We zijn het niet gewend die warmte en vooral 's nachts is het afzien, want het komt niet beneden de 22 graden buiten. Binnen zetten we alle ramen tegen elkaar open, maar de wind die er overdag wel is, zakt 's avonds helemaal in. Het zwembad bij de camping is heerlijk en daar zoeken we dan ook verkoeling. De was wappert in een vloek en en zucht droog en ook de camper wordt gewassen en de watertanks gespoeld. We fietsen nog even naar het dorp waar we moeite hebben om een plekje uit de zon te vinden. Het is afzien!
Vandaag zoeken we de bergen op. Via El Ejido en Berja rijden we een prachtige route door de Alpujarras aan de zuidkant van de Sierra Nevada. Het is een gebied met waterbronnen en Bodega's en hier en daar zien we witte dorpjes die tegen de bergen geplakt lijken te zijn. Onze bestemming is een nieuwe camping bij Almócita. We volgen de bordjes, want ons navigatiemeisje stuurt ons anders door de wel hele smalle straatjes van het dorp. Een smal pad gaat over in een grindpad met bomen en er zitten bochten in die we niet in één keer kunnen nemen. Zelfs met een personenauto is het geen beste weg. Met het zweet op de rug (vooral van Luuk) komen we aan bij de camping, in het midden van niets en waar de beheerder heel verbaasd kijkt. De camping is bepaald niet geschikt voor grote campers en er is, op de beheerder na, ook geen levende ziel te bekennen. We puzzelen waar we eventueel kunnen gaan staan, maar als de prijs dan ook nog eens € 18,- (zonder elektra) blijkt te zijn, gaan we met gierende banden (maar wel heel voorzichtig) weer weg. We hobbelen terug en doen schietgebedjes dat we er weer zonder schade weg komen. Pffffffff, het lukt en we zetten ons volgende doel in het navigatiesysteem. Bijna 6 km verder is een camperplaats (met voorzieningen) vlakbij de doorgaande weg A348, waar we met een goed gevoel en ook nog gratis parkeren. Er is ook hier verder niemand, maar we hoeven in ieder niet wakker te liggen of we er weer weg kunnen komen. Het witte dorpje Canjáyar ligt in het dal en we hebben er een mooi uitzicht op. Omdat we geen bakker zijn tegen gekomen, bakken we zelf maar een broodje en komen we weer bij van ons avontuurlijke ritje.
Vlak langs de camper komt er ineens een kudde geiten de berg af, het is een prachtig gezicht maar de straat ligt in een klap vol geitenkeutels. We fietsen naar het dorpje en klimmen omhoog naar het kerkje dat op een top van de heuvel ligt. De huisjes zijn hier deels in de rotsen gebouwd. Het uitzicht op de bergen en de dorpjes is schitterend. Met 25 graden is het zelfs in de bergen niet fris, maar vannacht zal het beslist een stuk koeler zijn. We zijn benieuwd hoe laat morgen de geiten weer omhoog gebracht worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten