Warm thuiskomen

Vrijdagochtend trekken we even na 6.00 uur voor de (voorlopig) laatste keer de deur achter ons dicht. De lift doet het gelukkig en ook het buitenhek gaat zonder problemen open. Je weet het maar nooit wat voor verrassingen in het electriciteitsnet zich spontaan voordoen. We genieten nog even van een prachtige zonsopkomst over zee en het Spaanse landschap. De rit gaat voorspoedig, maar we hebben niet het idee dat de Spanjaarden vooral thuiswerken. Vooral rond de grote steden is het toch behoorlijk druk. Als we bij Barcelona door een tolpoort rijden (één van de ca. 15 poortjes), staat er ineens een file. Alle verkeer dat uit één van de 15 poortjes komt, wordt naar 1 rijbaan geleid en daar staat de guardia civil met een aantal auto's, agenten met geweren en op de weg spijkermatten tegen vluchtverkeer. We sukkelen een poosje, voordat we de controle (we weten niet wat ze zoeken) gepasseerd zijn. Gelukkig mogen wij doorrijden!
We vinden het ook nog even spannend bij het passeren van de grens, maar daar is verder niets bijzonders te zien.
We stoppen in Valence, waar we vooraf een hotel geboekt hebben en dan zit de helft er op. Door de corona-maatregelen gaat alles een beetje anders, ook in het hotel. De hoofdingang is gesloten en inchecken gaat via de achteringang waar ze een kleine receptie hebben gecreëerd. De kamer is prima in orde, maar de rest van de faciliteiten is natuurlijk beperkt. Het hotel biedt echter wel de mogelijkheid om een diner via de roomservice te bestellen en er is zelfs keuze uit meerdere hoofdgerechten. We laten de keuzes nog even uitleggen door de receptioniste en ik vraag in mijn onschuld of er ook frietjes bij zitten, maar dat is niet het geval. We kiezen twee verschillende hoofdgerechten en een toetje en vallen bijna van ons stoel als het gebracht wordt. Het hele hoofdgerecht zit in een soort wekpotje met een doorsnee van circa 10 cm. Gelukkig zit er ook nog een minibroodje bij, het kan niet op (nou ja, na een paar happen is het echt wel op). Het is ronduit schandalig!
Zaterdag volgt het tweede deel van de rit en rijden we grotendeels in de regen en dat is vermoeiend. We willen in Luxemburg een tankstop maken, maar ons navigatiesysteem zegt dat de weg is afgesloten. Eigenwijs als we zijn rijden we toch de route die we willen en dan blijkt dat er een opstopping is voor de grensovergang naar Duitsland. Gelukkig kunnen we er zonder problemen langs en hebben we nergens problemen. Het is ineens een stuk kouder. In België is het twee graden, met laaghangende bewolking en slecht zicht door de nevel en regen. In zuid Limburg krijgen we zelfs nog natte sneeuw.
We zijn blij als we thuis zijn en dat zijn we nog meer als we op zondagochtend lezen dat voor het inreizen van Frankrijk nu ook een negatieve PCR-test nodig is als je met de auto reist.
We sjouwen alle spullen naar binnen, de kachel is uit maar het is 19,5 gr. en Moos en Nathalie hebben prachtige bloemen neergezet. Elisa heeft cakejes gebakken met "welkom" en Marielle brengt wat boodschapjes en kerstpakketten. Het is warm thuiskomen zo. We laten de boel de boel en zakken onderuit op de bank, want we zijn best moe. Het was een heerlijke periode in Spanje, maar we zijn toch blij dat we nu weer thuis zijn.