We worden wakker gemaakt door onweer en regen, wat is dat nou! Snel de bovenluikjes naar beneden en nog even verder knorren. Luuk maakt zich zorgen over het effect van de regen op onze kampeerplek en wil het liefst zo snel mogelijk weer op een harde ondergrond staan. Het wordt een rommelige start van een rommelige dag. Om 8 uur rijden we, voorzien van schoon drinkwater en lege afvalwatertanks de camping af. Het eerste deel over de IC5 is werkelijk prachtig. Een heel gevarieerd landschap met veel groen en bremstruiken tussen rotsen, vergezichten en dalbruggen.
Ons eerste doel vandaag is een bezoek aan het plaatsje Peso da Régua, een knooppunt van wegen en spoorlijnen en traditionele houten zeilschepen (Rabelos). De schepen vervoerden vroeger vaten Port maar Vila Nova da Gaia (waar we verder op de reis nog gaan komen). Tegen de heuvels zie je de terrassen met verschillende portstruiken en bijbehorende namen. We rijden naar de coordinaten waar een parking is om even rond te kijken. Maar ……. de hele parking is in gebruik voor een evenement en niet toegankelijk. Met grote moeite kunnen we er keren en zoeken we naar een andere mogelijkheid. Het enige dat we tegenkomen is het parkeerterrein van de Lidl, waar we boodschappen maar combineren met een koffiestop om vervolgens zo snel mogelijk het plaatsje weer te verlaten.
De tweede stop is gepland in het iets verder gelegen Lamego om een bezoek te brengen aan de kerk Nosse Senhora de Remédios, boven op een heuvel met dubbele trappen net als bij Bom Jesus in Braga. Ook nu rijden we naar de coordinaten van de opgegeven parkeerplaats. Het stadje is vol met toeristen en op de parkeerplaats …… is er een markt. We rijden wat rond, maar we kunnen niets vinden waar we onze campers kwijt kunnen. We vangen een glimp op van de kerk en dan zijn we het plaatsje weer uit. Wat een teleurstelling!
Er zit niets anders op dan doorrijden naar de geplande camping in Casfreires. Het is een redelijk kleine weg die nog kleiner wordt als we bij Vila Nova de Paiva verkeerd rijden. Onze Truus leidt ons door een dorpje met een straatje van 3 meter breed met uit-stekende balkonnetjes, waar we met gekruiste vingers ons doorheen wurmen om vervolgens na een vermoeiend tochtje aan te komen bij de camping. Ook hier presteren we het om naar de receptie te rijden via de verkeerde ingang en het regent ook nog eens. We worden hartelijk ontvangen door een perfect Nederlands sprekende Portugese mevrouw, die ons verteld hoe we wel hadden moeten rijden.
De camping is gelukkig prima in orde, de zon begint weer te schijnen, maar het zwembad is nog niet helemaal gevuld. We zijn allemaal een beetje teleurgesteld en een beetje moe en we verdrinken dat met een koel "tapje" op het terras.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten