Richting jaarwisseling

De eerste (en enige) Kerstdag is heerlijk ontspannen. 's Morgens rijden we nog even naar Calpe om te lopen en koffie te drinken aan de boulevard. Het is inmiddels bijna traditie dat we bij Frans en Joke met Kerst worden uitgenodigd en het kerstmaal nuttigen. We worden getrakteerd op een heerlijk voorgerecht van artisjok-harten gevuld met een door Joke zelf gemaakte zalmmousse. Het hoofdgerecht is een door Frans vakkundig gebraden entrecote, vergezeld van broccoli, tutti-frutti en patatas bravas en tot slot nog een stuk heerlijke ijstaart. Het is verrukkelijk allemaal en bovendien (zoals altijd) gezellig met elkaar. De avond vliegt voorbij, maar we zijn op tijd teug voordat Paco het hek sluit.
Omdat we nu toch een auto hebben kunnen we weer wat nieuws ontdekken. We rijden op advies van Paco richting Benissa en dan naar Jalon (Xaló) om vandaar naar boven te rijden, de Bernia op. Vlak voor Jalon zien we een fietser voor ons afdalen met een snelheid van 67 km en dat blijkt Bert te zijn. Zij staan op een camperplaats in Jalon en we rijden even achter hem aan om ook Marian te begroeten. Daarna rijden we een hele mooie, slingerende weg omhoog, stoppen even om koffie te drinken en rijden dan nog iets door naar een parkeerplaats vanwaaruit je heel mooi kan wandelen. Het is jammer dat we te laat zijn om de hele wandeling te maken die leidt naar een gat in de berg waar je een fantastisch uitzicht moet hebben. Het is een schitterend gebied en we nemen ons voor om daar in ieder geval naar terug te keren. Het zit er dit jaar niet meer in, de auto moet weer terug naar de verhuurder op de luchthaven van Alicante.
We hebben nog even een stress momentje als we na het tanken voor een spoorwegovergang moeten wachten. De bomen blijven maar dicht en na 10 minuten wachten keren we om op zoek naar een andere weg. De bus vertrekt namelijk een keer per uur, dus die willen we niet missen. Het lukt gelukkig om op tijd te zijn en de terugreis met de bus en tram verloopt soepel.
Onze terugrit naar huis komt nu wel heel snel dichterbij. Gisteren zijn we met de camper gas gaan tanken om met volle flessen te kunnen vertrekken. Ineens kregen we een melding dat de richtingaanwijzer links-voor het niet doet. Je vraagt je af hoe dat nu kan, na bijna twee maanden stil te hebben gestaan. Het is een puzzel en met deze dagen is er geen garage te bereiken. Het is helaas niet zo simpel dat je een lampje kan vervangen, het is een hele unit en het zit een stuk ingewikkelder in elkaar met verdeel-boxjes en zo. We verwachten het hier niet meer op te kunnen lossen, tenzij Luuk nog een list kan verzinnen.
Vanochtend kregen we een telefoontje van Moos, dat onze schoondochter in het ziekenhuis ligt, dus dat was schrikken. Het is nog niet helemaal duidelijk wat er precies aan de hand is en we hopen dat het allemaal mee gaat vallen.

Kerst aan de Costa

Er waart een virus over het camperpark. De een na de ander wordt verkouden en er klinkt steeds wel ergens gesnotter en geblaf. En dan hebben we het niet over de hondjes die al dan niet aan de lijn over het het terrein rondlopen. Het geeft ergernis dat er hondenbezitters zijn, die denken dat hun hond niet aan de lijn hoeft en dan ook nog te beroerd zijn om hun hond buiten het terrein te laten plassen en poepen. Paco mag wat ons betreft best wat strenger zijn om hiertegen op te treden.
Er waren steeds lege plekken op het camperpark, maar sinds gisteren staat het weer helemaal vol en zien we veel nieuwe gezichten. We gaan er af en toe met de auto op uit. Naar ons leerwinkeltje in Jávea voor een nieuwe riem, naar Alicante om te shoppen en naar Tárbena om onze favoriete wandeling te maken. Het is heerlijk warm boven in de bergen, zonder wind en stil, zo heerlijk stil! We nemen het goed in ons op, dit zijn van die momenten waar we straks thuis, als het grijs weer is, aan terug denken!!!
We hebben Luuk zijn 70e verjaardag gevierd met een fantastische lunch in restaurant Venta la Montaña in Benimantell. Samen met Frans en Joke en Henk en Joke konden we genieten van typisch Spaanse voorgerechtjes zoals een kroketje, plakjes pittige worst met honing, tomaat met gedroogde kabeljauw en ansjovis en gefrituurde artisjok. Als hoofdgerecht paella en lamskoteletjes en als dessert een keuze uit verschillende taartjes. Alles gezellig delend met elkaar en lekker bij de open haard. Echt een lunch om met plezier aan terug te denken.
Het is de afgelopen dagen wat drukker in de supermarkten, maar het blijft nog steeds een stuk relaxter dan in Nederland voor de Kerst. Het geeft ook een heel ander gevoel om voor de Kerst in korte broek in de zon te liggen, maar het bevalt ons wel. 's Avonds hebben we de kaarsen, lichtbollen en ons kersthuisje aan en komen zo toch wat in de stemming.
Vanochtend werd Luuk in de supermarkt aangesproken door een Duitse mevrouw. Ze herkende ons van vorig jaar op La Colina en vertelde dat La Colina nu toch echt verkocht is en dat ze morgen kennis maken met de nieuwe eigenaar. Laura is er sinds gisteren niet meer, we zijn benieuwd of het nu ook echt zo is.

Alles vliegt voorbij

Het is onvoorstelbaar, maar het komt er steeds niet van om een bericht op ons blog te zetten. We zijn voortdurend in de weer met van alles en niets. Het is voor december bijzonder mooi weer en we zijn elke dag lekker buiten. We fietsen van Altea naar La Nucia en via Alfas weer terug. Het is behoorlijk pittig, ondanks onze ondersteuning, maar het voelt wel goed om ons lekker in te spannen. In de omgeving zijn ook de prof-wielerploegen neergestreken. We zien de ploeg van Astana rijden en de mannen van Quickstep zitten lekker op een terras. Tom Dumoulin is ook gesignaleerd op de boulevard, maar die hebben we zelf niet gezien.
Luuk heeft wat problemen met zijn nieuwe fiets. Het achterwiel maakt lawaai en samen met Henk probeert hij het op te lossen. Helaas lukt dat niet helemaal en dat merkt hij pas goed als we naar de vuurtoren van Albir zijn geweest en bergaf weer terugrijden. De achterrem doet het niet en maakt een metaal op metaal schurend geluid. Voor de zekerheid gaan we toch maar even langs de fietsenmaker, die het probleem gelukkig oplost.
Afgelopen week hebben we het ISS ruimtestation kunnen zien. Op een hoogte van ruim 400 km was gedurende een minuut of tien een heel duidelijk, fel licht te zien. Het leek niet zo heel snel te gaan, maar een snelheid van 28.000 km /uur is nou niet bepaald langzaam te noemen. We vonden het heel bijzonder in elk geval!
Samen met Joke ben ik (op de meest regenachtige dag) in Albir naar de kapper geweest. Dus wij zijn klaar voor de feestdagen.
Vrijdag zijn we met de tram en bus naar het vliegveld van Alicante gegaan om onze huurauto op te halen, die we op black Friday tegen een gunstige prijs konden bestellen. Op de terugweg hebben we Addy en Henk nog net op tijd kunnen bezoeken, want zij vliegen de komende week terug naar huis. We zijn gelijk 's avonds maar even door gereden naar Calpe om te eten in ons tentje.
Gisteravond hebben we gekaart met Frans en Joke in Polop, met de auto is toch wel iets relaxter dan met de fiets en in het donker is dat al helemaal geen optie.
Verder zijn we heel erg druk met het reserveren van camperplaatsen in Amerika voor onze trip volgend jaar. Er gaat heel veel tijd in zitten en niet alle sites zijn duidelijk. Bovendien zijn we geschrokken, dat we niet alles meer kunnen boeken wat we wilden. Vooral de beschikbaarheid van de tour door Antelope Canyon was schrikken. We konden nog net 4 plaatsen krijgen om 8.00 uur 's morgens, terwijl we er graag rond 12.00 naar toe wilden, omdat dan de lichtval het mooist moet zijn.
Zo rollen de dagen voorbij en is het al bijna Kerst. In Nederland komt iedereen met de sneeuw vandaag al aardig in de stemming. We hebben hier zo'n 20 kerstmannen op motoren langs zien rijden. Lekker warm in he zonnetje!

Uitzonderlijk mooi weer aan de Costa

Op zich hebben we weinig te melden. Thuis schrijven we ook niet over onze wandelingen of onze dagelijkse bezigheden, maar op een of andere manier is het anders als we met de camper onderweg zijn. Misschien om tijdens de maanden dat we wel thuis zijn, nog eens terug te kunnen lezen waar we ons zoal mee bezig hielden aan de Costa. Dat is op zich niet veel, maar toch vliegen de dagen voorbij. Onze stappenteller laat mooie cijfers zien. We maken met Frans en Joke een heerlijke wandeling vanuit Altea. We fietsen dwars door Benidorm naar het winkelcentrum La Marina - Finestrat naar de Mediamarkt, waar Luuk een sporthorloge koopt om nog beter te kunnen zien, dat we goed bezig zijn. Het Is druk met wandelaars aan het Poniente strand, een mooi stukje Benidorm.
We staan hier nu precies een maand en elke keer als we op de fiets of lopend vanuit het centrum van Albir terugkomen aan de boulevard, genieten we van de aanblik van de zee. We voelen ons inmiddels thuis op de camperplaats en missen La Colina niet. Vooral het feit dat we de hele dag in de zon kunnen zitten, is verrukkelijk. De laatste week worden we flink verwend met uitzonderlijk warm weer. Als we 's middags buiten zitten, komt er een man langs met een boodschappenkar. Hij complimenteert ons met onze mooie camper en wij denken dat het ook een camperaar is. Het blijkt echter een Belgische colporteur te zijn die flessen poets verkoopt. Al snel is onze camper 'the place to be' om te kijken hoe goed de poets is. Na heel veel praatjes en gedoe, onderhandelt Luuk over de prijs voor twee flessen poets, want Henk heeft ook interesse. De man brengt een paar uur op de CP door en verkoopt nog meer flessen, waarna Luuk er nog een extra korting weet uit te slepen. Het is uiteindelijk een heel volksvermaak en zo is er zomaar weer een middag voorbij.
Inmiddels hebben we alle markten in de buurt wel een of meerdere keren bezocht. We hebben een opdracht voor een pot Aloë Vera crème, maar daar zijn we nog niet in geslaagd.
Gistermiddag zagen we een prachtig natuurfenomeen. Vanuit zee trokken er mistwolken het land binnen en konden we de vuurtoren en ook Calpe niet meer zien. Het werd in een klap koud en vochtig, maar het was prachtig om te zien. Vandaag zagen we op het RTL4 nieuws zelfs opnamen van de flatgebouwen die in Benidorm in de mist verdwenen.