Het is grappig dat we de camperplaats in Tavernes nu heel anders ervaren dan toen we er in maart 2016 waren. Het is in het dorp nog steeds heel stil, iedereen noemt het een spookstadje, maar we zien de afgelopen dagen toch hier en daar mensen op een terrasje zitten. Maandag was alles dicht en het lijkt wel alsof hier alleen toeristen komen in juli/augustus. Van de reuring buiten de camperplaats moet je het hier niet hebben, maar het strand is helemaal geweldig. We lopen de achterdeur uit, het duintje over en we liggen op een prachtig strand. Bovendien is het zeewater nog heerlijk, zodat we elke dag zwemmen. Op de fiets verkennen we de omgeving. Naar Puerto de Gandía is het 18 km fietsen en dat blijkt een erg leuke, levendige plaats te zijn. We fietsen nog even door naar Daimus om te kijken bij een andere camperplaats en hebben zo bijna 50 km op de teller staan. Zodra we terug zijn springen we de zee in voor verkoeling. Vervolgens komen we er achter dat het echte dorp Tavernes op 5 km landinwaarts ligt. Hier fietsen we ook naar toe en dan blijkt dat er een Mercadona is (wat wil een mens nog meer) en tal van andere winkels en restaurantjes.
Op donderdag is er markt in Cullera, een plaats 12 km noordwaarts. Een goede reden om weer op de fiets te stappen. Ook nu worden we aangenaam verrast door een prachtige boulevard langs de kust, een kasteel dat uitkijkt over de stad, de markthallen en een leuke markt. We zijn op tijd terug op de CP om aan te schuiven bij de Paella maaltijd. Samen met zo'n 80 andere camperaars hebben we onze eigen stoelen, borden, bestek en glazen meegenomen. Anderhalf uur voor aanvang werden de mensen al nerveus en werden er al stoelen neergezet voor de beste plek. Wij komen bijna als laatste en treffen nog net twee (prima) plekken aan. Het lijkt toch een beetje "we zijn er bijna" waar we aan deelnemen. Vanaf vanochtend is er hard gewerkt (en gezweet) door de beheerders om drie grote pannen Paella maken. Er is ruim voldoende eten, Sangria en zelfs een toetje. We zitten heerlijk in de schaduw en maken kennis met onze Duitse en Amsterdamse tafelgenoten. Het is een gezellig en lekker gebeuren.
Daarna ploffen we neer op het strand om uit te buiken. Het mag duidelijk zijn: het camperleven is afzien. Toch denken we dat we het zo nog wel even vol kunnen houden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten