We willen met de camper op bezoek bij Jef en Yolande in België en plannen op de route daar naar toe een paar stops. Eerst gaan we naar camperplaats Kweetal in Schelluinen, dat vlak bij Gorinchem ligt. Er is een ontvangstcomité van NKC, want er is een kennismakingsdag georganiseerd voor een reis naar Kroatië. Iedereen krijgt een naamplaatje en gaat bij elkaar buurten. Wij houden ons afzijdig en moeten regelmatig zeggen dat wij er niet bij horen. Dat doen we ook tegen een meneer die onze naam vraagt, maar dat blijkt de eigenaar van de camperplaats te zijn. Oeps, het is pijnlijk duidelijk dat wij niets met het groepsgebeuren hebben. De lokatie is overigens uitstekend geschikt voor zo'n bijeenkomst, want er is ook een fraaie binnenruimte voor groepen beschikbaar. Elke plaats is voorzien van platen om onder de wielen te leggen om te voorkomen dat de camper bij nat weer wegzakt. Gelukkig is het prachtig weer en hoeven we ons daarover geen zorgen te maken.
We fietsen een heerlijk rondje langs de Giessen, door Giessenburg, Giessen-Oudekerk, Hardinxveld-Giessendam en via Boven Hardinxveld weer terug. Het is ook maar een wippie op de fiets naar Gorinchem om boodschappen te doen en even in het centrum en Buiten de Waterpoort te kijken. Het is allemaal zeer bekend terrein, maar de molen die we bij Gorinchem tegenkomen hebben we grappig genoeg nog nooit gezien.
We gaan ook even op bezoek bij onze oude buurvrouw in Arkel, maar daar komen we met een heel naar gevoel vandaan. Ze herkent ons niet en we horen 's avonds van haar dochter dat ze al geruime tijd Alzheimer lijkt te hebben. Heel verdrietig!
We gaan verder zuidwaarts en komen op een heerlijke, rustige camperplaats De Rucphense Weide in Rucphen. We staan aan de rand met een mooi uitzicht op het land. Er staat een grote stadsbus (waarin allerlei informatie over de CP en omgeving is te vinden) bij een bushokje als eye-catcher aan het begin van het terrein.
Het plaatsje Rucphen met supermarkten en een ijssalon is lopend of met de fiets prima te bereiken. We fietsen door de Ruchpense bossen en over de heide en naar Roosendaal. We komen ook in St. Willebrord en staan versteld over de dichtgetimmerde huizen met de vermelding "drugspand". We zitten kennelijk in een criminele omgeving en fietsen vlug door naar Breda International Airport, dat langs de A58 ligt. We wisten niet dat het vliegveld bestond, maar het is er en er wordt ook gevlogen, voornamelijk met lesvliegtuigen.
We staan een paar dagen op de CP en op de laatste dag is er 's avonds een cateraar die ter plaatse spareribs en hamburgers maakt. Het is de bedoeling om met je eigen stoelen en tafel op het centrale veldje te gaan zitten en dan wordt het eten naar je toegebracht. Helaas gooit het weer roet (?) in het eten en wordt het verplaatst naar de grote schuur van de eigenaar. Wij kiezen er voor om ons diner in de camper op te eten. Het is toch ook apart (en luxe) om aan je camper een diner bezorgd te krijgen en de afwas te kunnen inleveren. Het is een leuk en smakelijk initiatief waar veel camperaars gebruik van maken en het getapte pilsje smaakt ons prima!
Om naar België te gaan en daar meer dan 48 uur te mogen verblijven hebben we de nodige formulieren moeten invullen. Ons bezoek aan Jef en Yolande duurt maar een paar uurtjes, maar we koppelen er een langer verblijf aan vast. Zo komen we toch nog even in het buitenland in deze gekke coronatijd.
De wegen in België zijn nog steeds een drama en we rammelen via de ring om Antwerpen en Mechelen naar het mooie huis van Jef en Yolande, waar we met de camper op de oprit kunnen staan. Het wordt een hele gezellige middag en ze verwennen ons met een heerlijke lunch.
Om te slapen hebben we een plekje gereserveerd in Stekene op een camperplaats met een foodsupply apparaat. We maken daar geen gebruik van, maar het is wel leuk om voor-, hoofd- en nagerechten uit de automaat te kunnen trekken. Het plaatsje is verder niet bijzonder, maar we slapen er heerlijk rustig.
De volgende dag rijden we naar de Belgische kust, die we heel goed kennen vanaf het water, maar niet via land. Het is een hele andere ervaring. Het achterland is vrij kaal en wij vinden het niet zo bijzonder, we zijn blij als we weer bij de kust aankomen. We zijn er veel te vroeg want op camping Tolmzant hoef je pas om 15.00 uur van je plek te gaan. De kampeerder die op "onze" plek staat, benut die tijd dan ook volledig. Gelukkig kunnen we tijdelijk achter het huis van de campingeigenaar staan. De camping ligt aan de rand van een bos tussen De Haan en Wenduine en het strand is op loopafstand. Het is zo jammer dat het geen strandweer is. De wind giert de meeste dagen en ik moet mijn best doen om op de boulevard van De Haan op de fiets te blijven zitten, omdat tussen de appartementen door forse windvlagen ontstaan. We vermaken ons prima en fietsen via de kust-fietsroute via Vosseslag/De Haan en Bredene naar Oostende. We komen tot de ontdekking dat Oostende ook een bos heeft, dat we nog nooit hebben gezien. In het centrum is het beredruk en wij blijven aan de buitenkant, nemen een kijkje in de haven waar Robert ons ooit naar binnen brulde als we kwamen aanvaren. De haven is vrij leeg, er liggen nu nauwelijks Nederlanders. De invaart vanaf zee is helemaal anders geworden, er is een nieuwe pier bijgekomen en een grote havenkom. Ook in Blankenberge treffen we lege havens aan en de straten er omheen liggen helemaal overhoop vanwege een herinrichting. Het oogt allemaal niet gezellig, al is het reuzenrad dan wel weer een aanwinst.
In Wenduine is een Vintage evenement gaande, namelijk "Retro sur Mer". We zien een paar hele mooie, oude auto's rijden en de bezoekers gaan er in stijl naar toe om te dansen met veel swing, jive en rock 'n roll.
Via Sluis, Oostburg en Terneuzen rijden we voor het eerst door de Scheldetunnel richting Borssele. De dame aan de kassa is zo vriendelijk om ons klasse 2 in rekening te brengen, een leuke meevaller. Vanwege de drukte in Zeeland was het moeilijk om voor 1 nacht een plek te vinden, maar er is een fraaie camperplaats in Oudelande in een mooi landelijke gebied om te wandelen of te fietsen. Voor ons goed voor een nachtje, maar wel erg rustig om daar langer te verblijven. Bij de camperplaats zijn rolexen te huur om zo de omgeving te verkennen en eventueel naar Goes, Middelburg, Vlissingen of Yerseke te gaan. Wij doen een rondje op de fiets naar Ellewoutsdijk, langs de Westerschelde, Oudelande en Ovezande.
Maanden geleden hebben we ons plekje in Burgh Haamstede gereserveerd en daar staan we heerlijk twee weken op de camping. Omdat we weten waar we moeten staan, mogen we op zondag, rustdag, aankomen. We installeren ons, zetten de luifeltent op en hopen dat hij dit jaar niet ontploft. Het is leuk om hier weer bekenden tegen te komen, er zijn veel trouwe gasten en dat verbaast ons niet. Hier vieren we echt vakantie! We kunnen lekker op de fiets naar Marielle en de kinderen, naar Renesse of naar het strand. Helaas beperkt het weer wel ons strandbezoek, maar dat mag de pret niet drukken. We liggen ook heerlijk in een duinpan, lekker uit de wind.
Peter en Barbera komen gezellig een dagje langs en we laten ze op de fiets iets van de omgeving zien. Bij het wandelende duin in het bos een een by-pass gemaakt, omdat het duin over het fietspad liep. De natuur gaat gewoon zijn eigen gangetje.
Wilco moest nog even werken, maar heeft inmiddels ook vakantie en we fietsen met z'n allen naar Zierikzee. Het is een verrukkelijke dag en we genieten van elkaar en de omgeving. We gaan kijken bij het surfen op de Grevelingen bij Port Zelande en ook de activiteiten in het klimbos slaan we vanaf de grond gade.
Wilco en Marielle komen nog een paar dagen bij ons op de camping staan en ook wij verlengen ons verblijf met nog een paar dagen.
Zo is iedereen er als ik jarig ben en kunnen we gezellig koffiedrinken met elkaar. Bovendien wordt ik verwend met een mooie mand met heerlijke dingen voor de lunch, waar Luuk en ik lekker van genieten. Helemaal top!
En dan komt er toch ook weer een einde aan een heerlijke tijd in de camper. Luuk rijdt in de camper naar huis en ik in auto van Wilco en Marielle, die met de camper nog verder op vakantie door Nederland gaan. Het is weer even mooi geweest!
maandag 13 september 2021
zondag 29 augustus 2021
Zomer 2021, 13 juni - 5 juli
Mijn tweede vaccinatie verloopt gelukkig een stuk prettiger dan de eerste en de noodzaak om thuis te blijven is er niet. Het weer is mooi, de vooruitzichten voor de komende dagen goed en de camper is weer snel gepakt om op pad te gaan. We hebben een poosje terug al een camping gereserveerd op Texel en op de route daar naartoe stoppen we in Weesp op camperplaats Vecht en Veld. We merken dat de wegen rondom Amsterdam inmiddels veranderd zijn. We komen door de Gaasperdammertunnel die we nog niet kennen en missen daardoor de afslag die onze navigatie aangeeft, maar die er niet meer is. Hoewel Weesp dicht tegen Amsterdam aan ligt, is het er toch heerlijk landelijk en fietsen langs de Vecht is verrukkelijk. Weesp is gezellig druk, de terrasjes zitten vol en er wordt flink gevaren op de Vecht. We fietsen naar Nigtevecht en de Ankeveense Plas , 's Graveland en Hilversumse Meent. Vlakbij de camperplaats ligt Fort Uitermeer. Het Fort Uitermeer is een oud fort dat is opgenomen in de Nieuwe Hollandse Waterlinie en later de Stelling van Amsterdam en een prima plek om even op het terras te genieten van de omgeving.
Na twee dagen rijden we door naar Schagen. We zijn al eerder op de camperplaats bij de recreatiehaven geweest en er is gelukkig nog een plekje bij het havenkantoor beschikbaar. De plekken zijn niet groot, maar we staan bij de bootjes en het prettige is dat je lopend naar het oude centrum kan. Onze buurman heeft een drone en geeft een kleine demonstratie. Het zijn haarscherpe beelden en via het bovenluik kan hij zo bij ons naar binnen kijken. Luuk vindt het wel wat!
Vanuit Schagen is het uitstekend te plannen om op tijd in Den Helder te zijn voor de boot naar Texel. We hebben online een ticket gekocht en dat werkt helemaal prima. Er is geen wachttijd en we voelen ons echt toerist in eigen land als we voor het inschepen uitstappen en rondkijken over het Marsdiep of de boot er al aankomt. Het is maar een korte oversteek, maar toch heel leuk en op Texel ben je weer in een heel andere sfeer.
We zijn iets te vroeg en moeten op camping 't Woutershok nog even wachten totdat het gras gemaaid is. Er zijn sinds kort een paar camperplekken en wij zijn de eerste wat zwaardere en grotere camper die ze toelaten om uit te proberen. Het is een heerlijke, ruime plek, waar we de luifeltent kunnen opzetten. We krijgen een leuk contact met de eigenaar, die er alles aan doet om de camping goed verzorgd te houden. De ligging van de camping is ideaal, aan de rand van het bos en op fietsafstand van De Koog en Den Burg. We fietsen elke dag, doen boodschapjes in De Koog, bekijken de haven van Oudeschild en gaan naar Den Hoorn, waar we op de fiets mensen tegenkomen die we jaren geleden met de boot op Norderney hebben ontmoet. Onze buurtjes Rob en Yoke die ook op Texel zitten komen op de fiets bij ons gezellig op de koffie en we hebben het reuze naar ons zin. Eens per week komt er een snackkar op de camping voor een makkelijk avondje eten, maar verder vermijden we de drukte in de restaurants. Het blijft oppassen en afstand houden. Het weer varieert van schitterend, waarbij we een keer op het strand kunnen liggen, naar koud en heel veel regen, waarbij het water door het grondkleed in de tent komt. De week vliegt voorbij en voor we het weten zijn we weer aan de overkant.
We blijven nog even in Noord-Holland en hebben een plek gereserveerd bij een haventje in Heerhugowaard. Het ligt eigenlijk tegen Broek op Langendijk aan, een plaats bekend van de BroekerVeiling, de oudste doorvaargroenteveiling ter wereld. We fietsen via het natuurgebied Geestmerambacht naar Schoorl, met de bekende Klimduin die midden in het centrum van Schoorl uitkomt. Het is voor mij jeugdsentiment en voor Luuk leuk omdat hij er nog nooit geweest is. Helaas zijn we te laat om nog door te fietsen haar Bergen, dat bewaren we voor een volgende keer. Er staat ook nog een fietstochtje via Sint Pancras naar Alkmaar op het programma. Alkmaar is natuurlijk bekend als kaasstad, maar het oude centrum is prachtig met monumenten, grachtjes, een leuk winkelgebied en diverse musea.
Onze volgende reservering is een weekje op camping De Wulp in Noordwijkerhout waar we al eerder hebben gestaan en waar we graag terugkomen. Ik heb onderweg al een afspraak gemaakt bij kapper Louk en dat is zo'n beetje het eerst belangrijke om te doen. We zijn op bekend terrein, maar het blijft heerlijk om te fietsen naar Noordwijk, Katwijk, Lisse en Zandvoort. Helaas is het niet de zomer om elke dag op het strand te liggen, er is veel regen en wind. Het is een verrassing als we 's avonds een keer op het terras van Tulum in Noordwijk kunnen genieten van een heerlijke avondje met ondergaande zon. Peter en Barbara komen gezellig een avond bij ons langs.
Omdat Ditty en Richard een BBQ geven, zoeken we een camperplaats in de buurt, zodat we op de fiets er naartoe kunnen. Het wordt camperplaats Het Groene Hart in Abbenes, bij een akkerbouwbedrijf. Het is een mooi aangelegde plaats met grind en gras. Gezien de regen van de afgelopen tijd is een verharde plek geen overbodige luxe. We fietsen naar Kaageiland, waar we via een pontje komen en waar we genieten van het zicht op de rondvarende bootjes. We gaan ook naar Nieuwe Wetering en door de polder via Ade naar Leiden. We stallen de fietsen in een bewaakte stalling en treffen het (?) dat er markt is. Een markt is leuk, maar niet in deze tijd. Het is er veel te druk en het is jammer om het oude centrum niet goed te kunnen zien door de drukte. We moeten beslist nog een keer terug, want er zijn veel winkels en hofjes en de grachten en terrassen zien er heel leuk uit. We kopen een stukje kunstleer in een winkeltje met van alles op hobbygebied en waar op de rekenmachine moet worden uitgerekend hoeveel een stukje van 10 cm kost als de prijs van een meter bijvoorbeeld € 14,50 is.
De BBQ gaat vanwege het weer niet door, maar we gaan toch maar even op de koffie bij Ditty en Richard. We zijn tenslotte niet voor niets hier naartoe gereden.
Ons tripje zit er weer even op. Het wordt tijd om ook nog even een paar weken thuis te zijn en de julimaand is vanwege de schoolvakanties toch altijd wat drukker. Via Alphen a.d. Rijn en Bodegraven rijden we terug en begint het bekende inpakken, uitpakken, wassen, opruimen en klaarmaken voor het volgende deel, want er staat nog meer in de planning.
Na twee dagen rijden we door naar Schagen. We zijn al eerder op de camperplaats bij de recreatiehaven geweest en er is gelukkig nog een plekje bij het havenkantoor beschikbaar. De plekken zijn niet groot, maar we staan bij de bootjes en het prettige is dat je lopend naar het oude centrum kan. Onze buurman heeft een drone en geeft een kleine demonstratie. Het zijn haarscherpe beelden en via het bovenluik kan hij zo bij ons naar binnen kijken. Luuk vindt het wel wat!
Vanuit Schagen is het uitstekend te plannen om op tijd in Den Helder te zijn voor de boot naar Texel. We hebben online een ticket gekocht en dat werkt helemaal prima. Er is geen wachttijd en we voelen ons echt toerist in eigen land als we voor het inschepen uitstappen en rondkijken over het Marsdiep of de boot er al aankomt. Het is maar een korte oversteek, maar toch heel leuk en op Texel ben je weer in een heel andere sfeer.
We zijn iets te vroeg en moeten op camping 't Woutershok nog even wachten totdat het gras gemaaid is. Er zijn sinds kort een paar camperplekken en wij zijn de eerste wat zwaardere en grotere camper die ze toelaten om uit te proberen. Het is een heerlijke, ruime plek, waar we de luifeltent kunnen opzetten. We krijgen een leuk contact met de eigenaar, die er alles aan doet om de camping goed verzorgd te houden. De ligging van de camping is ideaal, aan de rand van het bos en op fietsafstand van De Koog en Den Burg. We fietsen elke dag, doen boodschapjes in De Koog, bekijken de haven van Oudeschild en gaan naar Den Hoorn, waar we op de fiets mensen tegenkomen die we jaren geleden met de boot op Norderney hebben ontmoet. Onze buurtjes Rob en Yoke die ook op Texel zitten komen op de fiets bij ons gezellig op de koffie en we hebben het reuze naar ons zin. Eens per week komt er een snackkar op de camping voor een makkelijk avondje eten, maar verder vermijden we de drukte in de restaurants. Het blijft oppassen en afstand houden. Het weer varieert van schitterend, waarbij we een keer op het strand kunnen liggen, naar koud en heel veel regen, waarbij het water door het grondkleed in de tent komt. De week vliegt voorbij en voor we het weten zijn we weer aan de overkant.
We blijven nog even in Noord-Holland en hebben een plek gereserveerd bij een haventje in Heerhugowaard. Het ligt eigenlijk tegen Broek op Langendijk aan, een plaats bekend van de BroekerVeiling, de oudste doorvaargroenteveiling ter wereld. We fietsen via het natuurgebied Geestmerambacht naar Schoorl, met de bekende Klimduin die midden in het centrum van Schoorl uitkomt. Het is voor mij jeugdsentiment en voor Luuk leuk omdat hij er nog nooit geweest is. Helaas zijn we te laat om nog door te fietsen haar Bergen, dat bewaren we voor een volgende keer. Er staat ook nog een fietstochtje via Sint Pancras naar Alkmaar op het programma. Alkmaar is natuurlijk bekend als kaasstad, maar het oude centrum is prachtig met monumenten, grachtjes, een leuk winkelgebied en diverse musea.
Onze volgende reservering is een weekje op camping De Wulp in Noordwijkerhout waar we al eerder hebben gestaan en waar we graag terugkomen. Ik heb onderweg al een afspraak gemaakt bij kapper Louk en dat is zo'n beetje het eerst belangrijke om te doen. We zijn op bekend terrein, maar het blijft heerlijk om te fietsen naar Noordwijk, Katwijk, Lisse en Zandvoort. Helaas is het niet de zomer om elke dag op het strand te liggen, er is veel regen en wind. Het is een verrassing als we 's avonds een keer op het terras van Tulum in Noordwijk kunnen genieten van een heerlijke avondje met ondergaande zon. Peter en Barbara komen gezellig een avond bij ons langs.
Omdat Ditty en Richard een BBQ geven, zoeken we een camperplaats in de buurt, zodat we op de fiets er naartoe kunnen. Het wordt camperplaats Het Groene Hart in Abbenes, bij een akkerbouwbedrijf. Het is een mooi aangelegde plaats met grind en gras. Gezien de regen van de afgelopen tijd is een verharde plek geen overbodige luxe. We fietsen naar Kaageiland, waar we via een pontje komen en waar we genieten van het zicht op de rondvarende bootjes. We gaan ook naar Nieuwe Wetering en door de polder via Ade naar Leiden. We stallen de fietsen in een bewaakte stalling en treffen het (?) dat er markt is. Een markt is leuk, maar niet in deze tijd. Het is er veel te druk en het is jammer om het oude centrum niet goed te kunnen zien door de drukte. We moeten beslist nog een keer terug, want er zijn veel winkels en hofjes en de grachten en terrassen zien er heel leuk uit. We kopen een stukje kunstleer in een winkeltje met van alles op hobbygebied en waar op de rekenmachine moet worden uitgerekend hoeveel een stukje van 10 cm kost als de prijs van een meter bijvoorbeeld € 14,50 is.
De BBQ gaat vanwege het weer niet door, maar we gaan toch maar even op de koffie bij Ditty en Richard. We zijn tenslotte niet voor niets hier naartoe gereden.
Ons tripje zit er weer even op. Het wordt tijd om ook nog even een paar weken thuis te zijn en de julimaand is vanwege de schoolvakanties toch altijd wat drukker. Via Alphen a.d. Rijn en Bodegraven rijden we terug en begint het bekende inpakken, uitpakken, wassen, opruimen en klaarmaken voor het volgende deel, want er staat nog meer in de planning.
maandag 23 augustus 2021
Zomer 2021, 11 mei - 10 juni
Ook dit jaar wordt het geen grote buitenlandse reis met de camper. Het Covid-19 virus is nog overal aanwezig, er zijn reisbeperkingen en de vaccinatiegraad is nog niet hoog genoeg. Bovendien ben ik zelf nog niet volledig gevaccineerd. Het wordt daarom een trip door Nederland in twee delen, met inachtneming van voldoende afstand en zoveel mogelijk gebruikmakend van onze eigen sanitaire voorzieningen.
Zodra Luuk zijn tweede prik heeft vetrekken we op 11 mei met een eerste stop in Geldermalsen. Bij de jachthaven zijn er inmiddels prachtige, ruime, verharde camperplaatsen aangelegd. De bestrating er naar toe is nog niet klaar, de stroomvoorziening is nog tijdelijk, maar we kunnen er terecht. Met onze neus naar de Linge is dat een goed begin! Lekker fietsen in de omgeving naar Deil, Enspijk, oversteken met het voetveer en via de Mariënwaard en de Appeldijk weer terug.
De volgende dag rijden we door naar Gendt waar we een plaats hebben gereserveerd op camping Waalstrand. Het is een wat duurdere plek, maar we hebben wel een prachtig uitzicht op de Waal en het scheepvaartverkeer. De omgeving is ook mooi en we fietsen naar Pannerden en Angeren en dan langs de Waal weer naar Gendt. 's Avonds lopen we een rondje "Dijkwijf" in de Gendtse Waard.
Het nadeel van de coronatijd is dat het wel heel veel drukker is op de camperplaatsen en dat we daarom veel moeten reserveren. Zeker met de vrije dagen rond Hemelvaartsdag en de Pinksteren is het een gekkenhuis. Op de bonnefooi rondrijden lijkt even geen optie. Wij staan met het lange Hemelvaartsweekend in Raalte op camperplaats De Heemse Weide. We zijn blij dat we hier terecht konden en blijven dan ook staan tot na het weekend. Heel lang geleden ben ik in Raalte geweest voor een danswedstrijd en tot mijn verrassing herken ik de naam van de zaal waar die wedstrijd gehouden werd, "De Leeren Lampe". Grappig, maar verder is Raalte en omgeving helemaal nieuw voor ons. Het is er prima om te fietsen naar Mariënheem en Luttenberg. Er worden hier ook asperges geteeld, dat hadden we niet verwacht. Dagelijks wordt het Sallands Goud gestoken en in boerderijwinkels verkocht.
Achter de camper horen we soms wat vreemde geluiden, het zijn de schapen Bram en Bob die er rondscharrelen.
Als we Ruud en Marijke bellen, blijkt dat ze ook in de buurt rondrijden en van plan zijn naar Oud-Lutten te gaan. We bellen met de camperplaats om te vragen of wij er ook terecht kunnen en dat kan. Tot hun verrassing staan wij ze op te wachten als ze de camperplaats op komen rijden. Het is alweer even geleden dat we ze gezien en gesproken hebben en gelukkig kunnen we buiten weer even bijpraten. Met z'n allen in de camper vinden we nog geen optie. Camperplaats Langs de Esch ligt bij een boerenbedrijf met melkkoeien en we kunnen in de stal kijken naar hoe ze gemolken worden. De koeien verdringen zich om toegelaten te worden tot de melk-carroussel. Van bovenaf kunnen we het goed bekijken, het is een mooi gezicht. Verder is de camperplaats niet bijzonder aantrekkelijk. We ontmoeten er een kunstenares, die samen met haar man huis en haard (lees: galerie) verkocht hebben en nu met de camper rondtrekken. Er is ergens in Friesland een postadres, maar de bedoeling is om in de camper te leven en inspiratie op te doen voor nieuwe kunstprojecten. Het is leuk om haar verhalen te volgen in haar camperblog en we komen regelmatig voor ons bekende plekken tegen.
Na één nachtje rijden we door naar Lhee, waar camperplaats Stee in Lhee heel wat vriendelijker oogt. Mooie plaatsen, prima sanitaire voorzieningen en gelegen bij het fraaie NP Dwingelderveld. Prachtig om te fietsen, maar helaas werkt het weer niet helemaal mee. Gelukkig hebben we regenponcho's en kunnen we toch wat van de mooie omgeving zien. Ruud en Marijke hebben snel hun biezen gepakt en komen hier ook naar toe. Ook zij vonden het bij de koeien wat minder aantrekkelijk.
Onze volgende stop wordt Wezuperbrug, waar we vorig jaar ook op camping Molecaten Kuierpad hebben gestaan. Het is er dit jaar wel voller (al is het nog niet druk) en het is een prima plek om onze vrienden Marjolein en Evert te bezoeken. Helaas loopt het bezoek wat anders dan verwacht. We fietsen naar het monumentendorp Orvelte met zijn typisch Drentse karakter en drinken net als vorig jaar een kop koffie tegenover het Jan Kruis museum.
Na de provincies Gelderland, Overijssel en Drenthe is na een paar dagen de provincie Friesland aan de beurt. Via Hoogeveen worden de omgeleid om uiteindelijk terecht te kunnen komen in Drachten. Jachthaven De Drait heeft camperplaatsen bij de boten, aan het water. Het is een soort rotonde aan het eind van de charterboulevard met voornamelijk motorboten. We fietsen naar het centrum van Drachten en zitten daarna lekker buiten bij de camper van de rust te genieten als we ineens een klap horen. Achter onze camper ligt er een mevrouw languit op straat. Hardlopend heeft zij het stoepje over het het hoofd gezien en is ze vooruit op de straat geklapt. Haar gezicht is bebloed, net als haar hand en er hangt een stuk vel van haar duim. Gelukkig is ze goed aanspreekbaar en we halen snel de havenmeester erbij voor hulp en advies. De havenmeester doet niet veel en wij komen erachter dat pleisters in de camper ook wel handig zijn. Ze belt haar man, die niet ver weg aan het werk is en die haar snel komt ophalen. We adviseren om toch maar even langs de eertse hulp te gaan.
De volgende dag gaan we door, met alweer een omleiding via Boornbergum en Joure, naar Workum. We hebben tijdens de Pinksterdagen met Marielle, Wilco, Elisa en Nick afgesproken op camping It Soal. Er is een reservering op een veldje aan het water, maar als we het veldje inspecteren, zakken we tot de enkels weg in de zompige klei. Het is duidelijk dat wij hier niet gaan staan. Gelukkig doen ze bij de receptie niet moeilijk, we mogen ook op een andere plek die volgens hun beter geschikt is voor ons gewicht. We twijfelen, maar rijden toch het plekje op, vinden het niks en willen weer wegrijden, maar dat is al te laat. We zitten vast. Voor het eerst moeten we eruit getrokken worden. Gelukkig weet Luuk het oog te vinden voor de trek-ketting en een stoere dame op een tractor zet ons weer op het verharde pad. Uiteindelijk komen we terecht op een verharde camperplek bij het parkeerterrein, waar Wilco naast ons kan komen te staan. Het is jammer dat het weer niet echt meewerkt (te nat, te veel wind) want de camping heeft een eigen surfstrand en Nick en Wilco willen graag surfen.
Toch is het heel gezellig met elkaar en we fietsen naar Hindeloopen en lopen tussen de buien door naar Workum. Gelukkig voor Nick lukt het ook nog om een keer te surfen en kunnen we zelfs met z'n allen een keer buiten lekker borrelen.
De kinderen moeten weer aan het werk, maar wij blijven nog even in Friesland en rijden door naar Sneek, waar we terecht komen op een topplek met alle voorzieningen van camping/jachthaven De Domp. Het centrum van Sneek is zowel lopend als fietsend prima te bereiken en wij vinden het er erg leuk. We gaan op bezoek bij Wim en Emmy die we uit Spanje kennen en die hier wonen in een appartement met uitzicht op de bekende Sneker Waterpoort.
Op de fiets naar IJlst, een van de Friese elfsteden, houtstad, fabriek Nooitgedagt (bekend van de schaatsen "houtjes"), is ook een aanrader. We hebben het naar ons zin en verlengen ons verblijf in Sneek met een paar dagen, al moeten we wel naar een ander plekje op de camping. Zo kunnen Moos, Nathalie en Sem naar ons toekomen en vieren we Moos zijn verjaardag in Friesland.
Het is bijzonder, maar elke keer als we naar een nieuwe plaats gaan, is er een omleiding. Ook als we naar Leeuwarden rijden doet Friesland weer zijn best om ons een langere route te laten volgen. Aan de buitenkant, maar toch niet ver van het centrum vinden we een plekje aan het water op een verharde ondergrond. Het is met het zomerweer van dit jaar echt iets om rekening mee te houden. We staan vlakbij het industrieterrein met de Campinafabrieken in een niet echt fraaie omgeving. Goed voor één nachtje. Het is koopzondag en in het centrum is het razend druk. We worden een beetje onrustig van zoveel mensen bij elkaar en de rondracende bezorgdienst-fietsers. Bij de camper is het een stuk rustiger met uitzicht op de vele bootjes en mensen die genieten van een prachtige zondag.
Onze laatste Friese stop wordt Grou, camping/waterpark Yn'e Lijte, met een vaarverbinding naar het dorp. We passen precies op plek nummer 6! Het is een prachtig gebied om te fietsen en we doen een deel van de pontjesroute door het NP Alde Feanen via Earnewald en Warten. De ene pont is groot en kunnen er ook auto's op en de andere pont is klein en uitsluitend voor voetgangers en fietsen. Heel erg leuk en mooi en zeker met het top weer dat we vandaag treffen. Bij de pont van Warten heeft Luuk een deja vu en inderdaad blijkt later dat we er eerder zijn geweest, toen nog met de boot.
In de gemeente Steenwijkerland ligt in de kop van Overijssel het waterstreekdorp Giethoorn. Ik ken het nog van vroeger, als ik logeerde bij mijn oma in Steenwijk en het is ook heel bekend door de film Fanfare van Bert Haanstra. Het loopt er de laatste jaren over van de toeristen, maar dit jaar is het door Corona anders. Nu kunnen wij als Nederlandse toerist op een normale manier genieten van de mooie grachtjes en het water van de Bovenwijde.
Met de Zwaantje19 volgen we de gele route en het is een topdag, zowel qua weer als het varen! Zo heeft elk nadeel toch weer zijn voordeel.
Van Camperplaats Haamstede lopen we zo het dorp in en ook om te fietsen kunnen we alle kanten op. We doen een rondje Blokzijl-Giethoorn van 30 km door het NPDe Weerribben. Prachtig!
In Zwolle ligt camperpark Hofvliet op spuugafstand van het centrum. De combinatie van een keurige, veilige en rustige plek voor de camper en wandelen naar het bruisende centrum is ideaal. We treffen het bovendien dat er vrijdag en zaterdag markt is en normaal zou ik dat heerlijk vinden, maar nu proberen we de drukte te mijden.
De baas van het camperpark heeft alles goed onder controle en regeert met strakke hand. Niet iedereen vindt dat prettig, maar je weer wel waar je aan toe bent.
Het centrum van Zwolle is leuk, maar ook nu zijn we weer verbaasd over de lange rijen (voornamelijk jongeren) voor de winkels en op de terrassen. In de 15e eeuwse Broerenkerk is een hippe boekwinkel gevestigd en het is gewoon leuk om daar even een kijkje te nemen. Natuurlijk gaan we ook nog langs het museum voor beeldende kunst De Fundatie.
Op de fiets rijden we naar Hattem om bij de Jong Caravans te kijken naar luifel-uithouders voor onze Omnistor, maar we komen terug met stalen pinnen. Niet voor niets dus en een lekker ritje.
Na de grote stad zijn we ook weer blij met de rust van de Veluwe. We strijken een paar dagen neer op camping Veluwsch Karakter in Vierhouten. Heerlijk genieten van rust, ruimte en natuurschoon. Er zijn tal van prachtige fietsroutes, o.a. naar de Zandenplas, Elspeet, Uddel en landgoed Staverden bij Ermelo. Agaath en Syb komen een dagje en samen fietsen we naar Gortel en eten we een hapje op het terras van De Boerenschuur. In het Elspeterbos gaan we 's avonds op zwijnenjacht, want we zien overal sporen van wilde zwijnen. Helaas zien we geen enkel zwijn, maar is het in het avondlicht wel heel bijzonder in het bos.
We genieten volop van de dagen op de Veluwe en als we vertrekken rijden we zoveel mogelijk nog even binnendoor langs Elspeet en Garderen naar onze (even) laatste stop in Scherpenzeel. Camperplaats de Pol (bij de boer) is nog niet eens officieel geopend, maar er zijn meer camperaars die de weg er naar toe al hebben gevonden. Het is een prima plek en ook hier kan je alle kanten op fietsen. Wij rijden richting Leersum, door het bos dat een paar dagen later getroffen wordt door een enorme valwind met een enorme schade aan de natuur.
Het is tijd om even naar huis te gaan, want de tweede vaccinatie is toch echt wel belangrijk om te halen.
Zodra Luuk zijn tweede prik heeft vetrekken we op 11 mei met een eerste stop in Geldermalsen. Bij de jachthaven zijn er inmiddels prachtige, ruime, verharde camperplaatsen aangelegd. De bestrating er naar toe is nog niet klaar, de stroomvoorziening is nog tijdelijk, maar we kunnen er terecht. Met onze neus naar de Linge is dat een goed begin! Lekker fietsen in de omgeving naar Deil, Enspijk, oversteken met het voetveer en via de Mariënwaard en de Appeldijk weer terug.
De volgende dag rijden we door naar Gendt waar we een plaats hebben gereserveerd op camping Waalstrand. Het is een wat duurdere plek, maar we hebben wel een prachtig uitzicht op de Waal en het scheepvaartverkeer. De omgeving is ook mooi en we fietsen naar Pannerden en Angeren en dan langs de Waal weer naar Gendt. 's Avonds lopen we een rondje "Dijkwijf" in de Gendtse Waard.
Het nadeel van de coronatijd is dat het wel heel veel drukker is op de camperplaatsen en dat we daarom veel moeten reserveren. Zeker met de vrije dagen rond Hemelvaartsdag en de Pinksteren is het een gekkenhuis. Op de bonnefooi rondrijden lijkt even geen optie. Wij staan met het lange Hemelvaartsweekend in Raalte op camperplaats De Heemse Weide. We zijn blij dat we hier terecht konden en blijven dan ook staan tot na het weekend. Heel lang geleden ben ik in Raalte geweest voor een danswedstrijd en tot mijn verrassing herken ik de naam van de zaal waar die wedstrijd gehouden werd, "De Leeren Lampe". Grappig, maar verder is Raalte en omgeving helemaal nieuw voor ons. Het is er prima om te fietsen naar Mariënheem en Luttenberg. Er worden hier ook asperges geteeld, dat hadden we niet verwacht. Dagelijks wordt het Sallands Goud gestoken en in boerderijwinkels verkocht.
Achter de camper horen we soms wat vreemde geluiden, het zijn de schapen Bram en Bob die er rondscharrelen.
Als we Ruud en Marijke bellen, blijkt dat ze ook in de buurt rondrijden en van plan zijn naar Oud-Lutten te gaan. We bellen met de camperplaats om te vragen of wij er ook terecht kunnen en dat kan. Tot hun verrassing staan wij ze op te wachten als ze de camperplaats op komen rijden. Het is alweer even geleden dat we ze gezien en gesproken hebben en gelukkig kunnen we buiten weer even bijpraten. Met z'n allen in de camper vinden we nog geen optie. Camperplaats Langs de Esch ligt bij een boerenbedrijf met melkkoeien en we kunnen in de stal kijken naar hoe ze gemolken worden. De koeien verdringen zich om toegelaten te worden tot de melk-carroussel. Van bovenaf kunnen we het goed bekijken, het is een mooi gezicht. Verder is de camperplaats niet bijzonder aantrekkelijk. We ontmoeten er een kunstenares, die samen met haar man huis en haard (lees: galerie) verkocht hebben en nu met de camper rondtrekken. Er is ergens in Friesland een postadres, maar de bedoeling is om in de camper te leven en inspiratie op te doen voor nieuwe kunstprojecten. Het is leuk om haar verhalen te volgen in haar camperblog en we komen regelmatig voor ons bekende plekken tegen.
Na één nachtje rijden we door naar Lhee, waar camperplaats Stee in Lhee heel wat vriendelijker oogt. Mooie plaatsen, prima sanitaire voorzieningen en gelegen bij het fraaie NP Dwingelderveld. Prachtig om te fietsen, maar helaas werkt het weer niet helemaal mee. Gelukkig hebben we regenponcho's en kunnen we toch wat van de mooie omgeving zien. Ruud en Marijke hebben snel hun biezen gepakt en komen hier ook naar toe. Ook zij vonden het bij de koeien wat minder aantrekkelijk.
Onze volgende stop wordt Wezuperbrug, waar we vorig jaar ook op camping Molecaten Kuierpad hebben gestaan. Het is er dit jaar wel voller (al is het nog niet druk) en het is een prima plek om onze vrienden Marjolein en Evert te bezoeken. Helaas loopt het bezoek wat anders dan verwacht. We fietsen naar het monumentendorp Orvelte met zijn typisch Drentse karakter en drinken net als vorig jaar een kop koffie tegenover het Jan Kruis museum.
Na de provincies Gelderland, Overijssel en Drenthe is na een paar dagen de provincie Friesland aan de beurt. Via Hoogeveen worden de omgeleid om uiteindelijk terecht te kunnen komen in Drachten. Jachthaven De Drait heeft camperplaatsen bij de boten, aan het water. Het is een soort rotonde aan het eind van de charterboulevard met voornamelijk motorboten. We fietsen naar het centrum van Drachten en zitten daarna lekker buiten bij de camper van de rust te genieten als we ineens een klap horen. Achter onze camper ligt er een mevrouw languit op straat. Hardlopend heeft zij het stoepje over het het hoofd gezien en is ze vooruit op de straat geklapt. Haar gezicht is bebloed, net als haar hand en er hangt een stuk vel van haar duim. Gelukkig is ze goed aanspreekbaar en we halen snel de havenmeester erbij voor hulp en advies. De havenmeester doet niet veel en wij komen erachter dat pleisters in de camper ook wel handig zijn. Ze belt haar man, die niet ver weg aan het werk is en die haar snel komt ophalen. We adviseren om toch maar even langs de eertse hulp te gaan.
De volgende dag gaan we door, met alweer een omleiding via Boornbergum en Joure, naar Workum. We hebben tijdens de Pinksterdagen met Marielle, Wilco, Elisa en Nick afgesproken op camping It Soal. Er is een reservering op een veldje aan het water, maar als we het veldje inspecteren, zakken we tot de enkels weg in de zompige klei. Het is duidelijk dat wij hier niet gaan staan. Gelukkig doen ze bij de receptie niet moeilijk, we mogen ook op een andere plek die volgens hun beter geschikt is voor ons gewicht. We twijfelen, maar rijden toch het plekje op, vinden het niks en willen weer wegrijden, maar dat is al te laat. We zitten vast. Voor het eerst moeten we eruit getrokken worden. Gelukkig weet Luuk het oog te vinden voor de trek-ketting en een stoere dame op een tractor zet ons weer op het verharde pad. Uiteindelijk komen we terecht op een verharde camperplek bij het parkeerterrein, waar Wilco naast ons kan komen te staan. Het is jammer dat het weer niet echt meewerkt (te nat, te veel wind) want de camping heeft een eigen surfstrand en Nick en Wilco willen graag surfen.
Toch is het heel gezellig met elkaar en we fietsen naar Hindeloopen en lopen tussen de buien door naar Workum. Gelukkig voor Nick lukt het ook nog om een keer te surfen en kunnen we zelfs met z'n allen een keer buiten lekker borrelen.
De kinderen moeten weer aan het werk, maar wij blijven nog even in Friesland en rijden door naar Sneek, waar we terecht komen op een topplek met alle voorzieningen van camping/jachthaven De Domp. Het centrum van Sneek is zowel lopend als fietsend prima te bereiken en wij vinden het er erg leuk. We gaan op bezoek bij Wim en Emmy die we uit Spanje kennen en die hier wonen in een appartement met uitzicht op de bekende Sneker Waterpoort.
Op de fiets naar IJlst, een van de Friese elfsteden, houtstad, fabriek Nooitgedagt (bekend van de schaatsen "houtjes"), is ook een aanrader. We hebben het naar ons zin en verlengen ons verblijf in Sneek met een paar dagen, al moeten we wel naar een ander plekje op de camping. Zo kunnen Moos, Nathalie en Sem naar ons toekomen en vieren we Moos zijn verjaardag in Friesland.
Het is bijzonder, maar elke keer als we naar een nieuwe plaats gaan, is er een omleiding. Ook als we naar Leeuwarden rijden doet Friesland weer zijn best om ons een langere route te laten volgen. Aan de buitenkant, maar toch niet ver van het centrum vinden we een plekje aan het water op een verharde ondergrond. Het is met het zomerweer van dit jaar echt iets om rekening mee te houden. We staan vlakbij het industrieterrein met de Campinafabrieken in een niet echt fraaie omgeving. Goed voor één nachtje. Het is koopzondag en in het centrum is het razend druk. We worden een beetje onrustig van zoveel mensen bij elkaar en de rondracende bezorgdienst-fietsers. Bij de camper is het een stuk rustiger met uitzicht op de vele bootjes en mensen die genieten van een prachtige zondag.
Onze laatste Friese stop wordt Grou, camping/waterpark Yn'e Lijte, met een vaarverbinding naar het dorp. We passen precies op plek nummer 6! Het is een prachtig gebied om te fietsen en we doen een deel van de pontjesroute door het NP Alde Feanen via Earnewald en Warten. De ene pont is groot en kunnen er ook auto's op en de andere pont is klein en uitsluitend voor voetgangers en fietsen. Heel erg leuk en mooi en zeker met het top weer dat we vandaag treffen. Bij de pont van Warten heeft Luuk een deja vu en inderdaad blijkt later dat we er eerder zijn geweest, toen nog met de boot.
In de gemeente Steenwijkerland ligt in de kop van Overijssel het waterstreekdorp Giethoorn. Ik ken het nog van vroeger, als ik logeerde bij mijn oma in Steenwijk en het is ook heel bekend door de film Fanfare van Bert Haanstra. Het loopt er de laatste jaren over van de toeristen, maar dit jaar is het door Corona anders. Nu kunnen wij als Nederlandse toerist op een normale manier genieten van de mooie grachtjes en het water van de Bovenwijde.
Met de Zwaantje19 volgen we de gele route en het is een topdag, zowel qua weer als het varen! Zo heeft elk nadeel toch weer zijn voordeel.
Van Camperplaats Haamstede lopen we zo het dorp in en ook om te fietsen kunnen we alle kanten op. We doen een rondje Blokzijl-Giethoorn van 30 km door het NPDe Weerribben. Prachtig!
In Zwolle ligt camperpark Hofvliet op spuugafstand van het centrum. De combinatie van een keurige, veilige en rustige plek voor de camper en wandelen naar het bruisende centrum is ideaal. We treffen het bovendien dat er vrijdag en zaterdag markt is en normaal zou ik dat heerlijk vinden, maar nu proberen we de drukte te mijden.
De baas van het camperpark heeft alles goed onder controle en regeert met strakke hand. Niet iedereen vindt dat prettig, maar je weer wel waar je aan toe bent.
Het centrum van Zwolle is leuk, maar ook nu zijn we weer verbaasd over de lange rijen (voornamelijk jongeren) voor de winkels en op de terrassen. In de 15e eeuwse Broerenkerk is een hippe boekwinkel gevestigd en het is gewoon leuk om daar even een kijkje te nemen. Natuurlijk gaan we ook nog langs het museum voor beeldende kunst De Fundatie.
Op de fiets rijden we naar Hattem om bij de Jong Caravans te kijken naar luifel-uithouders voor onze Omnistor, maar we komen terug met stalen pinnen. Niet voor niets dus en een lekker ritje.
Na de grote stad zijn we ook weer blij met de rust van de Veluwe. We strijken een paar dagen neer op camping Veluwsch Karakter in Vierhouten. Heerlijk genieten van rust, ruimte en natuurschoon. Er zijn tal van prachtige fietsroutes, o.a. naar de Zandenplas, Elspeet, Uddel en landgoed Staverden bij Ermelo. Agaath en Syb komen een dagje en samen fietsen we naar Gortel en eten we een hapje op het terras van De Boerenschuur. In het Elspeterbos gaan we 's avonds op zwijnenjacht, want we zien overal sporen van wilde zwijnen. Helaas zien we geen enkel zwijn, maar is het in het avondlicht wel heel bijzonder in het bos.
We genieten volop van de dagen op de Veluwe en als we vertrekken rijden we zoveel mogelijk nog even binnendoor langs Elspeet en Garderen naar onze (even) laatste stop in Scherpenzeel. Camperplaats de Pol (bij de boer) is nog niet eens officieel geopend, maar er zijn meer camperaars die de weg er naar toe al hebben gevonden. Het is een prima plek en ook hier kan je alle kanten op fietsen. Wij rijden richting Leersum, door het bos dat een paar dagen later getroffen wordt door een enorme valwind met een enorme schade aan de natuur.
Het is tijd om even naar huis te gaan, want de tweede vaccinatie is toch echt wel belangrijk om te halen.
maandag 1 februari 2021
Warm thuiskomen
Vrijdagochtend trekken we even na 6.00 uur voor de (voorlopig) laatste keer de deur achter ons dicht. De lift doet het gelukkig en ook het buitenhek gaat zonder problemen open. Je weet het maar nooit wat voor verrassingen in het electriciteitsnet zich spontaan voordoen. We genieten nog even van een prachtige zonsopkomst over zee en het Spaanse landschap. De rit gaat voorspoedig, maar we hebben niet het idee dat de Spanjaarden vooral thuiswerken. Vooral rond de grote steden is het toch behoorlijk druk. Als we bij Barcelona door een tolpoort rijden (één van de ca. 15 poortjes), staat er ineens een file. Alle verkeer dat uit één van de 15 poortjes komt, wordt naar 1 rijbaan geleid en daar staat de guardia civil met een aantal auto's, agenten met geweren en op de weg spijkermatten tegen vluchtverkeer. We sukkelen een poosje, voordat we de controle (we weten niet wat ze zoeken) gepasseerd zijn. Gelukkig mogen wij doorrijden!
We vinden het ook nog even spannend bij het passeren van de grens, maar daar is verder niets bijzonders te zien.
We stoppen in Valence, waar we vooraf een hotel geboekt hebben en dan zit de helft er op. Door de corona-maatregelen gaat alles een beetje anders, ook in het hotel. De hoofdingang is gesloten en inchecken gaat via de achteringang waar ze een kleine receptie hebben gecreëerd. De kamer is prima in orde, maar de rest van de faciliteiten is natuurlijk beperkt. Het hotel biedt echter wel de mogelijkheid om een diner via de roomservice te bestellen en er is zelfs keuze uit meerdere hoofdgerechten. We laten de keuzes nog even uitleggen door de receptioniste en ik vraag in mijn onschuld of er ook frietjes bij zitten, maar dat is niet het geval. We kiezen twee verschillende hoofdgerechten en een toetje en vallen bijna van ons stoel als het gebracht wordt. Het hele hoofdgerecht zit in een soort wekpotje met een doorsnee van circa 10 cm. Gelukkig zit er ook nog een minibroodje bij, het kan niet op (nou ja, na een paar happen is het echt wel op). Het is ronduit schandalig!
Zaterdag volgt het tweede deel van de rit en rijden we grotendeels in de regen en dat is vermoeiend. We willen in Luxemburg een tankstop maken, maar ons navigatiesysteem zegt dat de weg is afgesloten. Eigenwijs als we zijn rijden we toch de route die we willen en dan blijkt dat er een opstopping is voor de grensovergang naar Duitsland. Gelukkig kunnen we er zonder problemen langs en hebben we nergens problemen. Het is ineens een stuk kouder. In België is het twee graden, met laaghangende bewolking en slecht zicht door de nevel en regen. In zuid Limburg krijgen we zelfs nog natte sneeuw.
We zijn blij als we thuis zijn en dat zijn we nog meer als we op zondagochtend lezen dat voor het inreizen van Frankrijk nu ook een negatieve PCR-test nodig is als je met de auto reist.
We sjouwen alle spullen naar binnen, de kachel is uit maar het is 19,5 gr. en Moos en Nathalie hebben prachtige bloemen neergezet. Elisa heeft cakejes gebakken met "welkom" en Marielle brengt wat boodschapjes en kerstpakketten. Het is warm thuiskomen zo. We laten de boel de boel en zakken onderuit op de bank, want we zijn best moe. Het was een heerlijke periode in Spanje, maar we zijn toch blij dat we nu weer thuis zijn.
We vinden het ook nog even spannend bij het passeren van de grens, maar daar is verder niets bijzonders te zien.
We stoppen in Valence, waar we vooraf een hotel geboekt hebben en dan zit de helft er op. Door de corona-maatregelen gaat alles een beetje anders, ook in het hotel. De hoofdingang is gesloten en inchecken gaat via de achteringang waar ze een kleine receptie hebben gecreëerd. De kamer is prima in orde, maar de rest van de faciliteiten is natuurlijk beperkt. Het hotel biedt echter wel de mogelijkheid om een diner via de roomservice te bestellen en er is zelfs keuze uit meerdere hoofdgerechten. We laten de keuzes nog even uitleggen door de receptioniste en ik vraag in mijn onschuld of er ook frietjes bij zitten, maar dat is niet het geval. We kiezen twee verschillende hoofdgerechten en een toetje en vallen bijna van ons stoel als het gebracht wordt. Het hele hoofdgerecht zit in een soort wekpotje met een doorsnee van circa 10 cm. Gelukkig zit er ook nog een minibroodje bij, het kan niet op (nou ja, na een paar happen is het echt wel op). Het is ronduit schandalig!
Zaterdag volgt het tweede deel van de rit en rijden we grotendeels in de regen en dat is vermoeiend. We willen in Luxemburg een tankstop maken, maar ons navigatiesysteem zegt dat de weg is afgesloten. Eigenwijs als we zijn rijden we toch de route die we willen en dan blijkt dat er een opstopping is voor de grensovergang naar Duitsland. Gelukkig kunnen we er zonder problemen langs en hebben we nergens problemen. Het is ineens een stuk kouder. In België is het twee graden, met laaghangende bewolking en slecht zicht door de nevel en regen. In zuid Limburg krijgen we zelfs nog natte sneeuw.
We zijn blij als we thuis zijn en dat zijn we nog meer als we op zondagochtend lezen dat voor het inreizen van Frankrijk nu ook een negatieve PCR-test nodig is als je met de auto reist.
We sjouwen alle spullen naar binnen, de kachel is uit maar het is 19,5 gr. en Moos en Nathalie hebben prachtige bloemen neergezet. Elisa heeft cakejes gebakken met "welkom" en Marielle brengt wat boodschapjes en kerstpakketten. Het is warm thuiskomen zo. We laten de boel de boel en zakken onderuit op de bank, want we zijn best moe. Het was een heerlijke periode in Spanje, maar we zijn toch blij dat we nu weer thuis zijn.
woensdag 27 januari 2021
Onrust
Storm Hortense is behoorlijk merkbaar geweest. De glaspanelen rammelden en kraakten, maar bleven gelukkig op hun plaats. Het lawaai van de stormachtige wind is in de serre niet echt rustgevend, al is het wel mooi om naar buiten te kijken en een gordijn van opwaaiend water op zee te zien. Een paar keer knallen de glaspanelen zo hard, dat ik opspring in de angst dat de handel naar binnen komt. Gelukkig is de rust weer terug, behalve in ons hoofd. De oplopende corona-besmettingen in de regio Valencia geven geen goed gevoel. Ook de cijfers in Calpe zijn omhoog geschoten en zitten bijna op 1.000 per 100.000 inwoners. In Spanje Vandaag lezen we dat de regels voor de regio Valencia worden aangescherpt. Je mag nu niet meer op bezoek gaan en met maximaal 2 personen samenkomen of buiten lopen (tenzij je uit één gezin komt). In de weekenden komt er een plaatselijke lockdown voor plaatsen met meer dan 50.000 inwoners (zoals Benidorm). Het meest zorgwekkende vinden we de capaciteit in de ziekenhuizen. We zijn elke dag bezig met het bekijken van de cijfers per regio en per plaats en dat maakt erg onrustig. Ook de berichten over het sluiten van grenzen helpt niet mee. Vanaf vandaag moet je een "verklaring op eer" hebben om door België te mogen reizen. Het geeft allemaal te veel onrust en dus hakken we de knoop door: we gaan naar huis. We vinden het prettig om in het weekend te rijden en willen zaterdag vertrekken. We boeken een hotel in Valence en informeren Jef en Yolande over onze gewijzigde plannen. Per dag lezen we nieuwe berichten over reisbeperkingen en het sluiten van grensovergangen tussen Spanje en Frankrijk en dus besluiten we om nog een dag eerder weg te gaan.
Afgelopen zaterdag wilden we nog even een ommetje maken en stappen we op 6 hoog de lift in. De deuren gaan dicht en boem.......de lift blijft steken. Geen een knopje werkt meer en op het display verschijnen twee ??. We drukken op de noodknop om contact te krijgen met het liftbedrijf. Na een paar keer horen we uiteindelijk dat de oproep op dit moment niet kan worden beantwoord en dat we het later nog maar eens moeten proberen. Echt fijn, als je opgesloten zit! Gelukkig staat er nog een ander telefoonnummer vermeld en hebben we onze telefoon bij ons. We krijgen gelukkig iemand aan de lijn die ons beloofd om een monteur te sturen. Voor de zekerheid bellen we ook naar Antonio (de huismeester) die er na een kwartier is, maar hij krijgt de deur niet open. Uiteindelijk duurt het bijna anderhalf uur voordat de monteur de deur openkrijgt en we op 6 hoog weer kunnen uitstappen. Poeh, poeh, dat viel niet mee! Het blijkt niet onze dag te zijn, want 's avonds hebben we ineens geen water. Dat duurt tot de volgende ochtend 9 uur, waarna we eindelijk het toilet weer kunnen doorspoelen.
Vanochtend hebben we de gaskachel en een box met spullen naar Frans en Joke gebracht en buiten in de tuin een kop koffie gedronken. En dat is eigenlijk al een illegale actie. Het is niet leuk om weer afscheid te moeten nemen van onze vrienden, we hadden graag wat meer tijd met ze doorgebracht. Door de corona omstandigheden hebben we elkaar minder gezien dan we wilden en konden we helaas niet meer gezellig met elkaar uiteten.
Als we terugkomen in Calpe, komt ons een hele lange stoet, toeterende auto's tegemoet. Het blijkt een luidruchtige protestactie (zonder rellen en vernielingen) tegen het sluiten van de horeca. De financiële steunmaatregelen door de overheid zijn niet te vergelijken met die in Nederland en we zijn dan ook benieuwd welke restaurants en winkels er na deze crisis nog bestaan.
Het meest positieve is het weer, want dat is ronduit super. Het is met 24 graden ongewoon warm. De mensen zitten weer op het strand en wij in korte broek op ons terras. Wat zullen we dat gaan missen!
Afgelopen zaterdag wilden we nog even een ommetje maken en stappen we op 6 hoog de lift in. De deuren gaan dicht en boem.......de lift blijft steken. Geen een knopje werkt meer en op het display verschijnen twee ??. We drukken op de noodknop om contact te krijgen met het liftbedrijf. Na een paar keer horen we uiteindelijk dat de oproep op dit moment niet kan worden beantwoord en dat we het later nog maar eens moeten proberen. Echt fijn, als je opgesloten zit! Gelukkig staat er nog een ander telefoonnummer vermeld en hebben we onze telefoon bij ons. We krijgen gelukkig iemand aan de lijn die ons beloofd om een monteur te sturen. Voor de zekerheid bellen we ook naar Antonio (de huismeester) die er na een kwartier is, maar hij krijgt de deur niet open. Uiteindelijk duurt het bijna anderhalf uur voordat de monteur de deur openkrijgt en we op 6 hoog weer kunnen uitstappen. Poeh, poeh, dat viel niet mee! Het blijkt niet onze dag te zijn, want 's avonds hebben we ineens geen water. Dat duurt tot de volgende ochtend 9 uur, waarna we eindelijk het toilet weer kunnen doorspoelen.
Vanochtend hebben we de gaskachel en een box met spullen naar Frans en Joke gebracht en buiten in de tuin een kop koffie gedronken. En dat is eigenlijk al een illegale actie. Het is niet leuk om weer afscheid te moeten nemen van onze vrienden, we hadden graag wat meer tijd met ze doorgebracht. Door de corona omstandigheden hebben we elkaar minder gezien dan we wilden en konden we helaas niet meer gezellig met elkaar uiteten.
Als we terugkomen in Calpe, komt ons een hele lange stoet, toeterende auto's tegemoet. Het blijkt een luidruchtige protestactie (zonder rellen en vernielingen) tegen het sluiten van de horeca. De financiële steunmaatregelen door de overheid zijn niet te vergelijken met die in Nederland en we zijn dan ook benieuwd welke restaurants en winkels er na deze crisis nog bestaan.
Het meest positieve is het weer, want dat is ronduit super. Het is met 24 graden ongewoon warm. De mensen zitten weer op het strand en wij in korte broek op ons terras. Wat zullen we dat gaan missen!
woensdag 20 januari 2021
Zen
Dagelijks zien we op het strand mensen in beweging. De ene doet aan bokstraining, de andere trekt sprintjes of ligt op een matje oefeningen te doen. Zo zitten er ook 's morgens mensen met hun gezicht naar de opkomende zon om deze te begroeten. Vaak zitten ze in lotushouding en beginnen zo aan de nieuwe dag. We hebben nu ook gezien dat er 's avonds een ritueel is om weer afscheid te nemen van de zon. Die variant kenden we nog niet, maar is beslist de moeite waard om naar te kijken. Dat kijken doen we overigens elke dag vol bewondering. Het piertje waar we direct zicht op hebben, nodigt kennelijk erg uit om oefeningen te doen en dan voelen we ons soms een beetje schuldig. We lopen elke dag onze rondjes, maar voelen ook dat onze spieren moeite hebben als we 's avonds voor de TV gezeten hebben en weer opstaan van de iets te lage bank.
We kunnen niet zonder de TV en balen als er weer eens een storing is met de interactieve TV app van KPN. Het is natuurlijk wel goed om op de hoogte te blijven van de val van het kabinet, de discussies in de kamer over de toeslagen-affaire en de inauguratie van de nieuwe president van Amerika.
Het nieuws over de coronabesmettingen in zowel Nederland als Spanje houden we dagelijks bij en dat ziet er niet goed uit. Vanaf morgen gaat in de regio Valencia de horeca dicht, evenals de sportscholen en moeten de winkels om 18.00 uur sluiten. De avondklok wordt mogelijk vervroegd naar 20.00 uur, maar is nu nog 22.00 uur. Dat laatste merken we niet zo, maar de horeca dicht vinden we toch wel heel erg jammer, omdat we niet meer kunnen genieten van een kop koffie op een terrasje. Vandaag is het er (na een paar heerlijke zonnige dagen) overigens geen weer voor met een stevige, koude wind, maar de voorspellingen voor volgende week zijn goed.
Gisteren zijn we naar Altea gereden en hebben we bij Paco, op gepaste afstand, een aantal bekenden begroet die een paar weken geleden uit Nederland naar hier zijn gereden. Daarna lopen we naar het eind van de boulevard in Albir en weer terug, waarna we lekker uitgewaaid zijn.
Bijna alle hotels in de omgeving zijn dicht, maar een paar hotels zijn afgehuurd door verschillende wielerploegen voor hun wintertrainingen. Er rijden weer een heleboel groepjes en materiaalauto's rond. Het is hier een en al sportiviteit, want 'thuis' kunnen we genieten van de capriolen van de kitesurfers, die metershoge sprongen maken.
Gisteravond kregen we een mail van ons VvE Bestuur over het goedkeuren van een paar bestuursmutaties. De manier waarop een en ander weer gepresenteerd wordt zorgde gelijk voor de nodige opwinding bij ons. Misschien moeten we ook maar eens in lotushouding gaan zitten om weer helemaal zen te worden!
We kunnen niet zonder de TV en balen als er weer eens een storing is met de interactieve TV app van KPN. Het is natuurlijk wel goed om op de hoogte te blijven van de val van het kabinet, de discussies in de kamer over de toeslagen-affaire en de inauguratie van de nieuwe president van Amerika.
Het nieuws over de coronabesmettingen in zowel Nederland als Spanje houden we dagelijks bij en dat ziet er niet goed uit. Vanaf morgen gaat in de regio Valencia de horeca dicht, evenals de sportscholen en moeten de winkels om 18.00 uur sluiten. De avondklok wordt mogelijk vervroegd naar 20.00 uur, maar is nu nog 22.00 uur. Dat laatste merken we niet zo, maar de horeca dicht vinden we toch wel heel erg jammer, omdat we niet meer kunnen genieten van een kop koffie op een terrasje. Vandaag is het er (na een paar heerlijke zonnige dagen) overigens geen weer voor met een stevige, koude wind, maar de voorspellingen voor volgende week zijn goed.
Gisteren zijn we naar Altea gereden en hebben we bij Paco, op gepaste afstand, een aantal bekenden begroet die een paar weken geleden uit Nederland naar hier zijn gereden. Daarna lopen we naar het eind van de boulevard in Albir en weer terug, waarna we lekker uitgewaaid zijn.
Bijna alle hotels in de omgeving zijn dicht, maar een paar hotels zijn afgehuurd door verschillende wielerploegen voor hun wintertrainingen. Er rijden weer een heleboel groepjes en materiaalauto's rond. Het is hier een en al sportiviteit, want 'thuis' kunnen we genieten van de capriolen van de kitesurfers, die metershoge sprongen maken.
Gisteravond kregen we een mail van ons VvE Bestuur over het goedkeuren van een paar bestuursmutaties. De manier waarop een en ander weer gepresenteerd wordt zorgde gelijk voor de nodige opwinding bij ons. Misschien moeten we ook maar eens in lotushouding gaan zitten om weer helemaal zen te worden!
donderdag 14 januari 2021
Heftige tijden
De bestorming van het Capitool in de VS dreunt nog na. We hebben met afschuw en ongeloof zitten kijken naar de live-beelden op CNN. Onvoorstelbaar, maar toch ook niet helemaal. Wat een verstoord land en wat eng wat het gedrag van een wereldleider in zo'n land teweeg kan brengen. De term 'Bananenrepubliek' was het eerste dat in ons opkwam en we hoorden die term later in het nieuws ook vaak terug.
Een reis naar de VS zat er in het afgelopen jaar niet in en ook dit jaar niet (en misschien voor ons wel nooit meer). We richten ons liever op een komende zomer met veel camperplezier in ons eigen land en boeken alvast een paar weken op de camping in Zeeland.
Er is inderdaad slecht weer naar Spanje gekomen. We zitten een paar dagen binnen met de kachel aan en een troosteloos uitzicht op de boulevard zonder mensen, want het regent zo'n beetje hele dagen. In en rondom Madrid is het helemaal bar en boos, want daar is meer dan een halve meter sneeuw gevallen. Automobilisten zijn gestrand en moeten door het leger gered worden. Het geeft veel ellende op de weg, maar de TV beelden en foto's uit een besneeuwde hoofdstad zijn ook erg mooi. Veel Madrilenen genieten ervan, ook omdat dit maar eens in de vijftig jaar schijnt voor te komen. Wij zien vanaf de N332 dat er sneeuw op de bergen ligt, maar hier aan het strand is het alleen maar nat, winderig en koud. We halen onze stappen niet deze week, het is niet anders.
Op maandag kruipen we weer uit ons holletje. De zon schijnt als we wakker worden en de ramen en deuren kunnen weer open. Lekker de boel luchten en meer bewegingsvrijheid is heel prettig. We kunnen weer naar buiten al is de wind fris. Dat is het grote voordeel hier, het miserabele weer duurt nooit zo lang.
Bij de Lidl is wel een grote tegenstelling te zien in kledij. De meeste mensen hebben, net als wij, een warme jas aan, maar er lopen er ook met een korte broek en t-shirt boodschappen te doen. De zon is heerlijk, maar met 8-10 graden is het nou ook weer niet bepaald zomer!
Toch liggen we alweer een uurtje in de zon op ons terras en de kachel gaat nog maar een paar uurtjes per dag aan. Nu de nachttemperatuur nog een beetje meer dan 2-4 graden en dan zijn we weer helemaal tevreden.
Een reis naar de VS zat er in het afgelopen jaar niet in en ook dit jaar niet (en misschien voor ons wel nooit meer). We richten ons liever op een komende zomer met veel camperplezier in ons eigen land en boeken alvast een paar weken op de camping in Zeeland.
Er is inderdaad slecht weer naar Spanje gekomen. We zitten een paar dagen binnen met de kachel aan en een troosteloos uitzicht op de boulevard zonder mensen, want het regent zo'n beetje hele dagen. In en rondom Madrid is het helemaal bar en boos, want daar is meer dan een halve meter sneeuw gevallen. Automobilisten zijn gestrand en moeten door het leger gered worden. Het geeft veel ellende op de weg, maar de TV beelden en foto's uit een besneeuwde hoofdstad zijn ook erg mooi. Veel Madrilenen genieten ervan, ook omdat dit maar eens in de vijftig jaar schijnt voor te komen. Wij zien vanaf de N332 dat er sneeuw op de bergen ligt, maar hier aan het strand is het alleen maar nat, winderig en koud. We halen onze stappen niet deze week, het is niet anders.
Op maandag kruipen we weer uit ons holletje. De zon schijnt als we wakker worden en de ramen en deuren kunnen weer open. Lekker de boel luchten en meer bewegingsvrijheid is heel prettig. We kunnen weer naar buiten al is de wind fris. Dat is het grote voordeel hier, het miserabele weer duurt nooit zo lang.
Bij de Lidl is wel een grote tegenstelling te zien in kledij. De meeste mensen hebben, net als wij, een warme jas aan, maar er lopen er ook met een korte broek en t-shirt boodschappen te doen. De zon is heerlijk, maar met 8-10 graden is het nou ook weer niet bepaald zomer!
Toch liggen we alweer een uurtje in de zon op ons terras en de kachel gaat nog maar een paar uurtjes per dag aan. Nu de nachttemperatuur nog een beetje meer dan 2-4 graden en dan zijn we weer helemaal tevreden.
woensdag 6 januari 2021
Feliz Año Nuevo
We hebben het jaar 2020 afgesloten. Niet met een knal, maar heel rustig met z'n tweetjes bij de TV. Zo zijn we het jaar ook begonnen, na een heftige decembermaand in 2019 en ik lees net terug dat we hopen op een nieuw jaar in goede gezondheid. Gelukkig is dat voor ons gelukt en dat is wat belangrijk is (maar voor heel veel mensen helaas ook niet). Wie had een jaar geleden bedacht dat het zo'n raar jaar zou worden...... Het is maar goed dat we niet alles vooraf weten. Hier en nu is wat telt en hier en nu zijn wij blij dat we onze dierbaren nog hebben, al is het dan op afstand.
Nu het vaccineren tegen Covid-19 gaat beginnen is het te hopen dat er voor iedereen weer meer mogelijk gaat worden. Vandaag de eerste prik in Nederland, we hopen dat het allemaal voortvarend zal gaan en we zijn erg benieuwd wanneer we aan de beurt zijn en of we onze terug-reisplannen hierop aan moeten passen. We hoeven er in ieder geval niet op te rekenen om hier in Spanje ingeënt te worden, dat is alleen voor ingezetenen.
Vanaf morgen gaan in de regio Valencia strengere maatregelen in en zijn er ook plaatselijke lockdowns. Helaas geldt dit ook voor Polop, waar onze vrienden wonen. Daar was lange tijd geen enkele besmetting en nu ineens is er een uitbraak, waarschijnlijk in een bejaardencentrum. Dat is weliswaar niet in de buurt van hun huis, maar het voelt niet goed als de plaats op slot gaat om afspraken met elkaar te maken om op bezoek te gaan. De komende twee weken mogen zij Polop niet verlaten en wij er niet in.
Vandaag is het Driekoningen en dat is een Nationale feestdag, maar de gebruikelijke optochten gaan natuurlijk niet door. Het is wel wat drukker op de boulevard en mensen nemen het er vandaag nog van om buiten te zijn. Er is vanaf morgen namelijk slecht weer op komst met veel sneeuwval in Spanje (de sneeuwgrens gaat voor de provincie Alicante naar 600 meter) en ook voor de Costa's geldt een waarschuwing voor kou, harde wind en hoge golven. In verschillende Spaanse regio's vriest het hard met -12 graden en ook in onze regio Valencia zijn er temperaturen tot -9 graden gemeten. Hier was de nachttemperatuur de afgelopen nacht maar zo'n 3 graden en dat merken we binnen ook. We eten 's avonds niet meer in de serre (het beglaasde terras), maar in de woonkamer en de kachel moet (wel op de laagste stand) flink zijn best doen. Het is heel tegenstrijdig, want we hebben een paar uur buiten gezeten in de zon, maar als de zon weg is, daalt de temperatuur rap. Het is winter, ook in Spanje!
Nu het vaccineren tegen Covid-19 gaat beginnen is het te hopen dat er voor iedereen weer meer mogelijk gaat worden. Vandaag de eerste prik in Nederland, we hopen dat het allemaal voortvarend zal gaan en we zijn erg benieuwd wanneer we aan de beurt zijn en of we onze terug-reisplannen hierop aan moeten passen. We hoeven er in ieder geval niet op te rekenen om hier in Spanje ingeënt te worden, dat is alleen voor ingezetenen.
Vanaf morgen gaan in de regio Valencia strengere maatregelen in en zijn er ook plaatselijke lockdowns. Helaas geldt dit ook voor Polop, waar onze vrienden wonen. Daar was lange tijd geen enkele besmetting en nu ineens is er een uitbraak, waarschijnlijk in een bejaardencentrum. Dat is weliswaar niet in de buurt van hun huis, maar het voelt niet goed als de plaats op slot gaat om afspraken met elkaar te maken om op bezoek te gaan. De komende twee weken mogen zij Polop niet verlaten en wij er niet in.
Vandaag is het Driekoningen en dat is een Nationale feestdag, maar de gebruikelijke optochten gaan natuurlijk niet door. Het is wel wat drukker op de boulevard en mensen nemen het er vandaag nog van om buiten te zijn. Er is vanaf morgen namelijk slecht weer op komst met veel sneeuwval in Spanje (de sneeuwgrens gaat voor de provincie Alicante naar 600 meter) en ook voor de Costa's geldt een waarschuwing voor kou, harde wind en hoge golven. In verschillende Spaanse regio's vriest het hard met -12 graden en ook in onze regio Valencia zijn er temperaturen tot -9 graden gemeten. Hier was de nachttemperatuur de afgelopen nacht maar zo'n 3 graden en dat merken we binnen ook. We eten 's avonds niet meer in de serre (het beglaasde terras), maar in de woonkamer en de kachel moet (wel op de laagste stand) flink zijn best doen. Het is heel tegenstrijdig, want we hebben een paar uur buiten gezeten in de zon, maar als de zon weg is, daalt de temperatuur rap. Het is winter, ook in Spanje!
Abonneren op:
Posts (Atom)