat de eerste hobbel genomen is.
Zo'n 30 km van de grens kunnen we terecht op een camperplaats bij een olijvenboer. We hebben een paar camperplaatsen gebeld, die allemaal gesloten zijn vanwege Corona. Als we de snelweg afrijden worden we wel tegengehouden door de politie, maar na onze verklaring dat we naar een overnachtingsplaats rijden voor 1 nacht, mogen we verder rijden. Een deel van de Nederlandse groep die we vanochtend zagen vertrekken, staat hier ook. Het is er prima in orde, veilig achter een slagboom en aardedonker. In het winkeltje kopen we wat lokale producten, we mogen er gratis staan.
Zo zitten we ineens in Frankrijk, op weg terug naar huis. Het is zo wel een extreem vreemd overwinterseizoen geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten