Luuk is vroeg wakker en heeft zin om weer op pad te gaan. Hij trommelt mij uit bed, maakt de camper rij-klaar en na het ontbijtje rijden we nog even naar de keurige verzorgingsplaats. We zwaaien naar de vriendelijke oude baas die de CP hier zo goed beheert en rijden naar de Autostrada. We kiezen voor het gemak van de goede snelweg, lekker zonder kuilen en scheuren. In Montova, ongeveer halverwege de route, gaan we even de snelweg af voor boodschapjes en dan is het nog 50 km tot aan het Gardameer. Peschiera del Garda is vanuit het zuiden heel makkelijk aan te rijden en zodra we de snelweg af zijn, zitten we midden in de toeristische drukte. Camping Butterfly staat in onze navigatie, maar als we daar aankomen blijkt de camping vol te staan en worden we verwezen naar Bella Italia. Beide campings horen bij elkaar, dus het is logisch dat we het advies krijgen om het daar te proberen. Ook bij Bella Italia worden we opgevangen door een vriendelijke jongeman. Het goede nieuws is, dat er plaats is, het slechte nieuws Is dat we onze paspoorten moeten achterlaten. We hebben er een hele discussie hierover, maar het is slikken of stikken, oftewel blijven of weggaan. De camping ligt pal aan het Gardameer en we vinden een plek met een mooi uitzicht, maar met weinig privacy. De tweede plek is beter, al hebben we hier (net als op de vorige plek) geen satelliet ontvangst door de bomen. Als ik de paspoorten op ga halen bij de receptie, valt mijn mond open van verbazing. Er staat een flinke rij om in te checken en de camping blijkt gigantisch. Er is een zwemparadijs, verschillende restaurants, een supermarkt, fietsenverhuur en nog wat winkeltjes en naast de kampeerplaatsen heel veel huisjes en mobilhomes. We horen later van iemand dat het de grootste camping van Italië is (?!).
We lopen langs het meer het gezellige centrum van het vestingstadje in, met restaurants en winkels en heel veel Nederlanders en Duitsers. Het lijkt wel volop vakantie hier.
In de haven kijken we naar de aankomst van een bruidspaar en de huwelijksvoltrekking aan boord van de radarboot. Leuk om naar de uitgedoste Italiaanse gasten te kijken, die in hun nette kleding zitten te puffen op het voordek, maar vooral de bruidsmeisjes zijn schattig om te zien.
Voor mij is het heel apart om na meer dan 40 jaar weer terug te zijn aan het Gardameer. Tijdens een excursie rond het meer, ben ik ook in Peschiera geweest, maar herkennen doe ik het niet echt. Wel de aanblik en de sfeer van het meer met de bergen eromheen en de wolken die er zomaar zijn en dan weer oplossen. Geweldig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten