dinsdag 15 november 2016

Thuis in Albir

Gisteren zijn we naar Polop gereden, waar ik een afspraak heb met kapper Martin voordat we naar Frans en Joke gaan. We parkeren de camper voor de deur en even later ben ik weer toonbaar voor een paar weken. Hoe comfortabel is dat! We eten een broodje in de camper en rijden daarna een paar straten naar beneden naar Frans en Joke. Het is weer heel vertrouwd hier in Polop. Er zijn weer wat meer huizen gebouwd, maar verder is er niet veel veranderd., het is alsof we hier vorige maand nog waren. We praten gezellig bij met Frans en Joke, drinken koffie/thee en Joke verwend ons met een lekkere wok-schotel. Het is fijn om elkaar weer te zien!
Het is heel apart, maar net als vorig jaar waait het stevig. Toen stonden we te schudden op onze wielen, maar door onze hydraulische stelpoten is het nu een stuk minder heftig. Tussen de buien door zien we de supermaan, die sinds 68 jaar niet zo dicht bij de aarde heeft gestaan. Het regent de hele nacht en met 10 graden is het behoorlijk fris. Toch slapen we rustig voor de deur van onze vrienden. Vanochtend lijkt het wel herfst, veel wind, fris en regen. We rijden al vroeg naar Albir, want we hebben geen idee wat we op de camping zullen aantreffen na alle verhalen die we gehoord hebben. We gooien nog even de dieseltank vol (gas hebben we gisteren al gevuld) en rijden naar La Colina. Laura verwelkomt ons hartelijk met een fles wijn en we krijgen de plaats die we gereserveerd hebben. Er is inderdaad wel iets veranderd, want naast ons hebben we aan weerszijden een tuintje. Het maakt ons niet uit, wij zijn helemaal tevreden. Het is alleen even zoeken hoe we de camper neer moeten zetten om satelliet ontvangst te hebben vanwege de bomen. Maar ook dat lukt! Als er eindelijk ook weer een beetje zon komt na de regen en we deze tot het eind van de middag in de camper hebben, zijn wij blij! 's Avonds gaan we lekker eten bij de Griek, dat is het grote voordeel van hier, we lopen er zo naar toe.
We voelen ons weer thuis en dat is niet onbelangrijk, want we blijven hier twee maanden staan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten