Spectaculaire rit naar Geiranger

Vandaag is het (weer) een topdag met een zeer verrassende en spectaculaire rit naar Geiranger. Het eerste deel van de route rijdt via weg 15 heel ontspannen. Zo kunnen we nog even onze frustraties delen over het gisteren ontvangen verslag van de VvE-vergadering. Het is ongelofelijk hoe het Bestuur zich in de ALV heeft opgesteld en over ons heeft uitgelaten. We moeten het snel vergeten en dat lukt goed omdat we onze aandacht nodig hebben voor de tunnels die op de route liggen. De campingbaas had ons al gewaarschuwd, dat we bij tegemoet komende vrachtwagens beter stil kunnen gaan staan en we begrijpen nu waarom. Sommige tunnels zijn heel smal en donker, zonder belijning en als je niet oppast zit je zo met het dak van de camper tegen de ronde tunnelwand. We prijzen ons gelukkig dat we voor de tunnel bussen tegenkomen, maar in de tunnel niet. Hier en daar staan stoplichten in de tunnelbuis maar die geven voor beide kanten groen aan en we snappen niet helemaal wat het nut daarvan is. We slingeren met 12 % helling omhoog en slaan af naar de beroemde weg 63 die naar Geiranger gaat. De weg is pas een paar dagen geleden open gegaan en we zijn erg blij dat we hem kunnen rijden. Ineens zitten we midden in de sneeuw, langs de weg hoge sneeuw-wallen en bevroren meren. We hebben het gevoel of we op het dak van Noorwegen rijden, wat is dit schitterend. We stoppen op 1033 meter hoogte om foto's te maken en te filmen. Vanaf hier gaat er nog een weg naar de top van de Djalsnibba op ruim 1400 meter, maar de wolken hangen laag en dat bewaren we maar voor een volgende keer. We dalen met 20 haarspeldbochten, langs kloven en waterstromen met een 8% hellingspercentage weer af en komen dan bij het uitzichtpunt Flydalsjuvet. We hebben er over gelezen en ons er een voorstelling van gemaakt, maar de werkelijkheid overtreft alles. We kijken in het Geirangerfjord en zien daar twee cruiseschepen liggen. Al is het zicht niet helder, het uitzicht is spectaculair.
Beneden in Geiranger ligt de camping en we staan pal aan het water met zicht op de MSC Fantasia, het zusterschip van de Fascinosa waar wij mee zijn weggeweest. Het schip vertrekt rond 17.00 uur met als afscheidsgroet drie kanonschoten. Het is in één keer rustig in het dorp.