De wereld is klein

Het was een stormachtig nachtje in Polop. Toen we naar bed gingen was het heerlijk rustig, maar midden in de nacht staan we te schudden van de harde wind. Behalve dat we wakker worden, gebeurt er gelukkig verder niets. 's Morgens zwaaien we Frans en Joke 's uit die met de club gaan wandelen in Sella en wij rijden naar beneden, richting kust. Eerst kopen we nog even lekker brood bij de Hollandse winkel (we blijven Hollanders) en daarna rijden we naar camperplaats San Antonio bij Altea. We krijgen een plaats op de eerste rang met de camperneus naar zee. We hebben een prachtig uitzicht op de mooie blauwe zee en de bootjes en voelen ons echt bofkonten.
Er staan hier veel Nederlanders (en veel Niesmanns), o.a. de ouders van Robert die we bij onze camperdealer ontmoet hebben. Later blijkt dat we deze aardige mensen ook in Dusseldorf en Polch gezien hebben.
We wandelen over de boulevard naar Cap Blanch om Marinus en Saskia op te zoeken en drinken daar gezellig wat. Ze hebben het nog helemaal naar hun zin hier en gaan voorlopig nog niet terug naar huis.
Vandaag gaan we natuurlijk naar de zondagmarkt in Albir en het voelt allemaal heel vertrouwd aan. Toch ziet het er anders uit omdat er veel meer restaurantjes open zijn, met hier en daar een nieuwe eigenaar. Het is nog levendiger allemaal dan in januari. De zon staat hoger en voelt ook al sterker aan. In de zon (uit de wind) is het af en toe gewoon heet. Maar daar klagen we niet over, het zijn heerlijke dagen zo.
Vanmiddag lopen we naar Altea waar we de vorderingen van het strand in aanbouw bekijken. Als we voor een bord staan waarop de nieuwe (geplande) situatie te zien is, raken we aan de praat met Nederlanders die hier wonen. Als we het over Polop hebben, blijkt dat zij vrienden zijn van Kees en Tineke. Heel bijzonder allemaal, het is zo'n kleine wereld!