De eerste (en enige) Kerstdag is heerlijk ontspannen. 's Morgens rijden we nog even naar Calpe om te lopen en koffie te drinken aan de boulevard. Het is inmiddels bijna traditie dat we bij Frans en Joke met Kerst worden uitgenodigd en het kerstmaal nuttigen. We worden getrakteerd op een heerlijk voorgerecht van artisjok-harten gevuld met een door Joke zelf gemaakte zalmmousse. Het hoofdgerecht is een door Frans vakkundig gebraden entrecote, vergezeld van broccoli, tutti-frutti en patatas bravas en tot slot nog een stuk heerlijke ijstaart. Het is verrukkelijk allemaal en bovendien (zoals altijd) gezellig met elkaar. De avond vliegt voorbij, maar we zijn op tijd teug voordat Paco het hek sluit.
Omdat we nu toch een auto hebben kunnen we weer wat nieuws ontdekken. We rijden op advies van Paco richting Benissa en dan naar Jalon (Xaló) om vandaar naar boven te rijden, de Bernia op. Vlak voor Jalon zien we een fietser voor ons afdalen met een snelheid van 67 km en dat blijkt Bert te zijn. Zij staan op een camperplaats in Jalon en we rijden even achter hem aan om ook Marian te begroeten. Daarna rijden we een hele mooie, slingerende weg omhoog, stoppen even om koffie te drinken en rijden dan nog iets door naar een parkeerplaats vanwaaruit je heel mooi kan wandelen. Het is jammer dat we te laat zijn om de hele wandeling te maken die leidt naar een gat in de berg waar je een fantastisch uitzicht moet hebben. Het is een schitterend gebied en we nemen ons voor om daar in ieder geval naar terug te keren. Het zit er dit jaar niet meer in, de auto moet weer terug naar de verhuurder op de luchthaven van Alicante.
We hebben nog even een stress momentje als we na het tanken voor een spoorwegovergang moeten wachten. De bomen blijven maar dicht en na 10 minuten wachten keren we om op zoek naar een andere weg. De bus vertrekt namelijk een keer per uur, dus die willen we niet missen. Het lukt gelukkig om op tijd te zijn en de terugreis met de bus en tram verloopt soepel.
Onze terugrit naar huis komt nu wel heel snel dichterbij. Gisteren zijn we met de camper gas gaan tanken om met volle flessen te kunnen vertrekken. Ineens kregen we een melding dat de richtingaanwijzer links-voor het niet doet. Je vraagt je af hoe dat nu kan, na bijna twee maanden stil te hebben gestaan. Het is een puzzel en met deze dagen is er geen garage te bereiken. Het is helaas niet zo simpel dat je een lampje kan vervangen, het is een hele unit en het zit een stuk ingewikkelder in elkaar met verdeel-boxjes en zo. We verwachten het hier niet meer op te kunnen lossen, tenzij Luuk nog een list kan verzinnen.
Vanochtend kregen we een telefoontje van Moos, dat onze schoondochter in het ziekenhuis ligt, dus dat was schrikken. Het is nog niet helemaal duidelijk wat er precies aan de hand is en we hopen dat het allemaal mee gaat vallen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten