woensdag 1 juni 2022

Via Braga naar Covas en de Spaanse grens weer over

Gelukkig kunnen we zonder problemen met de campers die achter ons staan, onze plek verlaten. De bewaker opent de poort en we slaan links af om te voorkomen dat we in de nauwe straatje van Vila Nova de Gaia terechtkomen. We rijden niet helemaal zoals we dat vooraf bedacht hadden, er is ook nog een omleiding, maar we komen uiteindelijk ongeschonden uit op de snelweg A3. Ook hier is een drukke ochtendspits en het duurt even voordat we weer rustig kunnen doorrijden.
We brengen een bezoek aan Braga, de derde grootste stad van Portugal. We zien er maar een heel klein stukje van, want ons doel is Bom Jesus do Monte, een barok bedevaartsoord op een heuvel net buiten Braga. Er is een gratis parkeerplaats onder Bom Jesus en gelukkig is er plaats genoeg om de campers neer te zetten.
Wij beklimmen de trappen met 600 treden niet (en zeker niet op de knieën), maar gaan met het kabeltrammetje naar boven om vervolgens na een bezoek aan de kerk en een blik op de diverse kapelletjes weer rustig naar beneden af te dalen.
Het valt ons op dat alles er ondanks de heel goed onderhouden perken, minder florissant uitziet dan ons eerste bezoek. Misschien dat er toen net geschilderd was en het weer speelt ook een rol. We zijn blij dat het droog is als we rondlopen, want 's middags wordt er wel wat regen verwacht.
Na het bezoek aan Bom Jesus gaan we op zoek naar een supermarkt en rijden we ons klem omdat er niet goed geparkeerd kan worden. Gelukkig zagen we een stukje terug ook een Aldi met een ruime parkeerplaats.
We gaan naar onze laatste camping In Portugal, camping Covas. Om deze camping te bereiken moeten we ongeveer 11 km het binnenland in over een redelijke smalle en slingerende weg. We zitten maar op 328 meter hoogte, maar het voelt als een bergrit.
We komen in de regen aan en dat is heel jammer. Het blijkt namelijk een hele leuke camping, maar met regen is alles een beetje troosteloos. Bovendien voelen we ons niet echt fit, we hoesten en proesten en hebben een schrale keel. Het is moeilijk communiceren met de Portugese eigenaar, hij spreekt geen woord engels, maar hij is wel aardig en behulpzaam. We eten 's avonds in het restaurantje en er wordt gekookt door de vrouw van de eigenaar. De tafel wordt volgezet met lekkere ham, olijven, tortilla, sla, gefrituurde kabeljauw en gefrituurde ballen met een vleesvulling en dat alles vergezeld van een eigengemaakte, fruitige rode wijn. Toen we dachten dat we alles gehad hadden kwam er nog een heerlijke schotel met aardappels, groenten en rund- en varkensvlees. Allemaal Portugese gerechten. Het was niet netjes, volgens Portugees gebruik, om niet alles op te eten, maar het was gewoon teveel!
Syb en Agaath hebben ons op dit rijke maal getrakteerd en het was erg jammer dat er twee niet echt fitte mensen aan tafel zaten, dan hadden we er nog meer van genoten
Na een heel rusteloze nacht, vertrekken we als het, na hevige regen en onweer, even droog is. We moeten het uitdagende weggetje ook weer terug naar de snelweg.
Al snel rijden we Spanje in. Net voor de grens zien we dat veel vrachtwagens even stoppen en iets moeten doen, waarschijnlijk aan de tachograaf, voor ze de grens over gaan.
Bij Vigo en Pontevedra zien we de zee weer en klaart het op. We komen met zon aan op camping Rio Ulla bij het plaatsje Vilagarcía de Arousa met uitzicht op het water. Even denken we dat we de enige passanten zijn, maar later hebben toch nog meer mensen dit mooie plekje gevonden. Het zwembad is morgen pas vol met water, maar dat deert ons niet, want zo warm is het niet meer met 20 graden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten