maandag 28 december 2015
De tijd gaat snel!
Ineens gaat de tijd heel snel. We moeten zowaar een beetje plannen deze week, want a.s. zondag vertrekken we alweer van de camping. We willen nog wat bezoekjes doen hier en daar, ik heb nog een afspraak bij de kapper, de camper moet nog worden schoongemaakt, etc.
Er zijn bijna 7 weken voorbij sinds we hier aankwamen en we alle tijd van de wereld hadden om van alles en nog wat te doen. En nu ...... zijn er nog wandelingen die we hadden willen maken, de fietsen zijn nog niet gepoetst en we hebben nog lang niet genoeg van het lekkere terras van Cappricio en het flaneren over de boulevard van Benidorm, waar het nog steeds zomer lijkt.
De kerstdagen waren heerlijk warm en we hebben gezellig en lekker gegeten bij Frans en Joke en de dag daarna bij Addy en Henk. Het toetje is uiteindelijk ook goed gekomen, nadat we er achter waren gekomen dat nectarines nu niet te koop zijn en we een lekker aardbeien-tiramisu recept in de Appie-app vonden.
In Benidorm was er zaterdag een kerst-loopwedstrijd met apart uitgedoste lopers, sommigen rennend achter een kinderwagen, anderen in een zwembroek in een bootje! Het was voor een aantal puffen en zweten en we vroegen ons af en toe af of ze de eindstreep wel zouden halen.
Op de zondagmarkt in Albir treffen we mensen die we onderweg in Portugal en Spanje tegen zijn gekomen. Ze staan op een camping in Benidorm en we treffen elkaar toevallig hier op de markt.
We fietsen langs Orange Grove en de camperplaats Costa Blanca, die beiden gesloten zijn vanwege perikelen met de vergunning. Ze liggen beiden heel mooi tussen de sinaasappelboomgaarden.
Vandaag doen we huishoudelijke zaken en gaan we langs de telefoonwinkel om ons kaartje van 1 GB, dat we bij de aankoop van de mifi kregen, te laten activeren. Het kaartje blijkt bij de aankoop (begin november) toch al te zijn geactiveerd en er staat geen tegoed meer op, want dat vervalt na een maand. Jammer, maar helaas. We kopen daarom maar weer voor € 10,- data, zodat we volgende week in Calpe kunnen internetten.
We kunnen nog een paar dagen genieten hier op de camping en op naar Oudejaarsavond. We gaan toch weer proberen om die 12 druiven naar binnen te werken op de klokslagen van de jaarwisseling.
Er zijn bijna 7 weken voorbij sinds we hier aankwamen en we alle tijd van de wereld hadden om van alles en nog wat te doen. En nu ...... zijn er nog wandelingen die we hadden willen maken, de fietsen zijn nog niet gepoetst en we hebben nog lang niet genoeg van het lekkere terras van Cappricio en het flaneren over de boulevard van Benidorm, waar het nog steeds zomer lijkt.
De kerstdagen waren heerlijk warm en we hebben gezellig en lekker gegeten bij Frans en Joke en de dag daarna bij Addy en Henk. Het toetje is uiteindelijk ook goed gekomen, nadat we er achter waren gekomen dat nectarines nu niet te koop zijn en we een lekker aardbeien-tiramisu recept in de Appie-app vonden.
In Benidorm was er zaterdag een kerst-loopwedstrijd met apart uitgedoste lopers, sommigen rennend achter een kinderwagen, anderen in een zwembroek in een bootje! Het was voor een aantal puffen en zweten en we vroegen ons af en toe af of ze de eindstreep wel zouden halen.
Op de zondagmarkt in Albir treffen we mensen die we onderweg in Portugal en Spanje tegen zijn gekomen. Ze staan op een camping in Benidorm en we treffen elkaar toevallig hier op de markt.
We fietsen langs Orange Grove en de camperplaats Costa Blanca, die beiden gesloten zijn vanwege perikelen met de vergunning. Ze liggen beiden heel mooi tussen de sinaasappelboomgaarden.
Vandaag doen we huishoudelijke zaken en gaan we langs de telefoonwinkel om ons kaartje van 1 GB, dat we bij de aankoop van de mifi kregen, te laten activeren. Het kaartje blijkt bij de aankoop (begin november) toch al te zijn geactiveerd en er staat geen tegoed meer op, want dat vervalt na een maand. Jammer, maar helaas. We kopen daarom maar weer voor € 10,- data, zodat we volgende week in Calpe kunnen internetten.
We kunnen nog een paar dagen genieten hier op de camping en op naar Oudejaarsavond. We gaan toch weer proberen om die 12 druiven naar binnen te werken op de klokslagen van de jaarwisseling.
donderdag 24 december 2015
Felices Fiestas
Kerstavond! Half Nederland zit in de kerststress vanwege boodschappen, kerstmenu's, kledingaankopen en wat niet meer! Op de TV zien we beelden van overvolle winkels. Wij zitten uitermate relaxt in onze camper. Het enige waar we ons druk over hoeven te maken is het toetje voor morgen, dat ik beloofd heb om te maken voor het kerstdiner bij Joke en Frans. Ook wij moeten boodschappen doen, maar er staan geen lange rijen voor de kassa en we zijn er zo mee klaar. Tijd genoeg om lekker in de zon voor onze camper koffie te drinken en 's middags op de fiets naar Altea te gaan. We worden door Kerstvrouw Laura verrast met een doos rode wijn, die aan iedere camper wordt aangeboden. Net als vorige week, stonden er op de camping ook weer kratten vol met sinaasappels en citroenen. Het is hier echt fantastisch.
Afgelopen maandag zijn we de berg op geklommen bij het parkeerterrein voor de wandeling naar de vuurtoren. Het was een pittige klim met als doel de radarmasten boven op de berg te bereiken. Vanaf daar kan je over de bergkam naar Benidorm lopen, maar dan ben je wel zes uur bezig. Net onder de masten vinden wij het wel genoeg. We genieten van het uitzicht en dalen voorzichtig weer af.
We rijden nog een keer naar Calpe, bezoeken Trudy en Ed en wandelen nog even over een hele stille boulevard. Bijna alles is vanwege vakantie gesloten. Gelukkig is het terras van Tango wel open, maar het is een beetje fris in de wind aan zee.
Gisteren hebben we Frans en Joke van het vliegveld opgehaald en gelijk de huurauto omgeruild omdat we weer alarm kregen van te lage bandenspanning en er in een band een bult zat die we niet vertrouwden. We krijgen zonder probleem een andere auto mee.
In De Week lezen we dat er in Albir een vrouw verdronken is die haar in zee gevallen hond wilde redden. We hebben de helikopter gezien die de vrouw uit zee heeft opgepikt. Wat een drama, de hond heeft het overleefd, maar zij niet.
En nu is het dus Kerstavond, voor de één een avond voor overpeinzing en bezinning, voor de ander een brandend kaarsje in het kersthuisje en met een glaasje wijn in een warme camper heel tevreden zijn. Felices Fiëstas!
Afgelopen maandag zijn we de berg op geklommen bij het parkeerterrein voor de wandeling naar de vuurtoren. Het was een pittige klim met als doel de radarmasten boven op de berg te bereiken. Vanaf daar kan je over de bergkam naar Benidorm lopen, maar dan ben je wel zes uur bezig. Net onder de masten vinden wij het wel genoeg. We genieten van het uitzicht en dalen voorzichtig weer af.
We rijden nog een keer naar Calpe, bezoeken Trudy en Ed en wandelen nog even over een hele stille boulevard. Bijna alles is vanwege vakantie gesloten. Gelukkig is het terras van Tango wel open, maar het is een beetje fris in de wind aan zee.
Gisteren hebben we Frans en Joke van het vliegveld opgehaald en gelijk de huurauto omgeruild omdat we weer alarm kregen van te lage bandenspanning en er in een band een bult zat die we niet vertrouwden. We krijgen zonder probleem een andere auto mee.
In De Week lezen we dat er in Albir een vrouw verdronken is die haar in zee gevallen hond wilde redden. We hebben de helikopter gezien die de vrouw uit zee heeft opgepikt. Wat een drama, de hond heeft het overleefd, maar zij niet.
En nu is het dus Kerstavond, voor de één een avond voor overpeinzing en bezinning, voor de ander een brandend kaarsje in het kersthuisje en met een glaasje wijn in een warme camper heel tevreden zijn. Felices Fiëstas!
zondag 20 december 2015
Feestdag(en)
De camping wordt elke dag mooier en sfeervoller. In de perken worden kerststerren geplant, struikjes en steentjes zien er weer strak uit en bij het zwembad staat de ons bekende (verlichte) arrenslee met kerstman. Ook het kantoor/restaurant wordt verfraaid met mooie lichtjes, het ziet er allemaal schitterend uit. Veel campers en caravans zijn voorzien van kerstversiering met al dan niet knipperende lampjes. Wij houden het bescheiden met wat waxinelichtjes binnen.
Afgelopen donderdag brengen we Frans en Joke naar het vliegveld voor hun verrassingsbezoek aan Nederland en op de terugweg winkelen we nog wat in Alicante. Onderweg gaat het alarm branden van de bandenspanning. O jee, we denken aan een lekke band, dus stoppen maar snel bij een tankstation om de banden op spanning te brengen. Gelukkig blijft het alarm daarna (tot nu toe) uit.
Vrijdag gaan we met Marinus en Saskia in onze auto op tour en rijden we via Polop en Sierra Cortina naar Villajoyosa om de gekleurde huisjes daar te bekijken. Het is een heerlijke dag en aan de boulevard genieten we lekker van de zon op een terras. Het blijft apart dat we nog steeds geen wind hebben en hoge temperaturen. De zee is helemaal vlak en de korte broeken worden nog bijna dagelijks gedragen. Als we terug komen breken we ons windscherm af en rijden we naar de winkel om het om te ruilen. Er is een stiksel los en dat hoort niet bij een nieuw scherm. We krijgen een nieuw scherm in de doos mee en zetten het gelijk weer op. Het is prettig om zo ons eigen hoekje bij de camper te creëren, dus het was een goede aankoop.
Zaterdag is helemaal een topdag met de hele dag een stralende zon. Goed voor de was en voor ons om even lekker helemaal niets te doen. 's Middags fietsen we nog even langs Henk en Joke, die gelijk een heerlijke rode wijn inschenken en is het ook weer gezellig. Wat een zwaar leven hebben we toch hier! We rijden nog snel even langs een restaurant om een tafel te reserveren voor de lunch vandaag, want vandaag is het een feestdag. Addy en Henk komen naar ons toe en we gaan met z'n vieren lekker lunchen. Luuk is het feestvarken en heeft het de hele dag druk met felicitaties. Gezellig hoor, het leven lijkt wel een groot feest!
Afgelopen donderdag brengen we Frans en Joke naar het vliegveld voor hun verrassingsbezoek aan Nederland en op de terugweg winkelen we nog wat in Alicante. Onderweg gaat het alarm branden van de bandenspanning. O jee, we denken aan een lekke band, dus stoppen maar snel bij een tankstation om de banden op spanning te brengen. Gelukkig blijft het alarm daarna (tot nu toe) uit.
Vrijdag gaan we met Marinus en Saskia in onze auto op tour en rijden we via Polop en Sierra Cortina naar Villajoyosa om de gekleurde huisjes daar te bekijken. Het is een heerlijke dag en aan de boulevard genieten we lekker van de zon op een terras. Het blijft apart dat we nog steeds geen wind hebben en hoge temperaturen. De zee is helemaal vlak en de korte broeken worden nog bijna dagelijks gedragen. Als we terug komen breken we ons windscherm af en rijden we naar de winkel om het om te ruilen. Er is een stiksel los en dat hoort niet bij een nieuw scherm. We krijgen een nieuw scherm in de doos mee en zetten het gelijk weer op. Het is prettig om zo ons eigen hoekje bij de camper te creëren, dus het was een goede aankoop.
Zaterdag is helemaal een topdag met de hele dag een stralende zon. Goed voor de was en voor ons om even lekker helemaal niets te doen. 's Middags fietsen we nog even langs Henk en Joke, die gelijk een heerlijke rode wijn inschenken en is het ook weer gezellig. Wat een zwaar leven hebben we toch hier! We rijden nog snel even langs een restaurant om een tafel te reserveren voor de lunch vandaag, want vandaag is het een feestdag. Addy en Henk komen naar ons toe en we gaan met z'n vieren lekker lunchen. Luuk is het feestvarken en heeft het de hele dag druk met felicitaties. Gezellig hoor, het leven lijkt wel een groot feest!
woensdag 16 december 2015
Sinaasappels, koffie en Lussekatter
Afgelopen maandag krijgen we bezoek van Henk en Joke, die spontaan op de fiets langs komen. Gezellig hoor, we drinken een kop koffie en een drankje en wisselen ervaringen uit over de Arto camper. Zij hebben al wat langer ervaring dan wij en ze vertellen enthousiast over hun reis naar Noorwegen, een trip die wij in de toekomst ook graag willen gaan maken (we krijgen het nog druk met alles wat we willen zien).
Wat minder leuk is, is dat er op de camping is ingebroken in een caravan. Terwijl de eigenaren aan het begin van de avond even weg zijn, worden alle kastjes overhoop gehaald op zoek naar geld. Het is een akelig idee en we zullen extra alert moeten zijn om alles goed af te sluiten, ook al gaan we maar even naar het dorp.
Op dinsdagochtend rijden we met de auto naar Altea, waar de wekelijkse markt is. Het hebben van een auto is heel prettig, maar we fietsen daardoor wel minder. Toch is het handiger om de auto ergens te parkeren in plaats van onze mooie fietsen, vooral als we gaan shoppen. Daarna gaan we lekker weer in de zon liggen en genieten we van het onvoorstelbare mooie en rustige weer. Het is toch niet te geloven dat we half december nog ruim 20 graden hebben.
Ook vandaag is het weer zo'n lekkere warme dag. Vanaf 12.00 uur worden we door het restaurant van de camping getrakteerd op koffie en Lussekatter, een Zweedse kersttraditie. We kennen het niet, maar Lussekatter blijkt een broodachtige lekkernij te zijn. Op een of andere manier loopt het restaurant niet goed en ze doen er van alles aan om de mensen er naar toe te trekken. We worden wel verwend op de camping, want er staan ook zomaar 10 kisten vol met sinaasappels waar iedereen van mag pakken. Er worden gretig plastic tasjes gevuld en ook wij krijgen zo onze vitamientjes binnen. Ze smaken heerlijk!
De Satelliet mannen hebben we niet meer gezien, we zijn blij dat we zelf de instellingen weer goed terug hebben kunnen zetten en we vandaag het spannende politieke debat een beetje kunnen volgen over de Teeven-deal.
Rondom ons heen vertrekken er steeds meer mensen naar huis om daar kerst te vieren. Het wordt gewoon een beetje stil. Gelukkig blijven onze Noorse buren wel. Het is een heel aardig stel van dik boven de tachtig met een klein hondje. Zij heeft onvoorstelbaar veel humor en spreekt uitstekend Engels. Ze reageert heel snel op de grapjes die Luuk maakt, een kittig vrouwtje.
Wat minder leuk is, is dat er op de camping is ingebroken in een caravan. Terwijl de eigenaren aan het begin van de avond even weg zijn, worden alle kastjes overhoop gehaald op zoek naar geld. Het is een akelig idee en we zullen extra alert moeten zijn om alles goed af te sluiten, ook al gaan we maar even naar het dorp.
Op dinsdagochtend rijden we met de auto naar Altea, waar de wekelijkse markt is. Het hebben van een auto is heel prettig, maar we fietsen daardoor wel minder. Toch is het handiger om de auto ergens te parkeren in plaats van onze mooie fietsen, vooral als we gaan shoppen. Daarna gaan we lekker weer in de zon liggen en genieten we van het onvoorstelbare mooie en rustige weer. Het is toch niet te geloven dat we half december nog ruim 20 graden hebben.
Ook vandaag is het weer zo'n lekkere warme dag. Vanaf 12.00 uur worden we door het restaurant van de camping getrakteerd op koffie en Lussekatter, een Zweedse kersttraditie. We kennen het niet, maar Lussekatter blijkt een broodachtige lekkernij te zijn. Op een of andere manier loopt het restaurant niet goed en ze doen er van alles aan om de mensen er naar toe te trekken. We worden wel verwend op de camping, want er staan ook zomaar 10 kisten vol met sinaasappels waar iedereen van mag pakken. Er worden gretig plastic tasjes gevuld en ook wij krijgen zo onze vitamientjes binnen. Ze smaken heerlijk!
De Satelliet mannen hebben we niet meer gezien, we zijn blij dat we zelf de instellingen weer goed terug hebben kunnen zetten en we vandaag het spannende politieke debat een beetje kunnen volgen over de Teeven-deal.
Rondom ons heen vertrekken er steeds meer mensen naar huis om daar kerst te vieren. Het wordt gewoon een beetje stil. Gelukkig blijven onze Noorse buren wel. Het is een heel aardig stel van dik boven de tachtig met een klein hondje. Zij heeft onvoorstelbaar veel humor en spreekt uitstekend Engels. Ze reageert heel snel op de grapjes die Luuk maakt, een kittig vrouwtje.
zondag 13 december 2015
Schotel-perikelen
Donderdag verloopt een beetje raar. Op de camping zien we een busje staan van satelliet specialisten en Luuk raakt ermee aan de praat. Omdat we nu tussen Astra 1 en 3 handmatig moeten schakelen ontstaat het idee om een duo-kop te monteren, zodat we de schotel niet meer hoeven te verstellen. Het lijkt een goed plan en voor een paar tientjes zijn we dan klaar. De mannen beginnen enthousiast en in no-time zit de nieuwe kop op de schotel. Nu alleen nog wat aan de instellingen veranderen en klaar....... Helaas, zo simpel ging het niet. Na twee uur puzzelen, knopjes drukken en veel hè en hé, doet de schotel helemaal niet meer wat die moet doen en besluiten we dat de oude kop er weer op gemonteerd moet worden. Om beeld te krijgen stellen ze de schotel handmatig in en met veel vraagtekens vertrekken de mannen weer. We klappen 's nachts de schotel in (omdat je nooit weet of het ineens gaat waaien) en de volgende dag proberen we beeld te krijgen. De schotel weigert echter te draaien naar de juist positie en op onze display is Astra 1 ineens helemaal verdwenen. Om een lang verhaal kort te maken......we zijn er weer lekker mee in de weer geweest om zelf de instellingen zo te krijgen dat we naar zowel Astra 1 als Astra 3 kunnen kijken, maar het is gelukt!
Vrijdag rijden we over de kustweg naar Moraira, het blijft een mooi gebied hier! In 2011 hebben we voor het eerst 5 weken in Spanje doorgebracht in Benissa-Costa en we hebben hier al heel wat keren gereden. De wielerploegen zijn ook weer in de omgeving neergestreken en we treffen ze in groepjes trainend op de smalle, kronkelige weg, waar inhalen moeilijk is. Het is onvoorstelbaar rustig in Moraira en dat terwijl het ook nog marktdag is. We winkelen wat, drinken lekker koffie met een stroopwafeltje en rijden daarna via Teulada en Benissa weer terug.
Zaterdag fietsen we via de Sierra Helada naar Ciadad Patricia (een oord waar ouderen zich kunnen inkopen voor een appartement met verzorging) waar de jaarlijkse kerstmarkt is. Het is een gewild uitje voor de Nederlanders in dit gebied en het is er overvol. Er zijn allerlei stands met handwerkjes, kerstartikelen, sieraden en lekkere hapjes. We smikkelen een lekkere oliebol en fietsen daarna weer terug. 's Middags fietsen we langs bij Marinus en Saskia die bij Cap Blanch staan en na de koffie en een biertje racen we op de fiets terug naar de camper om de luiken dicht te doen en vervolgens met z'n vieren gezellig bij de Italiaan lekker te gaan eten. Zo hebben we weer een goed restaurant ontdekt, want het smaakt allemaal heerlijk. We maken een afspraak om a.s. vrijdag gezamenlijk naar Villajoyosa te gaan.
Vandaag maken we onze favoriete wandeling in Tárbena, dat je bereikt na een ritje door de bergen via Callosa en Bolulla. Het is een prachtig gebied en we lopen er helemaal alleen in alle rust. We merken dat we nog niet veel geklommen hebben, vooral het eerste stukje bergop valt niet mee. Daarna rijden we nog even langs bij Frans en Joke die net de kerstboom opgezet hebben. Voor we het weten is het Kerst, de tijd gaat veel te snel!
Vrijdag rijden we over de kustweg naar Moraira, het blijft een mooi gebied hier! In 2011 hebben we voor het eerst 5 weken in Spanje doorgebracht in Benissa-Costa en we hebben hier al heel wat keren gereden. De wielerploegen zijn ook weer in de omgeving neergestreken en we treffen ze in groepjes trainend op de smalle, kronkelige weg, waar inhalen moeilijk is. Het is onvoorstelbaar rustig in Moraira en dat terwijl het ook nog marktdag is. We winkelen wat, drinken lekker koffie met een stroopwafeltje en rijden daarna via Teulada en Benissa weer terug.
Zaterdag fietsen we via de Sierra Helada naar Ciadad Patricia (een oord waar ouderen zich kunnen inkopen voor een appartement met verzorging) waar de jaarlijkse kerstmarkt is. Het is een gewild uitje voor de Nederlanders in dit gebied en het is er overvol. Er zijn allerlei stands met handwerkjes, kerstartikelen, sieraden en lekkere hapjes. We smikkelen een lekkere oliebol en fietsen daarna weer terug. 's Middags fietsen we langs bij Marinus en Saskia die bij Cap Blanch staan en na de koffie en een biertje racen we op de fiets terug naar de camper om de luiken dicht te doen en vervolgens met z'n vieren gezellig bij de Italiaan lekker te gaan eten. Zo hebben we weer een goed restaurant ontdekt, want het smaakt allemaal heerlijk. We maken een afspraak om a.s. vrijdag gezamenlijk naar Villajoyosa te gaan.
Vandaag maken we onze favoriete wandeling in Tárbena, dat je bereikt na een ritje door de bergen via Callosa en Bolulla. Het is een prachtig gebied en we lopen er helemaal alleen in alle rust. We merken dat we nog niet veel geklommen hebben, vooral het eerste stukje bergop valt niet mee. Daarna rijden we nog even langs bij Frans en Joke die net de kerstboom opgezet hebben. Voor we het weten is het Kerst, de tijd gaat veel te snel!
woensdag 9 december 2015
Benidorm
Afgelopen zondag hebben we een heerlijke wandeling gemaakt langs het Poniente strand in Benidorm. Dit deel geeft een hele andere (lees: rustige) indruk van Benidorm dan de gekte aan het Levante strand, dat altijd vol toeristen zit op overvolle en vaak luidruchtige terrassen. Het is nog steeds ongelofelijk lekker weer en er zijn nog steeds badgasten. De boulevard hier is heel fraai met mooie gewelfde uitstulpingen, waaronder op de vlonders mensen zitten te zonnen. We hebben nog niet veel grote wandelingen gemaakt en het is heerlijk om weer eens anderhalf uur te lopen. Tegenwoordig zitten we meer op de fiets, maar nu we met de auto weer op pad kunnen, zullen we wat meer gaan lopen (klinkt logisch toch?).
Veel Spanjaarden hebben een lang weekend, want op 6 en 8 december zijn het feestdagen. Onze buren krijgen de kinderen en kleinkinderen op bezoek, ze gaan een paar keer uit eten maar er wordt ook een keer op de camping gekookt en dat resulteert in een onvoorstelbare walm van vis en knoflook. Luuk zoekt de bescherming van de camper op, voordat hij echt misselijk wordt. Het hoort erbij en het ziet er heel gezellig uit, bovendien zijn het hele aardige buren.
Er wordt ook een huishoud-, schoonmaak- en wasdag ingeruimd. We kunnen tenslotte niet elke dag rondlummelen. We doen nu bijna drie weken met de propaan gastank, die we gebruiken om te koken en voor de verwarming. De kachel brandt tussen 19.00 en 22.00 uur af en toe, het is nog niet echt koud, ook 's nachts niet en van ons mag dat zo blijven.
We rijden naar Frans en Joke om even te buurten en gezellig een bakkie te doen en 's avonds worden we getrakteerd op vuurwerk in Alfas, dat we vanaf de camping mooi kunnen zien.
Vandaag is het voor het eerst de hele dag bewolkt en aan de frisse kant. Goed weer om wat te shoppen en dat doen we in het oude centrum van Benidorm. Met schoenen en sloffen komen we tevreden weer thuis.
Veel Spanjaarden hebben een lang weekend, want op 6 en 8 december zijn het feestdagen. Onze buren krijgen de kinderen en kleinkinderen op bezoek, ze gaan een paar keer uit eten maar er wordt ook een keer op de camping gekookt en dat resulteert in een onvoorstelbare walm van vis en knoflook. Luuk zoekt de bescherming van de camper op, voordat hij echt misselijk wordt. Het hoort erbij en het ziet er heel gezellig uit, bovendien zijn het hele aardige buren.
Er wordt ook een huishoud-, schoonmaak- en wasdag ingeruimd. We kunnen tenslotte niet elke dag rondlummelen. We doen nu bijna drie weken met de propaan gastank, die we gebruiken om te koken en voor de verwarming. De kachel brandt tussen 19.00 en 22.00 uur af en toe, het is nog niet echt koud, ook 's nachts niet en van ons mag dat zo blijven.
We rijden naar Frans en Joke om even te buurten en gezellig een bakkie te doen en 's avonds worden we getrakteerd op vuurwerk in Alfas, dat we vanaf de camping mooi kunnen zien.
Vandaag is het voor het eerst de hele dag bewolkt en aan de frisse kant. Goed weer om wat te shoppen en dat doen we in het oude centrum van Benidorm. Met schoenen en sloffen komen we tevreden weer thuis.
zaterdag 5 december 2015
Campingleven aan de Costa Blanca
Donderdag brengen we een heerlijke dag in Calpe door. Eerst gezellig op de koffie bij Trudy en Ed op de camping waar wij straks ook nog een week gaan staan. De reservering is gemaakt en we zijn heel benieuwd hoe het zal zijn en wat het verschil zal zijn met de camping waar we nu staan. Calpe is erg vertrouwd voor ons en we kunnen het natuurlijk niet laten om een lekkere wandeling over de boulevard te maken, uiteraard langs het appartementengebouw waar we een paar jaar zijn geweest en dat er overigens nog hetzelfde uitziet. Het valt ons op dat er wel een aantal nieuwe gebouwen zijn bijgekomen, het gaat kennelijk goed hier. Calpe is in deze tijd altijd rustiger dan Albir en een aantal restaurantjes is dicht vanwege vakantie. De Blue Marine winkel heeft helaas niet meer de spijkerbroeken die Luuk hier altijd koopt, dat is nou jammer! Gelukkig vinden we bij Moreno nog wel ons lekkere kopje koffie met likeur en slagroom, lekker hoor.
We vragen ons soms af wat we nou eigenlijk doen, de dag is zomaar voorbij met alleen boodschappen, een stukje fietsen, een kop koffie en verder??? Gisteren was zo'n dag bijvoorbeeld. We fietsen langs San Antonio om te kijken of Henk en Joke er zijn, want die zijn bij ons langs geweest toen we er niet waren. Bij de tweede poging zien we ze lopen en spreken we af dat ze volgende week bij ons langs komen. Op een terras spreken we de Nederlanders die we er steeds treffen en leuk mee hebben gesproken. Ze vliegen vandaag terug naar huis en wie weet zien we elkaar volgend jaar weer.
Vandaag fietsen we naar de vuurtoren van Albir. Een route die we al een paar keer hebben gelopen, maar nog nooit met de fiets hebben gedaan. Het is goed te doen en gaat een stuk sneller. Op onze camping wordt vanmiddag door de eigenaar een BBQ aangeboden aan alle gasten en er is veel belangstelling voor. We krijgen een glaasje Sangria en het buffet is ook prima in orde. De Nederlanders zijn goed vertegenwoordigd en er worden (hoe kan het anders op 5 december) Sinterklaasliedjes gezongen. Het valt wel op dat de Noren en de Nederlanders niet zo mixen. Wij zitten met een ouder Amsterdams echtpaar aan tafel en haken af voordat de muziek aantreedt en (vooral de Nederlanders) de beentjes van de vloer doen. Niets voor ons die groepsactiviteiten.
We vragen ons soms af wat we nou eigenlijk doen, de dag is zomaar voorbij met alleen boodschappen, een stukje fietsen, een kop koffie en verder??? Gisteren was zo'n dag bijvoorbeeld. We fietsen langs San Antonio om te kijken of Henk en Joke er zijn, want die zijn bij ons langs geweest toen we er niet waren. Bij de tweede poging zien we ze lopen en spreken we af dat ze volgende week bij ons langs komen. Op een terras spreken we de Nederlanders die we er steeds treffen en leuk mee hebben gesproken. Ze vliegen vandaag terug naar huis en wie weet zien we elkaar volgend jaar weer.
Vandaag fietsen we naar de vuurtoren van Albir. Een route die we al een paar keer hebben gelopen, maar nog nooit met de fiets hebben gedaan. Het is goed te doen en gaat een stuk sneller. Op onze camping wordt vanmiddag door de eigenaar een BBQ aangeboden aan alle gasten en er is veel belangstelling voor. We krijgen een glaasje Sangria en het buffet is ook prima in orde. De Nederlanders zijn goed vertegenwoordigd en er worden (hoe kan het anders op 5 december) Sinterklaasliedjes gezongen. Het valt wel op dat de Noren en de Nederlanders niet zo mixen. Wij zitten met een ouder Amsterdams echtpaar aan tafel en haken af voordat de muziek aantreedt en (vooral de Nederlanders) de beentjes van de vloer doen. Niets voor ons die groepsactiviteiten.
woensdag 2 december 2015
Poetsklus geklaard!
We zijn nu drie maanden op pad en het leven in de camper bevalt ons nog steeds prima. De dagen vliegen voorbij, terwijl we genieten van de zon en het rustige weer. November was een goede maand wat het weer betreft en nu is het alweer december. Vandaag is de kerstversiering op de camping aangebracht, terwijl wij nog bijna dagelijks onze korte broeken aan hebben.
De afgelopen dagen hebben we niet alleen maar stil gezeten. Vanwege mijn gewicht (goed excuus!) mocht ik het dak van de camper schoon maken en in de poets zetten. Luuk heeft echter het meeste werk gedaan en nu is de camper weer 'Bright and Shiny'. We hebben de vuilwater tank goed gespoeld en onderzocht waar nu precies de afvoeropening in de tank zit. Dat betekende dat we in de garage een schot hebben weggehaald, zodat je de tank goed kunt bekijken. Luuk vindt het altijd prettig om te weten hoe alles in elkaar zit, dus zo nu en dan wordt er weer achter een plank of schotje gekeken hoe de bedrading loopt bijvoorbeeld. Van onze Engelse buren hebben we afgekeken hoe we onze ruitenwissers kunnen beschermen tegen de zon, als we langer stil staat. Bij de Chinese winkel hebben we voor een paar euro een aluminium zonneschermpje gekocht dat we nog op maat moeten maken en naaien. Bij het gebrek aan een naaimachine (je kunt tenslotte niet alles meenemen) hebben we het nu met tie-raps bevestigd.
Vandaag hebben we de huurauto opgehaald op het vliegveld van Alicante. We mochten meerijden met Frans, die Sander en Bas terugbracht naar het vliegveld, dus dat was heel erg fijn. Daarna zijn we een paar parkings gaan bekijken om de camper te stallen als we teruggaan naar Nederland, rondom het vliegveld zitten er een aantal die ook een shuttle service hebben.
Vervolgens zijn we naar het winkelcentrum in Alicante gereden om even te shoppen en daarna naar de camperplaats in El Campello om Pilar te vragen of we daar de laatste paar dagen voor ons vertrek terecht kunnen, maar eerst gaan we begin januari nog een week naar de camping in Calpe. Trudy en Ed staan inmiddels daar en zijn zo aardig geweest om een plaats voor ons te reserveren, morgen gaan we bij ze op bezoek. Inmiddels hebben we ook de vluchten geboekt, dus alles staat op de rit.
Na Campello hebben we lekker geluncht (als voorgerecht soep met 1 grote gehaktbal) en zijn we bij Addy en Henk op de koffie geweest en dat was als altijd weer gezellig. Het was goed om Addy weer te zien na haar operatie met 5 by-passes!
Nu zitten we bij te komen van een volle dag in een heerlijk warme camper. De kachel brandt en buiten is het 9 graden, het verschil tussen dag- en nachttemperatuur is groot, maar morgen wordt er weer een zonnige en warme dag voorspeld.
De afgelopen dagen hebben we niet alleen maar stil gezeten. Vanwege mijn gewicht (goed excuus!) mocht ik het dak van de camper schoon maken en in de poets zetten. Luuk heeft echter het meeste werk gedaan en nu is de camper weer 'Bright and Shiny'. We hebben de vuilwater tank goed gespoeld en onderzocht waar nu precies de afvoeropening in de tank zit. Dat betekende dat we in de garage een schot hebben weggehaald, zodat je de tank goed kunt bekijken. Luuk vindt het altijd prettig om te weten hoe alles in elkaar zit, dus zo nu en dan wordt er weer achter een plank of schotje gekeken hoe de bedrading loopt bijvoorbeeld. Van onze Engelse buren hebben we afgekeken hoe we onze ruitenwissers kunnen beschermen tegen de zon, als we langer stil staat. Bij de Chinese winkel hebben we voor een paar euro een aluminium zonneschermpje gekocht dat we nog op maat moeten maken en naaien. Bij het gebrek aan een naaimachine (je kunt tenslotte niet alles meenemen) hebben we het nu met tie-raps bevestigd.
Vandaag hebben we de huurauto opgehaald op het vliegveld van Alicante. We mochten meerijden met Frans, die Sander en Bas terugbracht naar het vliegveld, dus dat was heel erg fijn. Daarna zijn we een paar parkings gaan bekijken om de camper te stallen als we teruggaan naar Nederland, rondom het vliegveld zitten er een aantal die ook een shuttle service hebben.
Vervolgens zijn we naar het winkelcentrum in Alicante gereden om even te shoppen en daarna naar de camperplaats in El Campello om Pilar te vragen of we daar de laatste paar dagen voor ons vertrek terecht kunnen, maar eerst gaan we begin januari nog een week naar de camping in Calpe. Trudy en Ed staan inmiddels daar en zijn zo aardig geweest om een plaats voor ons te reserveren, morgen gaan we bij ze op bezoek. Inmiddels hebben we ook de vluchten geboekt, dus alles staat op de rit.
Na Campello hebben we lekker geluncht (als voorgerecht soep met 1 grote gehaktbal) en zijn we bij Addy en Henk op de koffie geweest en dat was als altijd weer gezellig. Het was goed om Addy weer te zien na haar operatie met 5 by-passes!
Nu zitten we bij te komen van een volle dag in een heerlijk warme camper. De kachel brandt en buiten is het 9 graden, het verschil tussen dag- en nachttemperatuur is groot, maar morgen wordt er weer een zonnige en warme dag voorspeld.
woensdag 25 november 2015
Never a dull moment
Afgelopen maandag hebben we ons windscherm opgezet en 's middags ging het gelijk behoorlijk waaien. Het scherm bleef keurig staan en nu hebben we een lekker hoekje waar we in de zon en uit de wind kunnen zitten. De plaats waar we nu staan bevalt een stuk beter. Als er zon is staat hij lekker de hele dag op de camper te schijnen en warmt het lekker op. Dat is echt nodig want de nachten zijn koud. We hebben de verwarming 's avonds dan ook echt nodig. Zeker als we nat geregend terug komen van een wandelingetje naar het dorp.
Luuk heeft een led-lichtstrip gemonteerd in de hoge kast naast het aanrecht, omdat je 's avonds niets kan zien in die kast. Het was even een klusje om de draden te zoeken en te monteren, maar ..... klus geklaard en een succes! Gisteravond hebben we gezellig met de buren iets gedronken bij ons in de camper. Leuk om de verhalen te horen van garnalenvisser Rein en garnalenkrokettenmaakster Ans. Hun dochter werkt bij Delta Llloyd en kent onze vriend Ad, dat is dan ook weer toevallig. Jammer genoeg gaan ze morgen weer terug naar huis.
Frans en Joke komen vanmiddag gezellig even langs wippen op de camping en daarna zijn we op de fiets gestapt voor een ritje langs de sinaasappelboomgaarden naar Benidorm. Het was onverwacht een prachtige en warme dag. Lekker hoor, daarom zijn we hier tenslotte.
Inmiddels hebben we ons plan gewijzigd en vliegen we half januari terug naar huis voor een aantal weken. Eind februari komen we dan weer terug in Spanje en rijden we op ons gemakje naar het noorden. "Never a dull moment"!
Luuk heeft een led-lichtstrip gemonteerd in de hoge kast naast het aanrecht, omdat je 's avonds niets kan zien in die kast. Het was even een klusje om de draden te zoeken en te monteren, maar ..... klus geklaard en een succes! Gisteravond hebben we gezellig met de buren iets gedronken bij ons in de camper. Leuk om de verhalen te horen van garnalenvisser Rein en garnalenkrokettenmaakster Ans. Hun dochter werkt bij Delta Llloyd en kent onze vriend Ad, dat is dan ook weer toevallig. Jammer genoeg gaan ze morgen weer terug naar huis.
Frans en Joke komen vanmiddag gezellig even langs wippen op de camping en daarna zijn we op de fiets gestapt voor een ritje langs de sinaasappelboomgaarden naar Benidorm. Het was onverwacht een prachtige en warme dag. Lekker hoor, daarom zijn we hier tenslotte.
Inmiddels hebben we ons plan gewijzigd en vliegen we half januari terug naar huis voor een aantal weken. Eind februari komen we dan weer terug in Spanje en rijden we op ons gemakje naar het noorden. "Never a dull moment"!
zondag 22 november 2015
Op verzoek van Moos
Na zeven dagen op de camping (en in het bijzonder voor Moos) is het de hoogste tijd om een update te maken van ons wel en wee in de afgelopen week. De eerste dagen waren we niet helemaal blij. Het weer was heerlijk zonnig, maar op onze campingplaats was het koud. De zon is natuurlijk laag in deze tijd van het jaar en kwam pas later in de ochtend boven de bomen uit. De camper warmt daarom niet op en wij konden alleen tussen 12.00 en 14.30 uur lekker van de zon genieten. Daar werden we niet gelukkig van, dus de tweede dag hebben we gelijk gevraagd of er een andere plaats beschikbaar was. We moesten even geduld hebben, maar vandaag zijn we verhuisd en hebben we een stuk beter gevoel omdat nu 's morgens de zon lekker naar binnen schijnt en we eerder buiten kunnen gaan zitten. We hadden wel heel aardige Duitse buren, maar die gaan over een week weer weg. Er is toch wel regelmatig verloop op de camping, maar er zijn ook veel nederlanders die hier een jaarplaats hebben. Er wordt door vaste groepjes flink jeu de boules gespeeld en als we zin zouden hebben kunnen we ook naar de bingo, klaverjassen of bridgen. Ik schat in, dat de kans klein is dat we daar aan mee gaan doen, maar je weet maar nooit. Voorlopig vliegen de dagen voorbij. We zijn op de fiets naar Benidorm geweest, waar het echt nog volop zomer was. Het strand lag vol met zonaanbidders en er werd zelfs nog in zee gezwommen, onvoorstelbaar zo in de tweede helft van november. We hebben een windscherm gekocht (maar nog niet opgezet) om een lekker hoekje te creëren op onze nieuwe plek.
Frans en Joke zijn een paar dagen geleden gezellig op de koffie geweest en vandaag hebben we heerlijk geluncht in Albir met hen en met Kees en Tineke.
We zijn ook eindelijk weer eens op een markt geweest, want de afgelopen maanden liepen we die telkens mis in de plaatsen waar we waren. Luuk vond dat overigens niet zo heel erg, maar smikkelt wel lekker mee van de olijven met knoflook die weer heerlijk smaken! Het is ook grappig dat we hier in Albir bekenden tegenkomen van de wandelclub van vorig jaar. En we hebben Marinus en Saskia weer ontmoet die hier vorig jaar ook stonden met hun Arto.
We hebben nog geen tijd gehad om de camper te poetsen, maar dat zal nog wel komen en een boek lezen is ook nog niet gelukt. De komende paar dagen wordt het kouder, dus misschien dat we daar dan aan toe komen.
Frans en Joke zijn een paar dagen geleden gezellig op de koffie geweest en vandaag hebben we heerlijk geluncht in Albir met hen en met Kees en Tineke.
We zijn ook eindelijk weer eens op een markt geweest, want de afgelopen maanden liepen we die telkens mis in de plaatsen waar we waren. Luuk vond dat overigens niet zo heel erg, maar smikkelt wel lekker mee van de olijven met knoflook die weer heerlijk smaken! Het is ook grappig dat we hier in Albir bekenden tegenkomen van de wandelclub van vorig jaar. En we hebben Marinus en Saskia weer ontmoet die hier vorig jaar ook stonden met hun Arto.
We hebben nog geen tijd gehad om de camper te poetsen, maar dat zal nog wel komen en een boek lezen is ook nog niet gelukt. De komende paar dagen wordt het kouder, dus misschien dat we daar dan aan toe komen.
zondag 15 november 2015
Thuiskomen in Albir
De bakker rijdt om 9.00 uur de camperplaats op, dus we kunnen vers brood kopen en daarna vertrekken. De Nederlanders die op onze plek willen staan, houden ons nauwlettend in de gaten. Met een heerlijk zonnetje rijden we over de ons welbekende N332 richting Benidorm en ook nu weer genieten we van de fraaie skyline. We slaan bij Benidorm af om over de CV70 eerst naar Polop te rijden. De grote rotondes met mooie fonteinen hebben we vaak genoeg gezien, maar om nu hier met de camper te rijden vinden we heel bijzonder. Onderweg vullen we de gastanks, zodat we voorlopig niet hoeven te tanken als we in Albir staan.
Bij Frans en Joke drinken we gezellig koffie op hun terras. Ons buurtje in Polop ziet er goed uit en het voelt heel vertrouwd. We stoppen ook even bij Kees en Tineke om ze te begroeten en we spreken af om elkaar binnenkort weer te zien. Maar nu gaan we eerst naar camping La Colina in Albir, want we zijn benieuwd of het allemaal klopt met de reservering. En gelukkig, Laura ontvangt ons met water, wijn en mandarijnen en er is een mooie plek voor ons vrij. De plaatsen zijn groter dan we ons konden herinneren. We staan er riant en we installeren ons met stoelen, stelpoten en kleed. We hebben een eigen afvoer voor grijs water, een eigen watertappunt en de elektriciteit betalen we per kW. We kopen voor 10 euro 33,33333 kW aan stroom en als dat op is, kopen we weer bij. Om ons heen staan Engelsen, Noren en Nederlanders en de camping is vol bezet.
We lopen Albir in om koffie te drinken bij een ons bekend tentje en vooral Luuk wordt door de Engelse eigenares hartelijk begroet. We voelen ons weer thuis en om dat te vieren eten we 's avonds buiten de deur. Om de hoek van de camping zit een Grieks restaurant waar we heerlijk smikkelen! Tot onze verrassing hebben we ook nog gratis internet op de camping. We zullen het de komende weken vast wel uit kunnen houden hier. De maand december hebben we een auto gehuurd, zodat we er op uit kunnen trekken en op de fiets zit je vanaf hier ook zo in Benidorm. Daar schijnt een camperartikelen shop te zitten en daar willen we in ieder geval even kijken. Bovendien wordt het ook de hoogste tijd om eens een markt te bezoeken!
Vanaf nu zullen we niet elke dag onze belevenissen op het blog zetten, het wordt een periode van 'rust'. Dutch Lady is na 5000 km even niet on tour, maar bezig om alle indrukken van de afgelopen maanden te verwerken.
Bij Frans en Joke drinken we gezellig koffie op hun terras. Ons buurtje in Polop ziet er goed uit en het voelt heel vertrouwd. We stoppen ook even bij Kees en Tineke om ze te begroeten en we spreken af om elkaar binnenkort weer te zien. Maar nu gaan we eerst naar camping La Colina in Albir, want we zijn benieuwd of het allemaal klopt met de reservering. En gelukkig, Laura ontvangt ons met water, wijn en mandarijnen en er is een mooie plek voor ons vrij. De plaatsen zijn groter dan we ons konden herinneren. We staan er riant en we installeren ons met stoelen, stelpoten en kleed. We hebben een eigen afvoer voor grijs water, een eigen watertappunt en de elektriciteit betalen we per kW. We kopen voor 10 euro 33,33333 kW aan stroom en als dat op is, kopen we weer bij. Om ons heen staan Engelsen, Noren en Nederlanders en de camping is vol bezet.
We lopen Albir in om koffie te drinken bij een ons bekend tentje en vooral Luuk wordt door de Engelse eigenares hartelijk begroet. We voelen ons weer thuis en om dat te vieren eten we 's avonds buiten de deur. Om de hoek van de camping zit een Grieks restaurant waar we heerlijk smikkelen! Tot onze verrassing hebben we ook nog gratis internet op de camping. We zullen het de komende weken vast wel uit kunnen houden hier. De maand december hebben we een auto gehuurd, zodat we er op uit kunnen trekken en op de fiets zit je vanaf hier ook zo in Benidorm. Daar schijnt een camperartikelen shop te zitten en daar willen we in ieder geval even kijken. Bovendien wordt het ook de hoogste tijd om eens een markt te bezoeken!
Vanaf nu zullen we niet elke dag onze belevenissen op het blog zetten, het wordt een periode van 'rust'. Dutch Lady is na 5000 km even niet on tour, maar bezig om alle indrukken van de afgelopen maanden te verwerken.
zaterdag 14 november 2015
Parijs zo ver weg, maar zo dichtbij!
In wat voor wereld leven we toch. De berichten over de terreuraanslagen in Parijs gisteravond, lijken heel onwerkelijk, maar zijn helaas maar al te waar. Het is angstig, je kunt zomaar op de verkeerde tijd op de verkeerde plek zijn. Onze Franse buren kijken de hele dag naar het nieuws en zijn verder niet zo aanspreekbaar. Het is uiteraard het gesprek van de dag tussen de camperaars, van welke nationaliteit dan ook.
We spreken Nederlanders hier, die we in juni in Zell zijn tegengekomen. Het contact en de praatjes met anderen is een van de leuke dingen tijdens onze reis. En Luuk wisselt graag wat technische informatie uit. Een Engelsman, ook met een Arto, komt weer even buurten over de gasfilters die in zijn camper niet aanwezig zijn. Hij heeft een foto gemaakt van onze (vernieuwde) filters en gelijk een mail gestuurd naar zijn dealer.
De CP is vol en buiten het hek staan campers geparkeerd om te wachten tot er iemand weg gaat. Morgen komt onze plaats in ieder geval vrij, maar daar willen andere Nederlanders naar toe 'verhuizen', omdat zij naast de verzorgingsplaats staan en dat ruikt zo nu en dan een beetje.
Pilar, die hier alles regelt en verzorgt heeft het druk met alle reserveringen en vooral in december is het een hele toer om iedereen een plaatsje te geven. Het is een hele hartelijke vrouw en als ik ga afrekenen en haar bedank voor de goede zorgen en de fijne CP krijg ik drie zoenen. Wie weet tot een volgende keer! Wij maken ons op voor de rit morgen naar Albir. La Colina 'here we come'!
We spreken Nederlanders hier, die we in juni in Zell zijn tegengekomen. Het contact en de praatjes met anderen is een van de leuke dingen tijdens onze reis. En Luuk wisselt graag wat technische informatie uit. Een Engelsman, ook met een Arto, komt weer even buurten over de gasfilters die in zijn camper niet aanwezig zijn. Hij heeft een foto gemaakt van onze (vernieuwde) filters en gelijk een mail gestuurd naar zijn dealer.
De CP is vol en buiten het hek staan campers geparkeerd om te wachten tot er iemand weg gaat. Morgen komt onze plaats in ieder geval vrij, maar daar willen andere Nederlanders naar toe 'verhuizen', omdat zij naast de verzorgingsplaats staan en dat ruikt zo nu en dan een beetje.
Pilar, die hier alles regelt en verzorgt heeft het druk met alle reserveringen en vooral in december is het een hele toer om iedereen een plaatsje te geven. Het is een hele hartelijke vrouw en als ik ga afrekenen en haar bedank voor de goede zorgen en de fijne CP krijg ik drie zoenen. Wie weet tot een volgende keer! Wij maken ons op voor de rit morgen naar Albir. La Colina 'here we come'!
vrijdag 13 november 2015
El Campello, bekend terrein
We waren van plan om vandaag naar La Marina of Santa Pola te rijden, in ieder geval naar de kust van de Costa Blanca. Nadat we de route hebben bekeken, besluiten we in plaats daarvan naar El Campello te rijden en daar twee dagen te blijven staan.
Via de A7 rijdt het soepel langs Elche en Alicante., maar we vinden het behoorlijk druk op de weg. Vanaf Alicante komen we op bekend terrein al kijken we er gek genoeg toch iets anders tegenaan. Misschien komt het omdat we wat hoger zitten in onze bus, geen idee.
We vinden camperplaats Campello Beach op 300 meter van het strand en volgens de gegevens ligt deze CP in El Campello. Naar ons idee valt het meer onder Sant Joan, maar misschien is dat in de loop van de jaren veranderd (?!). We hebben geluk dat we er terecht kunnen, want er wordt veel gereserveerd en vanaf december staat het ook hier weer vol. Het voelt goed op deze CP, de ontvangst is vriendelijk, het ziet er keurig uit en alles is aanwezig. Jammer dat je voor internet moet betalen, maar we hebben gelukkig onze mifi! We kunnen lopend naar de Mercadona en dat vinden we toch wel lekker. We fietsen uiteraard eerst naar de haven van El Campello om op een voor ons zeer vertrouwde plek een kop koffie te drinken. Het is jammer dat Addy en Henk nog niet in Spanje zijn, anders hadden we zo langs kunnen fietsen. Hoe apart is dat! Wie had ooit gedacht dat we hier met de camper zouden komen. Luuk kent dit gebied al zoveel jaren, omdat zijn ouders er een flat hadden, en we zijn dichtbij het gebied waar we de laatste jaren een aantal maanden in de winter hebben doorgebracht.
Na het eten lopen we nog even lekker over de boulevard, die hier prima in orde is en waarop flink wordt gewandeld of hard gelopen. El Campello heeft een kustlijn van 23 km met fraaie stranden, het blijft mooi hier, maar misschien zijn we een beetje bevooroordeeld.
Via de A7 rijdt het soepel langs Elche en Alicante., maar we vinden het behoorlijk druk op de weg. Vanaf Alicante komen we op bekend terrein al kijken we er gek genoeg toch iets anders tegenaan. Misschien komt het omdat we wat hoger zitten in onze bus, geen idee.
We vinden camperplaats Campello Beach op 300 meter van het strand en volgens de gegevens ligt deze CP in El Campello. Naar ons idee valt het meer onder Sant Joan, maar misschien is dat in de loop van de jaren veranderd (?!). We hebben geluk dat we er terecht kunnen, want er wordt veel gereserveerd en vanaf december staat het ook hier weer vol. Het voelt goed op deze CP, de ontvangst is vriendelijk, het ziet er keurig uit en alles is aanwezig. Jammer dat je voor internet moet betalen, maar we hebben gelukkig onze mifi! We kunnen lopend naar de Mercadona en dat vinden we toch wel lekker. We fietsen uiteraard eerst naar de haven van El Campello om op een voor ons zeer vertrouwde plek een kop koffie te drinken. Het is jammer dat Addy en Henk nog niet in Spanje zijn, anders hadden we zo langs kunnen fietsen. Hoe apart is dat! Wie had ooit gedacht dat we hier met de camper zouden komen. Luuk kent dit gebied al zoveel jaren, omdat zijn ouders er een flat hadden, en we zijn dichtbij het gebied waar we de laatste jaren een aantal maanden in de winter hebben doorgebracht.
Na het eten lopen we nog even lekker over de boulevard, die hier prima in orde is en waarop flink wordt gewandeld of hard gelopen. El Campello heeft een kustlijn van 23 km met fraaie stranden, het blijft mooi hier, maar misschien zijn we een beetje bevooroordeeld.
donderdag 12 november 2015
Romantiek tussen de citroenen in Huerta de Murcia
De temperatuur is vannacht echt goed gedaald, want als we wakker worden is het buiten 10 graden en zien we niets door de mist. Brrrrr, lange broek en sokken aan om te beginnen. Gelukkig hebben we tijdens het rijden geen last van mist, maar blijft het wel bewolkt. We gaan over de A7 richting Murcia en maken een klein ommetje via Alhama de Murcia om brood te kopen. Het is altijd spannend om zomaar een plaats in te rijden. Je weet nooit of de straten breed genoeg zijn, waar je kunt stoppen en hoe je er weer uit komt. We "parkeren" even bij de bushalte en ik loop snel naar de bakker. Pffff, gelukt!
Via de zuidkant van Murcia rijden we naar de camperplaats en we hebben het idee dat ons navigatiemeisje het vandaag niet helemaal begrijpt. Via kleine weggetjes en een omleiding bereiken we uiteindelijk de fraaie camperplaats Huerta de Murcia die mooi tussen de citroenplantages ligt. Trini heet ons van harte welkom en we kunnen uitzoeken waar we willen gaan staan. Nu kan dat nog, maar vanaf december is het hier helemaal vol met overwinteraars. Er is een vast aantal dat hier elk jaar terug komt van allerlei nationaliteiten. Onze Engelse buurvrouw is bezig met een "Christmas cake", die uit lagen wordt opgebouwd met veel brandy. Het duurt een maand voordat de cake op smaak is. Jammer, we kunnen dus niet proeven. Vanaf de CP is het mogelijk om via een fietspad naar Murcia te fietsen (8 km), maar we hebben geen zin in de grote stad. Vandaag gaan we eens een stukje lopen naar het dichterbij gelegen plaatsje Alquerias. De zon laat zich vandaag helaas maar een paar uurtjes zien, dat is even wennen!
Als het donker wordt steekt Trini de waxinelichtjes aan in de lampjes die over de CP verspreid staan, leuk hoor, het ziet er heel romantisch uit!
Via de zuidkant van Murcia rijden we naar de camperplaats en we hebben het idee dat ons navigatiemeisje het vandaag niet helemaal begrijpt. Via kleine weggetjes en een omleiding bereiken we uiteindelijk de fraaie camperplaats Huerta de Murcia die mooi tussen de citroenplantages ligt. Trini heet ons van harte welkom en we kunnen uitzoeken waar we willen gaan staan. Nu kan dat nog, maar vanaf december is het hier helemaal vol met overwinteraars. Er is een vast aantal dat hier elk jaar terug komt van allerlei nationaliteiten. Onze Engelse buurvrouw is bezig met een "Christmas cake", die uit lagen wordt opgebouwd met veel brandy. Het duurt een maand voordat de cake op smaak is. Jammer, we kunnen dus niet proeven. Vanaf de CP is het mogelijk om via een fietspad naar Murcia te fietsen (8 km), maar we hebben geen zin in de grote stad. Vandaag gaan we eens een stukje lopen naar het dichterbij gelegen plaatsje Alquerias. De zon laat zich vandaag helaas maar een paar uurtjes zien, dat is even wennen!
Als het donker wordt steekt Trini de waxinelichtjes aan in de lampjes die over de CP verspreid staan, leuk hoor, het ziet er heel romantisch uit!
woensdag 11 november 2015
Totana, Sierra Espuna
Vanochtend hebben we bij het afrekenen een leermomentje. Gisteren werd verteld dat de prijs inclusief 4 kW stroom was en dat drong verder niet tot ons door. Bij het uitchecken werd echter de meterstand opgenomen en bleek dat we 5,9 kW verbruikt hadden, zodat we € 0,86 moesten bijbetalen. Nou is dat geen bedrag om je zorgen over te maken, maar het het maakte ons wel alert om dan in het vervolg de beginstand te controleren. Het was voor ons de eerste keer dat we dit meemaakten.
We rijden via de RM11 weer de bergen in en passeren Lorca met een groot kasteel boven op de top. Onderweg zien we heel veel landbouw en er wordt druk gewerkt op de akkers. Het lijken velden vol kool, maar we weten het niet zeker. De route over de A7 is mooi en we zijn al snel in Totana, waar we buiten de stad camperplaats Sierra Espuna vinden. De CP ligt prachtig met een geweldig uitzicht op de bergen van de Sierra Espuna (vandaar de naam van de CP) en ziet er heel verzorgd uit. We kiezen een plaats uit op de 1e verdieping en staan daar eerst alleen. Later komt er nog een camper bij en op het lagere gedeelte staan 4 campers, waaronder mensen die we in Manta Rota hebben ontmoet. Voor € 10,- (incl. stroom) staan we hier leuker dan gisteren op de camping en hebben we er ook nog een fantastisch goede (gratis) internetverbinding bij. De temperatuur is met 24 graden (al)weer heerlijk en in bikini is het genieten in de zon. Het is toch niet te geloven op 11 november. Vroeger aten we op die dag erwtensoep om 's avonds met een goed gevulde maag tegen de kou te kunnen, als we tijdens Sint Maarten met een lampion langs de deuren gingen om snoep op te halen!
We fietsen naar Totana, een oude stad met een paar kerken en smalle straatjes. Er is op woensdagochtend een markt, die we dus (helaas) net zijn misgelopen. Als de zon ondergaat daalt de temperatuur snel, maar nu is het nog 15 graden buiten en er is geen wind. Het blijft genieten!
We rijden via de RM11 weer de bergen in en passeren Lorca met een groot kasteel boven op de top. Onderweg zien we heel veel landbouw en er wordt druk gewerkt op de akkers. Het lijken velden vol kool, maar we weten het niet zeker. De route over de A7 is mooi en we zijn al snel in Totana, waar we buiten de stad camperplaats Sierra Espuna vinden. De CP ligt prachtig met een geweldig uitzicht op de bergen van de Sierra Espuna (vandaar de naam van de CP) en ziet er heel verzorgd uit. We kiezen een plaats uit op de 1e verdieping en staan daar eerst alleen. Later komt er nog een camper bij en op het lagere gedeelte staan 4 campers, waaronder mensen die we in Manta Rota hebben ontmoet. Voor € 10,- (incl. stroom) staan we hier leuker dan gisteren op de camping en hebben we er ook nog een fantastisch goede (gratis) internetverbinding bij. De temperatuur is met 24 graden (al)weer heerlijk en in bikini is het genieten in de zon. Het is toch niet te geloven op 11 november. Vroeger aten we op die dag erwtensoep om 's avonds met een goed gevulde maag tegen de kou te kunnen, als we tijdens Sint Maarten met een lampion langs de deuren gingen om snoep op te halen!
We fietsen naar Totana, een oude stad met een paar kerken en smalle straatjes. Er is op woensdagochtend een markt, die we dus (helaas) net zijn misgelopen. Als de zon ondergaat daalt de temperatuur snel, maar nu is het nog 15 graden buiten en er is geen wind. Het blijft genieten!
dinsdag 10 november 2015
Aguilas, camping Bella Vista
In de woestijn om ons heen horen we regelmatig schieten en vanochtend is het een waar salvo aan schoten. We hebben echter geen idee waarop geschoten wordt!
We worden uitgezwaaid door Dikkie, de oud-klasgenote van Luuk, zij blijven nog een poosje op de camperplaats staan. We rijden heel voorzichtig de CP af, want er zitten wat flinke kuilen hier en daar. Gelukkig lukt het om ongeschonden op de weg te komen. Inmiddels weten we waar de Lidl is en als we zijn er aankomen, gaat de winkel net open. De Lidl is het beste punt om op te navigeren als je naar camperplaats AC Indalo wilt, want vanaf daar staan er bordjes. Op de navigatie is de weg anders niet te vinden!
Na een omweggetje vinden we de A352 en A332 richting Aguilas. Het is een mooie route en de zon schijnt weer volop, we worden nog steeds verwend. Het landschap is een beetje ruig en dan weer wat groener. Vlakbij Aguilas zien we campers staan in een mooie baai, aan het strand, maar wij hebben camping Bella Vista uitgekozen. Nadat ons navigatiemeisje ons eerst naar de achterkant van de camping brengt, vinden we de ingang om de hoek. Er is volop plek, maar het is toch even zoeken om een goede plaats te vinden. Omdat er overkappingen zijn boven de plaatsen, is het echt uitkijken met manoeuvreren. Voor je het weet zit je tegen het stalen frame aan en dat willen we uiteraard niet! Een Duitse buurman vraagt Luuk om hulp bij het monteren van een zijreflector op zijn camper. De man heeft maar één arm, dus boren en schroeven is een probleem. Luuk helpt graag en heeft gelijk een klus, want het blijkt dat er zes reflectoren gemonteerd moeten worden.
We fietsen naar Aguilas en nemen een kijkje op een camperplaats bij Calabardina, maar die ligt wat hogerop. Als we er wegfietsen, hangt er bijna een hond aan mijn kuiten. We fietsen ook nog even naar de baai bij Playa de Higueras. De campers staan er leuk, maar het pad er naar toe is onverhard, hobbelig met veel losse stenen. Bovendien zit je hier weer met het verboden camping-gedrag, geen blokken, geen schotel omhoog, etc. Wij staan goed op de ACSI camping!
We worden uitgezwaaid door Dikkie, de oud-klasgenote van Luuk, zij blijven nog een poosje op de camperplaats staan. We rijden heel voorzichtig de CP af, want er zitten wat flinke kuilen hier en daar. Gelukkig lukt het om ongeschonden op de weg te komen. Inmiddels weten we waar de Lidl is en als we zijn er aankomen, gaat de winkel net open. De Lidl is het beste punt om op te navigeren als je naar camperplaats AC Indalo wilt, want vanaf daar staan er bordjes. Op de navigatie is de weg anders niet te vinden!
Na een omweggetje vinden we de A352 en A332 richting Aguilas. Het is een mooie route en de zon schijnt weer volop, we worden nog steeds verwend. Het landschap is een beetje ruig en dan weer wat groener. Vlakbij Aguilas zien we campers staan in een mooie baai, aan het strand, maar wij hebben camping Bella Vista uitgekozen. Nadat ons navigatiemeisje ons eerst naar de achterkant van de camping brengt, vinden we de ingang om de hoek. Er is volop plek, maar het is toch even zoeken om een goede plaats te vinden. Omdat er overkappingen zijn boven de plaatsen, is het echt uitkijken met manoeuvreren. Voor je het weet zit je tegen het stalen frame aan en dat willen we uiteraard niet! Een Duitse buurman vraagt Luuk om hulp bij het monteren van een zijreflector op zijn camper. De man heeft maar één arm, dus boren en schroeven is een probleem. Luuk helpt graag en heeft gelijk een klus, want het blijkt dat er zes reflectoren gemonteerd moeten worden.
We fietsen naar Aguilas en nemen een kijkje op een camperplaats bij Calabardina, maar die ligt wat hogerop. Als we er wegfietsen, hangt er bijna een hond aan mijn kuiten. We fietsen ook nog even naar de baai bij Playa de Higueras. De campers staan er leuk, maar het pad er naar toe is onverhard, hobbelig met veel losse stenen. Bovendien zit je hier weer met het verboden camping-gedrag, geen blokken, geen schotel omhoog, etc. Wij staan goed op de ACSI camping!
maandag 9 november 2015
Vera Playas
Gelukkig hebben we afgelopen nacht geen schaapjes hoeven tellen en dat is maar goed ook, want het was een kudde geiten die we gisteren zagen! Het is onvoorstelbaar stil hier, echt een plek om tot rust te komen. De bakker komt in een auto langs op de camperplaats, dus voor boodschappen hoeven we ook niet op pad. Om toch wat beweging te hebben, fietsen we 's middags naar Vera Playas. Vandaag mèt helm op, want we hebben gehoord dat er gecontroleerd wordt door de politie en we hebben geen zin in een boete.
Er is een behoorlijk groot naturisten gedeelte aan het strand. We zijn blij dat ze vandaag niet aan het jeu de boulen zijn, zoals onze buren gisteren meemaakten. Van ons hoeft het allemaal niet zo. Het zal vast en zeker prettig zijn om in je blootje rond te huppelen, maar wij vinden het vaak niet zo aangenaam om naar te kijken. Gelukkig zit er een restaurant waar je met kleren aan gewoon koffie kunt drinken. We fietsen langs de salina's en zien flamingo's, maar verder vinden we het gebied erg kaal en sfeerloos. Op de terugweg komen we langs een bricolage, waar we een stuk isolatiepijp (of buis) kopen dat we kunnen gebruiken om de poten van de ladder, zodat de camper niet beschadigd. Weer een puntje opgelost.
Luuk kan wel een handeltje in mifi's beginnen, want hij vertelt iedereen wat voor geweldig apparaatje het is. Orange zal er blij mee zijn!
Er is een behoorlijk groot naturisten gedeelte aan het strand. We zijn blij dat ze vandaag niet aan het jeu de boulen zijn, zoals onze buren gisteren meemaakten. Van ons hoeft het allemaal niet zo. Het zal vast en zeker prettig zijn om in je blootje rond te huppelen, maar wij vinden het vaak niet zo aangenaam om naar te kijken. Gelukkig zit er een restaurant waar je met kleren aan gewoon koffie kunt drinken. We fietsen langs de salina's en zien flamingo's, maar verder vinden we het gebied erg kaal en sfeerloos. Op de terugweg komen we langs een bricolage, waar we een stuk isolatiepijp (of buis) kopen dat we kunnen gebruiken om de poten van de ladder, zodat de camper niet beschadigd. Weer een puntje opgelost.
Luuk kan wel een handeltje in mifi's beginnen, want hij vertelt iedereen wat voor geweldig apparaatje het is. Orange zal er blij mee zijn!
zondag 8 november 2015
Woestijngebied rond Vera
Gisterochtend zoeken we eerst de camperplaats aan de andere kant van de haven op, dichtbij de Torre, het havenkantoor. Het waait nogal en we denken daar beter te staan. Het is een gezellige plek met meer campers en zicht op zee, zowel als op de haven. Het wordt een rustige dag met wat fietsen en genieten van de zon. 's Avonds ontmoeten we bij Mario's Bar mensen uit Sommelsdijk en dan gaat het natuurlijk over Goeree en onze familie op het eiland. We laten de karaoke later op de avond aan ons voorbij gaan. Het is zaterdagavond en in een ander restaurant is life muziek en dan hebben we ook de disco nog vlakbij. Het is net of we in Middelharnis liggen in het weekend, want de muziek houdt ons aardig uit de slaap. Het duurt zelfs tot 6 uur in de ochtend!!!
Vandaag zoeken we de rust op van Vera. Via de A7, langs Almeria, passeren we natuurpark Cabo de Gata. We wilden hier eerst naar toe gaan, maar je hebt daar verder niets, behalve veel plastic van de kassen en we horen later dat het een goede beslissing is geweest om dat over te slaan. Het is even zoeken naar camperplaats AC Indalo, de coordinaten kloppen niet en het adres komt niet in ons systeem voor. Gelukkig zien we bordjes en komt het goed. Het is een fraaie camperplaats met heerlijke (ruime) douches, wasmachines en mooie plaatsen. Er is een groot tennispark en zelfs een kleine strip voor vliegtuigjes, er staat alleen een helikopter geparkeerd. We treffen hier mensen die we even geleden in Rincon hebben gezien, andere mensen die gisteren ook in Almerimar stonden en we treffen zelfs een oud-klasgenote van Luuk uit Leerdam. Dat wordt natuurlijk even terug in de tijd en bijpraten over Leerdam en omgeving. Ze heeft zelfs een klassenfoto bij zich. Grappig hoor!
In het restaurant bij de camping is er op zondagmiddag altijd paella eten en we reserveren snel een plek, zodat we om 14.00 uur lekker zitten te smullen op het terras. Na de lunch proberen we weer wat calorieën weg te fietsen en bekijken we Vera, maar op zondag zit er niet veel levendigheid in het plaatsje. We kijken uit naar een rustige nacht in deze woestijnachtige omgeving. Er rijdt geen kip rond, maar er liepen wel veel schapen op de weg. Die kunnen we altijd nog gaan tellen vannacht!
Vandaag zoeken we de rust op van Vera. Via de A7, langs Almeria, passeren we natuurpark Cabo de Gata. We wilden hier eerst naar toe gaan, maar je hebt daar verder niets, behalve veel plastic van de kassen en we horen later dat het een goede beslissing is geweest om dat over te slaan. Het is even zoeken naar camperplaats AC Indalo, de coordinaten kloppen niet en het adres komt niet in ons systeem voor. Gelukkig zien we bordjes en komt het goed. Het is een fraaie camperplaats met heerlijke (ruime) douches, wasmachines en mooie plaatsen. Er is een groot tennispark en zelfs een kleine strip voor vliegtuigjes, er staat alleen een helikopter geparkeerd. We treffen hier mensen die we even geleden in Rincon hebben gezien, andere mensen die gisteren ook in Almerimar stonden en we treffen zelfs een oud-klasgenote van Luuk uit Leerdam. Dat wordt natuurlijk even terug in de tijd en bijpraten over Leerdam en omgeving. Ze heeft zelfs een klassenfoto bij zich. Grappig hoor!
In het restaurant bij de camping is er op zondagmiddag altijd paella eten en we reserveren snel een plek, zodat we om 14.00 uur lekker zitten te smullen op het terras. Na de lunch proberen we weer wat calorieën weg te fietsen en bekijken we Vera, maar op zondag zit er niet veel levendigheid in het plaatsje. We kijken uit naar een rustige nacht in deze woestijnachtige omgeving. Er rijdt geen kip rond, maar er liepen wel veel schapen op de weg. Die kunnen we altijd nog gaan tellen vannacht!
vrijdag 6 november 2015
Bootjes kijken in Almerimar
Via de nooduitgang verlaten we na wat gemanoeuvreer camping El Pino weer. Doordat de knorrige dame bij de receptie het te druk had met een gezellig gesprek, konden we drie keer bellen en uiteindelijk naar de receptie lopen om te vragen of ze op het knopje wilde drukken om de poort te openen. Nou ja, we hebben de tijd!
We pakken de A7, passeren Nerja en Almunecar en bij Motril raakt ons navigatiemeisje helemaal over haar toeren. Het blijkt namelijk dat de A7 vanaf hier sinds een paar maanden helemaal is doorgetrokken en dat staat nog niet in het systeem. Bij El Ejido slaan we af naar Almerimar. Het is een gebied met heel veel kassenbouw en dus heel veel plastic. We vragen ons af of het wel zo'n goed plan was om hier heen te gaan. Tot onze verrassing doemt er ineens een leuke plaats op met werkelijk een fantastische jachthaven! Het voelt gelijk goed. We stoppen op de opgegeven coordinaten, maar moeten ons melden bij het havenkantoor. Enthousiast ga ik op pad, gezellig langs de boten lopen in de haven, maar er zijn verschillende havenkommen en het duurt bijna een uur voordat ik terug ben bij de camper. Er zijn twee mogelijkheden voor campers, namelijk waar wij staan (rustig en bij het strand) of bij het havenkantoor (veel campers en bij een disco).
Het is heerlijk weer en na een uurtje lekker zonnen op het strand, fietsen we wat rond de haven. Dit is echt een leuke haven vinden we. Er omheen zijn veel restaurantjes en het ziet er gewoon heel gezellig uit.
We hebben de afgelopen dagen contact gehad met Wilco en sinds vanmiddag hebben we weer alle zenders van Canal Digitaal. Joepie, het is uiteindelijk gelukt met het contract en de her-activatie. We zijn helemaal blij in Almerimar.
Nu dit ook opgelost is, hebben we volgens ons alle vragen van Evert in de afgelopen blog-berichten beantwoord.
Rest ons nog een reactie op de verkoop van de Barca. Wat nu? Dat moeten we nog verder onderzoeken.
We pakken de A7, passeren Nerja en Almunecar en bij Motril raakt ons navigatiemeisje helemaal over haar toeren. Het blijkt namelijk dat de A7 vanaf hier sinds een paar maanden helemaal is doorgetrokken en dat staat nog niet in het systeem. Bij El Ejido slaan we af naar Almerimar. Het is een gebied met heel veel kassenbouw en dus heel veel plastic. We vragen ons af of het wel zo'n goed plan was om hier heen te gaan. Tot onze verrassing doemt er ineens een leuke plaats op met werkelijk een fantastische jachthaven! Het voelt gelijk goed. We stoppen op de opgegeven coordinaten, maar moeten ons melden bij het havenkantoor. Enthousiast ga ik op pad, gezellig langs de boten lopen in de haven, maar er zijn verschillende havenkommen en het duurt bijna een uur voordat ik terug ben bij de camper. Er zijn twee mogelijkheden voor campers, namelijk waar wij staan (rustig en bij het strand) of bij het havenkantoor (veel campers en bij een disco).
Het is heerlijk weer en na een uurtje lekker zonnen op het strand, fietsen we wat rond de haven. Dit is echt een leuke haven vinden we. Er omheen zijn veel restaurantjes en het ziet er gewoon heel gezellig uit.
We hebben de afgelopen dagen contact gehad met Wilco en sinds vanmiddag hebben we weer alle zenders van Canal Digitaal. Joepie, het is uiteindelijk gelukt met het contract en de her-activatie. We zijn helemaal blij in Almerimar.
Nu dit ook opgelost is, hebben we volgens ons alle vragen van Evert in de afgelopen blog-berichten beantwoord.
Rest ons nog een reactie op de verkoop van de Barca. Wat nu? Dat moeten we nog verder onderzoeken.
donderdag 5 november 2015
Torrox-Costa - Nerja (vice verca)
We worden verwend met het weer, vandaag hebben we weer een strakblauwe lucht en heerlijk warm weer. De ochtend brengen we rustig door met wat klusjes rondom de camper en we drinken lekker koffie in het zonnetje. Ditty en Richard halen ons aan het begin van de middag op voor een middagje Torrox-Costa. Gelukkig hebben ze vanochtend in Nerja een goede winkel gevonden om het dongle/simkaart probleem op te lossen. De simkaart bleek in orde, maar het lijkt erop dat de dongle niet simlock-vrij is en daarom niet aan de praat te krijgen is. Ze waren het zat en hebben nu een andere oplossing om te kunnen internetten en dat is met een mifi, een prachtig, klein, apparaatje waar je met 5 devices op kunt inloggen. Ze zijn helemaal enthousiast en blij en wij ook. Wij hebben zo'n apparaatje ook in Portugal gezien en Luuk was toen ook al zo enthousiast. Het laat zich raden wat wij vanmiddag hebben gedaan!
We rijden eerst naar Torrox-Costa waar een schitterende boulevard is met allemaal restaurantjes. Het is heerlijk om hier te lopen met dit weer. Er is geen wind en de zee is helemaal vlak, wat een verschil met een paar dagen geleden. We eten bockwurst und pommes bij een Duits restaurant, drinken nog ergens koffie en dan gaan we op naar Nerja voor het aanschaffen van de mifi. Gelukkig krijgen we die zonder problemen aan de praat met ons al eerder aangeschafte simkaartje en zitten we niet zo te worstelen als gisteravond. Het is een wonder!
Ditty en Richard drinken nog wat bij ons en dan nemen we afscheid van elkaar. We hebben weer een paar reuze gezellige dagen gehad met elkaar. Ze kunnen nu eindelijk relaxen (totdat de volgende logees komen, ha, ha) en wij rijden morgen een stuk verder langs de Spaanse kust.
We rijden eerst naar Torrox-Costa waar een schitterende boulevard is met allemaal restaurantjes. Het is heerlijk om hier te lopen met dit weer. Er is geen wind en de zee is helemaal vlak, wat een verschil met een paar dagen geleden. We eten bockwurst und pommes bij een Duits restaurant, drinken nog ergens koffie en dan gaan we op naar Nerja voor het aanschaffen van de mifi. Gelukkig krijgen we die zonder problemen aan de praat met ons al eerder aangeschafte simkaartje en zitten we niet zo te worstelen als gisteravond. Het is een wonder!
Ditty en Richard drinken nog wat bij ons en dan nemen we afscheid van elkaar. We hebben weer een paar reuze gezellige dagen gehad met elkaar. Ze kunnen nu eindelijk relaxen (totdat de volgende logees komen, ha, ha) en wij rijden morgen een stuk verder langs de Spaanse kust.
woensdag 4 november 2015
Torrox Costa en Nerja
Het is maar een klein stukje van Almayate naar Torrox Costa, vooral omdat we over de A7 rijden. Vroeg in de ochtend zijn we op camping El Pino waar we een mooie open plek vinden die goed aan te rijden is via de nooduitgang van de camping. De receptioniste is een beetje knorrig als we naar de prijs vragen, maar we willen dit graag vooraf maar duidelijk hebben.
Ditty en Richard komen aan het eind van de ochtend en na de koffie rijden we met hun auto naar Nerja. We lopen rond in het centrum en bekijken nu het Balcon de Europa met een prachtig uitzicht op de rotsen en op zee. Het eerste doel in een simkaart kopen voor hen, want zij hebben ook een router en dongle, net als wij. Daarna lunchen we lekker aan het strand en eten we voor het eerst in Spanje weer eens Paella met als drank Sangría erbij. Heerlijk!
Het appartement waar ze verblijven ligt vlakbij de boulevard met een mooi uitzicht en een heerlijk groot balkon. We proberen de simkaart in de dongle via de router te verbinden, maar het lukt niet, dus nemen we de hele handel mee naar de camper om de settings te vergelijken met die van ons. Eerst kuieren we nog even door het centrum. Nerja is echt ontzettend leuk en gezellig met veel restaurantjes, winkels, pleintjes, baaitjes en het ziet er allemaal fraai uit. We kunnen ons wel voorstellen dat ze hier een aantal weken willen doorbrengen.
We eten samen een broodje in de camper en dan begint de uitdaging om de router aan de praat te krijgen. Na heel veel pogingen met verschillende instellingen en telefoontjes naar de leverancier in Nederland is het aan het eind van de avond helaas nog niet gelukt. We worden er moedeloos van. Bovendien lukt het ineens niet meer om in ons eigen netwerk te komen, maar dat wordt, na een reset, gelukkig snel opgelost door Luuk.
Morgen een nieuwe dag, met nieuwe kansen!
Ditty en Richard komen aan het eind van de ochtend en na de koffie rijden we met hun auto naar Nerja. We lopen rond in het centrum en bekijken nu het Balcon de Europa met een prachtig uitzicht op de rotsen en op zee. Het eerste doel in een simkaart kopen voor hen, want zij hebben ook een router en dongle, net als wij. Daarna lunchen we lekker aan het strand en eten we voor het eerst in Spanje weer eens Paella met als drank Sangría erbij. Heerlijk!
Het appartement waar ze verblijven ligt vlakbij de boulevard met een mooi uitzicht en een heerlijk groot balkon. We proberen de simkaart in de dongle via de router te verbinden, maar het lukt niet, dus nemen we de hele handel mee naar de camper om de settings te vergelijken met die van ons. Eerst kuieren we nog even door het centrum. Nerja is echt ontzettend leuk en gezellig met veel restaurantjes, winkels, pleintjes, baaitjes en het ziet er allemaal fraai uit. We kunnen ons wel voorstellen dat ze hier een aantal weken willen doorbrengen.
We eten samen een broodje in de camper en dan begint de uitdaging om de router aan de praat te krijgen. Na heel veel pogingen met verschillende instellingen en telefoontjes naar de leverancier in Nederland is het aan het eind van de avond helaas nog niet gelukt. We worden er moedeloos van. Bovendien lukt het ineens niet meer om in ons eigen netwerk te komen, maar dat wordt, na een reset, gelukkig snel opgelost door Luuk.
Morgen een nieuwe dag, met nieuwe kansen!
dinsdag 3 november 2015
Kronkelend langs de Costa del Sol
We hebben ons navigatiemeisje opdracht gegeven om de snelweg te vermijden, omdat we vandaag langs de kust willen rijden. Het eerste plaatsje dat we tegenkomen is Salobreña, het witte dorp tekent al gelijk prachtig af tegen de berg. Helaas regent het en dat is heel erg jammer, want de route is fantastisch mooi. De weg kronkelt, we gaan berg op en af, door een paar tunnels en hebben regelmatig een mooi uitzicht op zee. De N340 brengt ons via Almuñécar naar Nerja waar we even een kijkje willen nemen op het Balcon d'Europa. Er is een groot parkeerterrein waar we even stoppen, maar vanwege de regen rijden we na een kop koffie weer verder. Waarschijnlijk komen we een van de komende dagen nog wel in Nerja.
We passeren Torre del Mar en zien onderweg nog wel mogelijkheden om te overnachten. Door de regen van de afgelopen dagen staan veel plekken echter nog blank en dat is niet aantrekkelijk. Bij Almayate Bajo is een camperplaats bij een opslagbedrijf voor caravans en campers en daar blijven we vannacht staan. Er is stroom en een keurige verzorgingsplaats bij. De beheerder is heel serieus en we moeten zelfs een formulier ondertekenen met de regels voor het verblijf hier. We mogen o.a. de auto niet wassen, geen was ophangen, geen kleed voor de deur leggen, niet douchen buiten de camper (?) en nog wat dingen.
Gelukkig is het 's middags droog en zonnig en we lopen naar het dorp. Het gebied hier is weer heel anders met veel landbouw. Almayate is niet groot, dus gaan we op de fiets nog even naar Torre del Mar. Daar is een grote (ACSI?) camping die niet in ons boek stond. We zagen wel een FKK camping, maar dat is niets voor ons, ha, ha! Torre del Mar is leuk met fietspaden en een leuke boulevard. Vlakbij de stad loopt een grote kudde geiten, het is een heel apart gezicht. Als we terug komen bij de camper belt Richard, het blijkt dat ze al in Nerja zijn aangekomen, terwijl wij dachten dat ze morgen pas zouden komen. Als we dat geweten hadden waren we gestopt in Torrox Costa. Nu zijn we bijna weer bij Torre de Benagalbón (dichtbij Malaga), waar we precies een week geleden hebben gestaan.
We passeren Torre del Mar en zien onderweg nog wel mogelijkheden om te overnachten. Door de regen van de afgelopen dagen staan veel plekken echter nog blank en dat is niet aantrekkelijk. Bij Almayate Bajo is een camperplaats bij een opslagbedrijf voor caravans en campers en daar blijven we vannacht staan. Er is stroom en een keurige verzorgingsplaats bij. De beheerder is heel serieus en we moeten zelfs een formulier ondertekenen met de regels voor het verblijf hier. We mogen o.a. de auto niet wassen, geen was ophangen, geen kleed voor de deur leggen, niet douchen buiten de camper (?) en nog wat dingen.
Gelukkig is het 's middags droog en zonnig en we lopen naar het dorp. Het gebied hier is weer heel anders met veel landbouw. Almayate is niet groot, dus gaan we op de fiets nog even naar Torre del Mar. Daar is een grote (ACSI?) camping die niet in ons boek stond. We zagen wel een FKK camping, maar dat is niets voor ons, ha, ha! Torre del Mar is leuk met fietspaden en een leuke boulevard. Vlakbij de stad loopt een grote kudde geiten, het is een heel apart gezicht. Als we terug komen bij de camper belt Richard, het blijkt dat ze al in Nerja zijn aangekomen, terwijl wij dachten dat ze morgen pas zouden komen. Als we dat geweten hadden waren we gestopt in Torrox Costa. Nu zijn we bijna weer bij Torre de Benagalbón (dichtbij Malaga), waar we precies een week geleden hebben gestaan.
maandag 2 november 2015
De rust is terug aan de kust
De regen kwam inderdaad gisteravond, en hoe ........ vergezeld van onweer en veel bliksem. De temperatuur daalde in 'no time' 7 graden. Als we wakker worden merken we gelukkig dat de caravans en campers niet over de camping drijven. We horen later dat twee weken geleden de camping met storm en regen helemaal blank heeft gestaan, dus het valt allemaal reuze mee. Omdat er gisteren een filmploeg aan het strand opnamen aan het maken was, dachten wij dat het allemaal heel extreem was. Het kan altijd nog veel erger. Dat blijkt ook uit de berichten die we van Gerard ontvangen uit Albufeira in Portugal. Het is bijna niet te beschrijven wat er daar gebeurd is, modderstromen door de stad, overstromingen, straten weggespoeld, winkels met een verloren inventaris, parkeergarages vol met water tot boven het plafond. Het is één grote blubber-bende en het centrum zit vrijwel zonder stroom. Wat een ellende, verschrikkelijk!
Hier is het vandaag alweer vriendelijk weer. We lopen langs de boulevard en zien dat het water nog niet overal weg is van het strand, maar de zee is weer rustig en er wordt flink gejogd en gewandeld. We verkennen de omgeving ook op de fiets. Het centrum van Motril ligt iets meer landinwaarts. Het is rustig in de stad, want vandaag is het een vrije dag voor de Spanjaarden. Er zijn een paar winkels open, maar we vinden het er niet echt gezellig.
Twee drukke, grote Spaanse gezinnen ruimen hun caravans op en ook op de camping keert de rust terug.
Morgen gaan we weer op zoek naar een andere locatie. De komende dagen blijven we ergens in de buurt van Nerja, want Ditty en Richard komen daar deze week naar toe.
Hier is het vandaag alweer vriendelijk weer. We lopen langs de boulevard en zien dat het water nog niet overal weg is van het strand, maar de zee is weer rustig en er wordt flink gejogd en gewandeld. We verkennen de omgeving ook op de fiets. Het centrum van Motril ligt iets meer landinwaarts. Het is rustig in de stad, want vandaag is het een vrije dag voor de Spanjaarden. Er zijn een paar winkels open, maar we vinden het er niet echt gezellig.
Twee drukke, grote Spaanse gezinnen ruimen hun caravans op en ook op de camping keert de rust terug.
Morgen gaan we weer op zoek naar een andere locatie. De komende dagen blijven we ergens in de buurt van Nerja, want Ditty en Richard komen daar deze week naar toe.
zondag 1 november 2015
Storm onderweg naar Motril
We vielen gisteren als blokken in slaap door de vermoeiende dag, maar na een goede nachtrust worden we weer fris en fruitig wakker. De afrit van de camping vinden we wel een beetje zorgelijk, maar de beheerder zegt dat er nooit problemen zijn om weg te komen. Wij willen niet nog een keer met de stalen balk over straat schuren en gelukkig gebeurt dat ook niet.
De weg van Granada naar de kust is mooi met zicht op de Sierra Nevada en de bergen om ons heen, maar halverwege begint het ineens keihard te waaien. De camper schudt en we zitten net in een gebied bij stuwmeren en grote dalbruggen. We krijgen elke keer een zwieper en Luuk heeft al zijn aandacht en stuurmanskunst nodig om goed op de weg te blijven. Het is niet leuk en relaxed, maar stoppen kunnen we niet.
Gelukkig hebben we er bij de kust minder last van, al waait het daar ook hard. We waren van plan om in Motril een vrije plek aan het strand te zoeken en die zijn er ook, maar het geeft ons geen goed gevoel met die storm. Het wordt dus camping Playa de Poniente, waar we prima beschut staan. We lopen later over de boulevard en zien dat het strand voor een groot deel onder water begint te staan door de vloed en de storm. Er zijn restaurants op het strand waar je helemaal niet meer bij kunt komen. Voor de kust liggen een paar vrachtschepen flink te deinen in de golven en in de jachthaven van Motril gaat het helemaal te keer. Af en toe horen we geluiden, waarvan je denkt dat de schepen totaal gekraakt worden en de masten van de zeilschepen zwaaien kris kras langs elkaar. Lekker hoor, dan maar een beetje schudden in de camper onderweg. Nu staan we weer goed stevig op de wielen. 's Avonds staat het water tot aan de muur van de boulevard en is er geen strand meer te zien, een heel raar gezicht. Het is om 20.30 uur nog 21 graden buiten, dus dat wordt een kleffe nacht, want straks gaat het regenen volgens het weerbericht.
De weg van Granada naar de kust is mooi met zicht op de Sierra Nevada en de bergen om ons heen, maar halverwege begint het ineens keihard te waaien. De camper schudt en we zitten net in een gebied bij stuwmeren en grote dalbruggen. We krijgen elke keer een zwieper en Luuk heeft al zijn aandacht en stuurmanskunst nodig om goed op de weg te blijven. Het is niet leuk en relaxed, maar stoppen kunnen we niet.
Gelukkig hebben we er bij de kust minder last van, al waait het daar ook hard. We waren van plan om in Motril een vrije plek aan het strand te zoeken en die zijn er ook, maar het geeft ons geen goed gevoel met die storm. Het wordt dus camping Playa de Poniente, waar we prima beschut staan. We lopen later over de boulevard en zien dat het strand voor een groot deel onder water begint te staan door de vloed en de storm. Er zijn restaurants op het strand waar je helemaal niet meer bij kunt komen. Voor de kust liggen een paar vrachtschepen flink te deinen in de golven en in de jachthaven van Motril gaat het helemaal te keer. Af en toe horen we geluiden, waarvan je denkt dat de schepen totaal gekraakt worden en de masten van de zeilschepen zwaaien kris kras langs elkaar. Lekker hoor, dan maar een beetje schudden in de camper onderweg. Nu staan we weer goed stevig op de wielen. 's Avonds staat het water tot aan de muur van de boulevard en is er geen strand meer te zien, een heel raar gezicht. Het is om 20.30 uur nog 21 graden buiten, dus dat wordt een kleffe nacht, want straks gaat het regenen volgens het weerbericht.
zaterdag 31 oktober 2015
Granada - het Alhambra
De dag begint met een rustige ochtend op de camping. Lekker op het gemak wakker worden, kopje koffie, boodschapje doen en van het zonnetje genieten. Luuk heeft gisteren de Truma gasfilters vervangen die naar Frans en Joke waren opgestuurd, dus dat is ook weer voor elkaar en een zorg minder.
We stappen voor de camping op de bus en bij de eindhalte, voor het hotel waar Frans en Joke zitten, weer uit. Gezamenlijk lopen we de stad door naar het Alhambra. Het Alhambra is een middeleeuws paleis en fort van de Moorse heersers van het koninkrijk Granada in Andalusie. Het bevindt zich op een heuvelachtig plateau en dat merken we aan onze benen. Het uitgebreide complex werd na de verovering van het koninkrijk Granada in 1492 door het katholieke koningspaar als een zeer belangrijke buit gezien. Sinds 1984 staat het op de werelderfgoedlijst en daarom wordt het bezoekersaantal gelimiteerd.
We lopen eerst door de schitterende tuinen met veel fonteintjes, laantjes, bloemen en bomen. Het was het recreatie gedeelte voor de Koningen van Granada. Daarna bekijken we de baden van de Moskee en moeten dan in de rij voor het bezoek aan het Paleis, waar je alleen op een vooraf afgesproken tijdstip naar binnen mag. Het is er prachtig, met hele bijzondere plafonds, poortjes, mozaïek en het leeuwenplein. De wanden zijn voorzien van steentjes met motieven en tekens. Het is moeilijk te omschrijven. Tot slot bekijken we het militaire gebied Alcazaba, een van de oudste delen van het Alhambra. We beklimmen de wachttoren en hebben van daaruit een prachtig uitzicht over Granada. Hiervandaan gaan we weer naar de uitgang. Het was de moeite waard, maar we zijn moe van het lopen, de drukte en alle indrukken. In Granada komen we op het terras bij met een lekker glaasje en eten we met z'n vieren nog gezellig. Er is nog volop drukte in de stad, de winkels zijn tot laat open en het is een en al levendigheid. We nemen afscheid van Frans en Joke, zij gaan morgen weer naar huis en wij rijden naar onze volgende bestemming. Het was een indrukwekkende dag en we hebben het de afgelopen dagen met elkaar heel gezellig gehad.
Teug op de camping horen we "angstaanjagende" geluiden en veel kinderen gillend rondlopen, het is Halloween vandaag.
We stappen voor de camping op de bus en bij de eindhalte, voor het hotel waar Frans en Joke zitten, weer uit. Gezamenlijk lopen we de stad door naar het Alhambra. Het Alhambra is een middeleeuws paleis en fort van de Moorse heersers van het koninkrijk Granada in Andalusie. Het bevindt zich op een heuvelachtig plateau en dat merken we aan onze benen. Het uitgebreide complex werd na de verovering van het koninkrijk Granada in 1492 door het katholieke koningspaar als een zeer belangrijke buit gezien. Sinds 1984 staat het op de werelderfgoedlijst en daarom wordt het bezoekersaantal gelimiteerd.
We lopen eerst door de schitterende tuinen met veel fonteintjes, laantjes, bloemen en bomen. Het was het recreatie gedeelte voor de Koningen van Granada. Daarna bekijken we de baden van de Moskee en moeten dan in de rij voor het bezoek aan het Paleis, waar je alleen op een vooraf afgesproken tijdstip naar binnen mag. Het is er prachtig, met hele bijzondere plafonds, poortjes, mozaïek en het leeuwenplein. De wanden zijn voorzien van steentjes met motieven en tekens. Het is moeilijk te omschrijven. Tot slot bekijken we het militaire gebied Alcazaba, een van de oudste delen van het Alhambra. We beklimmen de wachttoren en hebben van daaruit een prachtig uitzicht over Granada. Hiervandaan gaan we weer naar de uitgang. Het was de moeite waard, maar we zijn moe van het lopen, de drukte en alle indrukken. In Granada komen we op het terras bij met een lekker glaasje en eten we met z'n vieren nog gezellig. Er is nog volop drukte in de stad, de winkels zijn tot laat open en het is een en al levendigheid. We nemen afscheid van Frans en Joke, zij gaan morgen weer naar huis en wij rijden naar onze volgende bestemming. Het was een indrukwekkende dag en we hebben het de afgelopen dagen met elkaar heel gezellig gehad.
Teug op de camping horen we "angstaanjagende" geluiden en veel kinderen gillend rondlopen, het is Halloween vandaag.
vrijdag 30 oktober 2015
La Zubia-Granada
De weg van Antequera naar Granada is prachtig en dan niet alleen de prima A92, maar vooral het landschap er omheen. Het mooie weer helpt natuurlijk ook mee. Als we vlakbij Granada komen zien we op het topje van de bergen wat sneeuw glinsteren in de zon. Het zijn de bergen van de Sierra Nevada en dat is ook een heel bekend wintersportgebied. Vandaag heb ik weer eens een stukje gereden, maar aan de rand van Granada is het erg druk en neemt Luuk het stuur weer over voor het laatste eindje naar de camping. Camping La Reina Isabel ligt in La Zubia, zo'n drie kilometer onder Granada. Vandaag gaan we niet verder op pad, want er moeten ook wat huishoudelijke zaken geregeld worden en dat lukt prima met de wasmachine en droger hier. We zitten lekker in de zon en krijgen het zelfs heet. Er is ook een zwembad bij de camping, maar zwemmen gaat ons net iets te ver. Frans en Joke zijn ook naar Granada gereden en zitten in een hotel in het centrum. Aan het eind van de middag komen ze naar de camping toe en eten we gezellig nasi bij ons in de camper. Het gaat prima zo met 'n vieren binnen, want helaas is het te koud om de avonden nog buiten door te brengen. We hebben bij de receptie van de camping kaarten besteld om morgen het Alhambra te bezoeken. We zijn heel benieuwd!
donderdag 29 oktober 2015
Retourtje Málaga
Frans en Joke halen ons om half elf op voor een dagje naar Málaga. We hebben op internet gelezen dat er echter nog een belangrijke bezienswaardigheid is die we "niet mogen missen" namelijk de Dólmenus de Antequera. Het zijn de hunebedden van Antequera en één van de grootste bouwraadsels van de prehistorie van Andalusië. De grafkamers zijn gebouwd uit immense stenen en in de muren van de hunebedden zijn vreemde tekens gevonden. Er zijn heel oude, zoals 'Menga' en 'Viera'. Het is even zoeken, maar uiteindelijk vinden we de toegang die dichterbij de stad ligt dan we dachten en niet ergens in de bergen. We laten het voor wat het is en gaan op weg naar Malaga. Frans vindt een prima parkeerplaats midden in het centrum, naast de arena en vlak bij de zee. Het is fantastisch weer vandaag en het is gelijk genieten op de boulevard. We zien een aantal cruiseschepen die liggen te glimmen in de zon en lopen er natuurlijk even naar toe. De zeehaven van Málaga ontvangt jaarlijks het op een na grootste aantal cruiseschepen van Spanje. Het is en blijft altijd een prachtig gezicht die grote drijvende hotels. We lunchen met heerlijke Pinchos op een terras bij de haven en lopen daarna verder door de stad naar de Kathedraal, waarvan de bouw in 1528 is begonnen en die twee en een halve eeuw later pas klaar was. Er is een Picasso-museum en het geboortehuis van Picasso, een prachtige en gezellige winkelstraat, mooie panden en er heerst een hele prettige sfeer in de stad. Frans weet een traditionele bodega, waar typische wijnen uit Málaga uit vaten worden getapt, 'Antigua Casa de Guardia'. We proeven een droge wijn en een mix van droog en zoet. Het is echt een uitje vandaag. Langs de Alcazaba (een fort/paleis gebouwd door de Moren) lopen we weer terug naar de auto. Het was een heerlijke en bijzonder gezellige dag en we zijn het ermee eens "Málaga ... een must".
woensdag 28 oktober 2015
Antequera
Na regen komt zonneschijn en zo hoort het ook, zeker in Spanje. Nadat we de watertank gevuld hebben zijn we klaar voor ons vertrek het binnenland in. We rijden eerst weer richting Malaga en dan via de A45 de bergen in. Helaas zien we de bewolking in de bergen weer toenemen en wordt het een stukje frisser. In Antequera vinden we een gratis parking voor campers en van daaruit loop je zo de stad in. Frans en Joke zitten in hotel Parador en we treffen elkaar daar in de lobby van het hotel. Het is heel leuk om elkaar hier weer te ontmoeten en gezamenlijk gaan we na een kop koffie Antequera ontdekken. Er zijn hier veel oude kerken en aan de voet van de Santa Maria la Mayor liggen te termen die in 1988 bij toeval ontdekt zijn. De constructie van het complex dateert uit de 1e eeuw n.Chr. Binnen de stevig gebouwde historische muren bevinden zich grote baden die zijn afgewerkt met kwaliteitmarmer. De vloeren zijn volledig bezet met polychrome mozaïek met een medaillon in het midden waar een zeegod op afgebeeld wordt. We lunchen lekker en lopen daarna nog wat rond. Antequera heeft een heleboel historische bewoners gehad zoals de Hunnen, de Romeinen en de Moren en er zijn nog veel hoge muren en torens, een poort en een stierenvechtersarena.
's Avonds drinken en praten we gezellig wat in de camper en morgen gaan we met z'n vieren in de auto naar Malaga.
's Avonds drinken en praten we gezellig wat in de camper en morgen gaan we met z'n vieren in de auto naar Malaga.
dinsdag 27 oktober 2015
"El Rincón" in Torre de Benagalbon, een CP om door een ringetje te halen
Ondanks de drukke A7 die langs de camping raast hebben we er vannacht geen last van gehad. Soms was het zelfs even stil! Toch gaan we snel op zoek naar een leukere omgeving om onze dag door te brengen. Uiteraard moeten we eerst een stukje terug rijden, voordat we op de weg richting Malaga rijden. Het is erg druk en bij elke in- en uitvoegstrook houd je je hart vast voor de capriolen van de Spaanse bestuurders. We passeren Torremolinos en Malaga en dan wordt de omgeving weer meer naar onze zin. We komen terecht op de camperplaats "El Rincón" in Torre de Benagalbon en dat ligt vlak bij Rincon de la Victoria. Dit is een camperplaats zoals een camperplaats moet zijn. Het ziet er keurig uit, met plaatsen in een ring rondom de receptie/winkeltje, afgescheiden door lage hekjes en met hier en daar plantenbakken. Lekker open en luchtig en daar houden wij van. De CP bestaat pas 7 maanden en de beheerders zijn uitermate vriendelijk en gastvrij. Er is hier alles wat men zich kan wensen, een wasmachine + droger, een goede verzorgingsplaats, stroom, water, wifi en je kunt er zelfs een pizza of lasagne bestellen die ze dan in de camper komen bezorgen. Helaas is het weer iets minder positief. Eerst is er een buitje, maar in de middag komt de regen met bakken uit de lucht. Halverwege de middag wagen we het toch om op de fiets naar de boulevard te gaan en naar Rincon te fietsen. Het ziet er leuk uit, maar door het weer is het toch een beetje troosteloos. We hebben contact met Frans en Joke die we gezellig morgen gaan treffen in Antequera. Het is jammer dat we niet eerder wisten hoe deze CP er uit zou zien, dan hadden we er lekker een paar dagen eerder naar toe kunnen gaan. Maar ja, weet alles maar eens vooruit.......
maandag 26 oktober 2015
"Heen en weer"
Soms kom je op een camperplaats waar je niets van verwacht en dan blijkt het helemaal top, zoals afgelopen nacht aan de boulevard van San Pedro. Het was er mooi en heerlijk rustig, maar omdat we wat voorzieningen willen, rijden we naar camping La Bungavilla bij Marbella. De route gaat over de A7 en dat is een drukke weg. Er staat een dikke file, gelukkig de andere kant op. De A7 gaat hier dicht langs de kust en de camping ligt aan de andere kant van de weg. Dat betekent dat we eerst de camping voorbij moeten rijden en een aantal kilometers verder pas bij een afrit de weg over kunnen steken en terugrijden. Tijdens het passeren van de camping zien we de oprit en die staat ons niet zo aan. We passen de route daarom aan en rijden verder naar Cala de Mijas, waar een grote camperplaats is bij een golfterrein en waar we dan twee dagen willen blijven staan. Ook hier gaat het heen en weer terug over de A7 om er te komen. De teleurstelling is groot als we het terrein oprijden, er liggen grote plassen water en het is overal blubberig. Dat gaat het ook niet worden! Na een kop koffie en een tip van de Duitse buurman starten we de motor weer en gaan we op weg naar de camping in Fuengirola. Er is maar 1 camping in Fuengirola, dus dat kan niet missen. We zijn niet verrast als we ook nu weer heen en weer terug op de A7 moeten om er te komen, zo kom je wel aan je kilometers. De camping ligt pal aan de snelweg, is niet goedkoop en heeft geen wifi, maar we zijn het zat. We blijven hier een nachtje en zoeken morgen een andere plek. We lopen een stuk over de boulevard om Fuengirola te bekijken, maar het is ons niet duidelijk waarom mensen hier zouden willen overwinteren.
zondag 25 oktober 2015
Abonneren op:
Posts (Atom)