zaterdag 23 september 2017

In Lourdes raakt de hemel de aarde

Gisteravond was het heel rustig op het terrein van het Heiligdom, maar vanochtend weten we niet wat we zien. Drommen mensen, al dan niet in rolstoel of bed, talloze ziekenverzorgenden en overal rijen met wachtenden. Bij het baden in het heilige bronwater zijn er separate ingangen voor mannen en vrouwen. Iets verder komt het bronwater uit de muur en zie je mensen water tappen in jerrycans of flesjes. Weer iets verder komen we bij de grot, het hart van het Heiligdom, waar een grote rij staat om langs het beeld van Maria te lopen en de wand van de grot aan te raken. Hier verscheen de maagd Maria aan Bernadette, een 14-jarig meisje. In de Basiliek is een dienst gaande en buiten wordt een Italiaanse mis opgedragen. De Basiliek is schitterend en de rijkdom straalt er van af. Alles is overigens vrij toegankelijk, maar het geld komt hier met scheppen binnen door de verkoop van kaarsen en speciale munten. De kaarsen zijn iet aan te slepen en overal, zie je mensen lopen met bossen of héle grote kaarsen. We raken onder de indruk van al die zieken en hulpbehoevenden, jong en oud, in rolstoelen of een soort riksja's. Er is heel veel leed, maar mensen putten kennelijk hoop uit een bezoek aan Lourdes en dat is mooi. De straten rondom het Heiligdom zijn ontzettend commercieel. De souvenirs winkels schreeuwen je tegemoet, tussen de hotels en restaurants. Er staan prachtige panden, maar er zitten ook bedelaars. We gaan met de bus terug naar de camping en verkennen later met de fiets nog een keer het centrum van Lourdes, met een wirwar van straatjes.
Om 21.00 uur is er een lichtprocessie en fietsen we nog een keer terug naar het Heiligdom. We zijn met stomheid geslagen, zoveel mensen als er zijn. In een lange optocht lopen ze met kaarsjes naar het plein voor de basiliek, vergezeld door het Ave Maria en gebeden in verschillende talen. Heel geordend vindt iedereen na de rondgang een plaats. De rolstoelen worden neergezet en de verzorgenden gaan aan de zijkant staan. Iemand in een bed voorzien van infuus wordt helemaal vooraan neergezet. We worden er een beetje triest van en behoorlijk onder de indruk fietsen we in het pikkedonker weer terug naar de camping. We zullen dit niet snel vergeten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten