Via de autostrada rijden we richting Deiva Marina. Vanaf de snelweg gaat het weer slingerend naar beneden. We komen in een natuurpark, erg groen met veel bomen en heel heel wandelroutes. We hebben in de ACSI-gids camping Valdeiva uitgezocht omdat de campers daar op het plaatje in een open stukje staan. En inderdaad, het is een goede keuze. De camping is over een nieuwe brug prima aan te rijden en de ontvangst is hartelijk. We krijgen een mooie plek op grind en heel veel uitleg over de Cinque Terre. Geadviseerd wordt om op het treinstation van Deiva Marina een kaartje te kopen voor de dag erna. Met de gratis shuttle van de camping zijn we in een paar minuten op het station. Deiva Marina is verder niet groot, maar heeft wel een strand. De wind staat op de kust en we waaien lekker uit aan de boulevard.
Vandaag gaan we dus met de trein, van Deiva Marina eerst naar Levante en dan stappen we over naar Vernazza, één van de vijf dorpjes van de Cinque Terre. Het is het een na grootste dorp met 1060 inwoners en het meest pittoreske. Als we uitstappen zitten we gelijk in de drukte. We zien bordjes van o.a. de Holland America Lina, heel veel groepen worden er rondgeleid. Het is inderdaad de moeite waard. Het dorp ligt aan een baai met een paar rotsstranden en een vissershaven en er zijn veel, heel veel trappen. We doorkruizen het dorp van links naar rechts en beneden naar boven. Prachtig! Het is mogelijk om van het ene naar het ander dorp te lopen, maar dat valt nog niet mee met al die hoogteverschillen en gladde paden. De terrasjes zitten vol en we eten onze pizza en focaccia op de stoep op. De trein terug naar Levante is overvol, maar dat komt waarschijnlijk ook omdat deze vertraagd is. Je weet nooit of de trein hier op tijd rijdt en als we in de trein een bordje zien van Anseldo Breda, vragen we ons af of het wel slim is om deze trip te doen. Als je op het perron staat te wachten en je treft het dat de internationale trein voorbij raast, weet je overigens niet wat je meemaakt!
Hoewel erg toeristisch, was het zeker de moeite waard om een indruk te krijgen van dit bijzondere gebied, dat sinds 1997 op de werelderfgoedlijst van Unesco staat. Gelukkig begint het pas aan het eind van de middag weer te regenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten