Black Friday in Spanje

Het weer in Spanje is de afgelopen periode niet echt stabiel (lees zonnig en warm) te noemen. We zoeken daarom naar andere activiteiten en gaan met het treintje naar winkelcentrum La Marina in Finestrat. We weten nu hoe makkelijk het gaat met het overstappen in Benidorm en Luuk was er tenslotte nog niet geweest. We shoppen, kopen leuke bollen en kaarsen met led-verlichting, lunchen en keren tevreden weer terug naar Altea.
Op Black Friday gaan we met de bus naar het centrum van Benidorm en storten we ons nogmaals op de winkels. Er zijn interessante aanbiedingen als je iets nodig hebt, maar de wachtrijen voor de kassa's maken het wat minder leuk. Dan is shoppen via internet een stuk relaxter. We hebben al eens eerder een flinke korting gekregen bij het huren van een auto en ook nu kunnen we een auto boeken met 50% korting. Omdat we niet teveel verwend willen worden en ook lekker willen blijven lopen, nemen we de tweede helft van december een auto voor twee weken. We moeten alleen nog even uitpuzzelen hoe we het beste op het vliegveld in Alicante kunnen komen.
's Avonds proberen we regelmatig om Joke de fijne kneepjes van het klaverjassen bij te brengen. Kaarten blijft een leuk en gezellig tijdverdrijf.
Ondertussen vertrekken er campers en komen er weer nieuwe bij, maar het valt ons op dat er toch af en toe plekken onbezet blijven.
Er zijn ook dagen (en nachten) dat het hard waait. Af en toe vliegt het dakluikje met een rukwind compleet open en halen we opgelucht adem dat het heel blijft. De aanbouwtenten worden voor de zekerheid weggehaald en wij zijn daar wel blij mee. Onze buren hebben ook zo'n tent met het gevolg dat de mensen pal tegen onze camper aan zitten. Wij vinden het niets voor een camperplaats vanwege de geringe ruimte die er tussen de campers is.
Vandaag worden we getrakteerd op een heerlijke dag. Hè, hè, daar waren we aan toe. Samen met Joke, loop ik eerst naar de groentemarkt in Altea, kijken onderweg wat winkeltjes en ploffen nog even op een terrasje aan de boulevard. Luuk poetst ondertussen de camper. Het wordt al snel warm en samen genieten we van ons broodje in de zon en met de benen omhoog van een zeer aangename siësta.

Dames-uitje, dip-weer en vitrage

Achter ons staan Bert en Marian met hun nieuwe Niesmann camper, die uitvoerig wordt bekeken op nieuwigheidjes. Afgelopen winter stonden ze ook hier, toen nog in afwachting van hun nieuwe camper. We doen er weer nieuwe ideetjes op, die echter tot thuis moeten wachten op de uitvoering, want hier hebben we geen naaimachine. We gaan namelijk de vitrage van de decoratieflappen afhalen en Luuk wil ook de vitrage-rolgordijntjes weg hebben. Ook Henk en Joke hebben de smaak te pakken, zij verwijderen vandaag de rolgordijntjes, om het geheel er wat strakker uit te laten zien. Het is vandaag echt weer om binnen klusjes te doen. Het heeft de hele nacht geregend en dat doet het nog steeds. We zien woeste golven, met soms hoog opspattend water. De (weinige) voetgangers die zich buiten wagen, vluchten soms voor een zoute douche en kiezen er voor om aan de andere kant van de weg te lopen. Wat een dip-dag qua weer! Onze plek heeft helaas een beetje een kuil en die kuil zit pal voor onze deur. Zodra we naar buiten stappen, sta je tot je enkels in het water. Ons matje ligt onder water en heeft geen enkele zin. Gelukkig zakt het wel snel weg, maar dan moet het wel droog worden. Vorige week hadden we dit nog niet door. Luuk stapte toen, na een flinke bui, nietsvermoedend de camper uit om te gaan douchen en had gelijk natte voeten.
Om toch even een frisse neus te halen, gaan we met paraplu even naar Albir om een kop koffie te drinken. We zijn een beetje duf van het binnenzitten vandaag. Daar zien we dat de waterputten en het riool het niet aankunnen. De deksels worden omhoog gestuwd en het ruikt niet heel fris. Gelukkig hebben we het nog niet zo erg als de mensen vorige week in Oliva en Gandia. Daar moesten reddingwerkers aan de slag en stond er in de bus een halve meter water.
Afgelopen vrijdag ben ik met twee dames, Joke en Marianne, een dagje uit geweest. Met het treintje zijn we al snel in het winkelcentrum La Marina in Finestrat om te shoppen. We nemen uitgebreid de tijd om alle winkels te bekijken. Er wordt gepast en ook nog wat gekocht, we drinken koffie (met wat lekkers), we lunchen op het dak in de zon op een Italiaans terras en het is echt een hele gezellige vrouwendag. Als we aan het eind van de middag weer uit de trein stappen begint het te regenen. Geen nood, we hebben allemaal een opvouwbare paraplu bij ons. Het is alleen jammer dat die van mij niet open wil. Dat wordt dus een nieuwe kopen!
Terwijl ik deze belevenissen zit op te schrijven, heeft Luuk de vitrage rolgordijnen er af gehaald, maar de rest moet toch echt nog even wachten!

Even bijpraten

We staan alweer 10 dagen op onze camperplek in Altea en het bevalt ons hier goed. Als we 's morgens het voorluik open doen, straalt de zon naar binnen. We hebben ruim plek om voor, opzij of achter de camper te zitten en overal is zon! We wandelen heel veel over de boulevard, dat verveelt nooit. We zien aan het eind van de middag de vissersschepen de haven binnenlopen, of in het weekend een groot veld zeilbootjes die een wedstrijd houden. Op onze manier hebben we het druk, er is elke dag wel een boodschap te doen of een markt te bezoeken, al komt het ook voor dat we helemaal voor niets naar de markt in Alfas fietsen. Vanwege Patroonsfeesten zijn de meeste winkels dicht, de markt niet aanwezig en horen we op één dag van verschillende kanten vuurwerk, waarvan het meeste (om onbegrijpelijke redenen) overdag wordt afgestoken.
We zijn zondag op de koffie/lunch bij Frans en Joke geweest en dat betekende dus bergop fietsen naar Polop de la Marina. Het is te doen, maar er zitten wel een paar flinke puf-punten in. Eenmaal boven is het uitzicht prachtig en komen we in de rust van de inmiddels flink bebouwde woonwijk bij Frans en Joke weer snel op verhaal. De terugweg naar beneden is gelukkig een stuk gemakkelijker!
We spreken af met Ans en Rein die op camping La Colina staan en gaan gezellig samen eten. We zien elke dag wel bekenden, of op de boulevard, of tijdens het fietsen, of op een terras. Saskia en Marinus hebben ons al een paar keer zien fietsen en komen bij ons langs.
Afgelopen maandag is het sterretje in de voorruit gerepareerd. Vlakbij het camper park zit het bedrijf Glass Drive. We zijn er vorige week even gaan informeren en ze beloofden op maandag bij ons langs te komen. We waren helemaal verbaasd, dat ze inderdaad kwamen en zonder problemen het sterretje een beetje uitboorden en daarna met hars gevuld hebben. Ik vond het best spannend, vanwege het risico op knappen van de voorruit, maar de man die het repareerde, verblikte of verbloosde er niet van. Het maakt het wel nog lastiger om te begrijpen waarom we niet bij Carglass terecht konden.

Bestemming bereikt

De dagen in Calpe zijn voorbij gevlogen. Voordat we het weten, zijn we alweer op weg naar onze volgende (en voorlopig laatste) stop in Altea. We tanken nog even diesel en zijn halverwege de ochtend op onze bestemming, het is maar een klein stukje. Paco heeft ons een plek gegeven op de eerste rij met uitzicht op zee en de hele dag zon. Als die er is natuurlijk en dat is maandag niet echt het geval. Henk en Joke staan er al een paar dagen en we ontmoeten ook Wim en Emmy weer en andere bekenden die we wel van gezicht kennen, maar niet van naam. Het zijn trouwe campergasten hier.
's Middags lopen we naar Albir en zien we gelijk nog meer bekenden. Zo gaat dat als je ergens al een paar jaar komt. Leuk hoor!
Het sputtert een beetje als we gaan lopen, maar al snel regent het steviger en voordat we weer terug zijn in de camper, zijn we compleet doorweekt. Wat heb je nou aan regenjassen die niet waterdicht zijn. Bah, wat akelig nat en koud. Gelukkig hebben we genoeg kleren bij ons en al snel zijn we weer opgewarmd. Het is binnenweer en een potje klaverjassen past daar goed bij. Joke heeft het net geleerd en geeft, samen met Luuk, goed partij. Maar het eerste potje is voor Henk en mij.
Het weer is vanaf gisteren (dinsdag) helemaal lekker. Als we het rolluik open doen, zien we een prachtige zee, blauwe lucht en dus zon!! Daar zijn we voor gekomen. We lopen over de boulevard, fietsen even naar La Colina, waar alles gewoon bij het oude is (!) en treffen onze vrienden Frans en Joke in Albir, waar we met een kop koffie gezellig even bijpraten. We zullen elkaar vast snel wat uitgebreider zien en spreken. Voorlopig staan we hier en gaan we verder genieten van het relaxte leven aan de Costa.

Toch nog op het strand in Calpe

Het weer is onbestendig, de ene dag is het warm en zonnig en de andere dag miezerig en fris. We gaan daarom maar lekker veel wandelen. Over de boulevard de stad in omhoog door de hoofdstraat, tevens winkelstraat, doen we behoorlijk wat stappen. Op de terugweg gaan we even langs Mauro, de verhuurder van de mooie appartementen aan de boulevard om te horen wat de huurprijzen nu zijn. Mauro is niets veranderd, maar de huurprijzen helaas wel. Kennelijk doet hij nog steeds goede zaken en kan hij de inmiddels 20 appartementen die hij heeft, goed verhuren.
We kijken ook even bij de nieuwe camper-camping Boreal, van dezelfde eigenaar als waar we nu staan. Het is er iets rustiger, ligt wat verder van het strand, maar ook van de kermis die aan onze camping grenst.
Ook dit jaar verbazen we ons over de nieuwe (hoge) flatgebouwen, al dan niet op de eerste lijn. Ze waren er vorig jaar al aan begonnen, maar nu is het effect nog duidelijker zichtbaar. Het ene gebouw zet het andere compleet in de schaduw en ook op de camping zie je de schaduwwerking van een nieuw verrezen flatgebouw vlakbij. Verschillende camper eigenaren zijn inmiddels zelf de groene doeken aan het losknippen boven hun camper, waarschijnlijk bang dat ook bij hen de palen zullen omwaaien bij harde wind. Onze Spaanse buurman die thuis in Pamplona was toen op onze plek de frames instortten, is teruggekomen om de schade op te nemen. Zijn tent met buitenkeuken was een ravage en de luifel heeft ook een optater gekregen. Ze zijn er maar druk mee om alles op te ruimen en te herstellen.
Vandaag hebben we een "ouderwetse" zonnige, heerlijke, dag! Eerst bezoeken we de weekmarkt en komen we Elly, een oude bekende, tegen. Zij heeft ons jaren geleden aan het eerste huurhuis bij Benissa geholpen. We kennen haar en Piet (inmiddels overleden) van het zeilen en ze is niets veranderd. Gezellig en leuk om elkaar zo weer te treffen.
Het weer lokt ons naar het strand, maar de wind voelt toch iets te fris om er lang te blijven liggen. Bij de camper is het heerlijk en we moeten tenslotte ook genieten van onze grote plot. Luuk heeft kennelijk behoefte aan beweging en maakt de camper aan de schaduwkant schoon. Goed bezig en zo vangt hij twee vliegen in één klap!

Terug aan de Costa Blanca

De tweede nacht in Alcossebre klettert de regen met geweld tegen de camper. Gelukkig wordt het droog als we gaan rijden. We rijden over de CV 13 en A7 met een boog om Valencia heen, het is druk op de weg. Het komt op ons over dat het verkeer echt is toegenomen in Spanje, maar het kan ook komen omdat de Spanjaarden een lang weekend tegemoet gaan. We nemen een stukje tolweg waar het in ieder geval iets rustiger is. Ons doel is om naar de camperplaats in Daimús te rijden, maar op de N332 rijden we de afslag voorbij en zijn dan dicht bij Oliva en de camperplaats KMZero in l'Alqueria de la Comtessa. Hoewel niet helemaal onze favoriete CP, stoppen we en worden we hartelijk ontvangen door Paco. Er is ruim voldoende plek en het is tenslotte maar voor 1 nachtje. Het dorp is klein, maar er is een grote supermarkt op loopafstand. 's Middags fietsen we naar Oliva en nemen we een kijkje op camping Kikopark waar we ook eens hebben gestaan. Het ziet er nu minder aantrekkelijk uit, omdat het groen behoorlijk is gegroeid en het nu krapper lijkt. Er is wel een mooie grote Lidl gekomen vlakbij de camping. Omgeven door de sinaasappelbomen fietsen we weer terug.
Vandaag is het 1 november (Allerzielen) en is alles gesloten in Spanje. We wachten totdat Paco het brood heeft gebakken en rijden dan binnendoor in een uur naar Calpe. We hebben gereserveerd op camping Sol de Calpe Austral. Het is er behoorlijk vol, dus dat is geen overbodige luxe. We hebben hier vorig jaar twee weken met veel plezier gestaan. We kunnen kiezen uit een paar plaatsen, maar dat is nog niet zo simpel. De ene ligt langs de weg, de andere in de schaduw en een derde naast de afvoerplaats. Uiteindelijk parkeren we de camper op een grotere (lees duurdere) plek in een hoek die lekker open is. Er zijn namelijk overal aluminium frames geplaatst met groen doek overspannen tegen de zomerse zon. Wij houden er niet van en op de plek waar we nu staan, zijn die er niet. We horen later dat twee dagen geleden door een storm de frames zijn ingestort met heel veel schade voor de campers die er stonden. Je zal het meemaken!
Wij installeren ons lekker in de zon en lopen 's middags over de boulevard, waar het levendig en druk is. Er zwemt een enkeling in zee, maar er liggen best veel zon liefhebbers op het strand. Uit de wind is het verrukkelijk en dat merken we ook op het ons bekende terras van Morena. Hier en daar is een flatgebouw verrezen, een nieuw restaurant verschenen of een nieuw winkeltje geopend. Het komt toch allemaal weer heel vertrouwd over en het is nauwelijks voor te stellen dat we weer een jaar verder zijn. 's Avonds verwennen we onszelf bij Aquamarina, we zijn weer helemaal thuis aan de Costa Blanca!