Het is een gekkenhuis op de weg, wat een drukte. Voordat we in Rimini zijn met de camper zijn we een uur verder. Het rijdt allemaal kris, kras door elkaar en vooral de scooters schieten overal tussendoor. Bij de stoplichten proberen ze, tegen een kleine vergoeding, je autoruiten te wassen. Het komt allemaal een beetje op ons af. Na een boodschappen-stop in Rimini rijden we naar de Republiek San Marino, de oudste republiek en een van de welvarendste landen ter wereld. Het heeft de laagste werkloosheid van Europa, geen staatsschuld en zelfs een overschot op de begroting. Er is één camping, zo'n vijf kilometer van de hoofdstad San Marino vandaan. De camping is mooi, met een prachtig zwembad, goed sanitair, een restaurant en sportterreinen. We schrijven ons in voor twee dagen, lunchen lekker buiten en strijken neer aan het zwembad. We raken aan de praat met de badmeester, een Italiaan die 's winters in Cuba woont en 's zomers al tien jaar hier toezicht houdt in het zwembad. We leren dat een inwoner van San Marino een San Marinees heet en hij heeft kijk op het weer. Hij wijst ons waar het slechte weer vandaan komt en dat er regen voorspeld wordt vanmiddag. Hij pakt de parasollen alvast in en wij besluiten om in plaats van te zwemmen dan maar het centrum van San Marino te gaan bezoeken. We gaan met de bus, die vlakbij de camping stopt, naar de stad. Net voordat we instappen begint het al wat te onweren en te regenen. Nou ja een bui, denken wij! Het wordt een riskante rit door stromende regen op een omhoog slingerende weg met nul, komma, nul zicht. De ruiten zijn helemaal beslagen en de chauffeur stopt om ze schoon te vegen. Ik durf bijna niet te kijken en we zijn blij als we de bus uit kunnen. Het water stroomt in beekjes over de weg en we rennen naar de eerste luifel die we zien. We nemen eerst maar een kop koffie in het restaurant waar we voor staan, in de hoop dat de regen stopt. Helaas duurt het behoorlijk lang en gaan we soppend door de nattigheid op verkenning. We zien de kabelbaan die naar de Borgo Maggiore gaat en boven in de stad heb je een prachtig uitzicht (als het goed weer is). We lopen door de straatjes met veel winkels met tassen, parfumerie, horloges, brillen en drank en overal geven ze korting vandaag! We zien het Palazzo Pubblico, het regeringsgebouw aan het plein van de vrijheid. We lopen lekker droog in de Basiliek, die weer een heel andere uitstraling heeft. We lopen naar de eerste toren, er zijn er drie (die ook in het wapen van San Marino staan) en staan vol verwachting om half zes op het plein bij het Palazzo te wachten op het wisselen van de wacht. Maar die is er kennelijk vandaag niet. Tegen de tijd dat we met de bus weer terug gaan is het droog en gelukkig hebben we nu zicht in de bus en kunnen we zien hoe we rijden. Hard!
Na een heerlijke warme douche gaan we lekker eten in het restaurant bij de camping. We zijn blij dat we het na kunnen vertellen wat we vandaag hebben meegemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten