I FEEL SLOVENIA

Toen we naar bed gingen hield de muziek op. Joepie! Helaas bleek het slechts een pauze en werden we getrakteerd op een tweede deel. Het was niet normaal, wat een herrie!
Niet helemaal wakker verlaten we de kust. Het begin is lastig, want de oprit naar de snelweg is afgesloten, ook dat nog. Er blijkt een nieuwe stuk weg te zijn aangelegd met andere toe-en afritten en ons navigatiemeisje raakt helemaal over haar toeren. Op de snelweg stoppen we bij de Petrol om alsnog een DarsGo box voor de elektronische tol te krijgen. Deze waren op de heenweg immers "uitverkocht", maar ook nu zijn ze er nog steeds niet. We maken ons er verder maar niet druk om, we hebben betaald dus het zal wel goed komen.
Bij Postonja (bekend van de grotten, een van de grootste attracties van Slovenië, die we overigens niet bezoeken), gaan we de snelweg af naar Pivka. We hebben gehoord dat daar een prima camperplaats is voor 8 campers bij het Militair Museum. En dat klopt helemaal! Voor € 10,- mogen we hier staan inclusief, water, elektra, lozen en sani. We betalen bij de receptie van het museum en het ticket is tevens gratis toegang tot het museum voor 1 persoon. Ellen en Paul die ons over deze plaats verteld hebben, staan er ook en geven hun ticket aan ons, zodat we samen gratis het museum kunnen bezoeken, wat we natuurlijk doen. We zien een film over Joegoslavië in de tijd van Tito en de strijd voor een onafhankelijk Slovenië die is gevoerd in 1991. Het is heel vreemd om naar oorlogsbeelden te kijken in het tijdsbeeld zoals wij dat kennen. En dat zo dichtbij, we hopen het nooit mee te maken! Er zijn verschillende paviljoens met o.a. tanks, vliegtuigen, een onderzeeër en artillerie. In het depot wordt een beeld gegeven van de ontwikkelingen van computers, telefoons, naaimachines, brommers, en allerlei andere apparatuur.
We staan in een prachtige, groene, omgeving en hebben vanaf de camperplaats een prachtig uitzicht. 's Avonds betrekt de lucht en vallen er een paar spatten regen. Al met al heel verfrissend.

Izola - Slovenie

Onze laatste dag in Kroatië, het voelt toch een beetje als afscheid. We hebben genoten, vooral van de kust. Het binnenland vonden we wat minder, behalve de Plitvice-meren uiteraard. We hebben het natuurlijk ook wel getroffen met het fantastische weer. Als het nu 24-25 graden is vinden we het al tegenvallen. Nou ja! We spenderen onze laatste Kuna's in het stadje.
Het wordt steeds leger op de camping en dan met name in het deel waar de ACSI plaatsen zijn. Na 30 juni geldt het volle tarief en veel lang-kampeerders trekken dus huiswaarts. We horen veel verhalen over lange wachttijden bij de grensovergangen Kroatie-Slovenie. We vertrekken daarom maar vroeg om de drukte misschien voor te zijn. We gaan niet zo ver en kiezen de route langs de kust naar Umag. Daar treffen we een grote nieuwe Lidl met ruime parkeermogelijkheid op de route en daar worden we altijd blij van.
Het valt gelukkig mee bij de grens, er staan maar zo'n vijf auto's voor ons. We laten twee keer onze paspoorten zien en we zijn weer in Slovenië. Af en toe gaat de weg omhoog en worden we getrakteerd op een prachtig uitzicht over zee. Nog even een stukje van de Adriatische zee. We stoppen in Izola bij een camping, gelegen op een klif. De plekken vallen erg tegen en als we uitstappen horen we een oorverdovend geluid van vogels. Dit gaat het niet worden en we dalen af naar een parking, vlakbij de grote haven. Soms valt iets wat zo leuk leek erg tegen, maar nu is het andersom. We hadden onze twijfels bij de parking, maar het is er prima in orde, zelfs met elektra en sani-station. Er staan meer campers en dat geeft altijd een goed gevoel. Het enige is dat de parkeerautomaat uitsluitend muntgeld accepteert en dat kost even moeite. Uiteindelijk kunnen we bij de receptie van de Marina geld wisselen en is dat ook opgelost. Helaas druk ik op een verkeerde knop en krijg ik geen barcode die je nodig hebt voor elektra en water. Gelukkig blijkt de elektra gewoon te werken en we redden het wel met het water dat we aan boord hebben.
Het strand is heel dichtbij en we nemen een laatste duik in zee. Iedereen ligt er te zonnen en relaxen op steen, heel apart maar het werkt. De Marina is heel groot en langs de bootjes lopen we naar het van oorsprong vissersdorp met allemaal restaurantjes aan de buitenkant. Binnen in de straatjes ziet het er erg oud uit en kan er nog heel veel opgeknapt worden, maar het is wel karakteristiek. In de verte ligt Italië en we genieten van een zonsondergang over zee. Als we terugkomen bij de camper zijn er veel Slovenen bij gekomen, het weekend is begonnen. Erg rustig is het niet, maar dat komt omdat de plaatselijke rockband eerst aan het oefenen is en vanaf 22.00 uur een oorverdovend concert geeft. Dat "geluk" hebben wij weer!

Novigrad of Cittanova

De meeste winkels langs de Kroatische kust verkopen dezelfde kleding, tassen en snuisterijen. De concurrentie is groot en ze proberen je naar binnen te praten met ingestudeerde, meestal Duitse zinnetjes in de sfeer van "kijken kost niets". Zodra je een voet over de drempel zet springen ze boven op je en blijven ze als vliegen aan je kleven. We kunnen het ze niet kwalijk nemen, het seizoen waarin ze het moeten verdienen is kort, maar wij houden er niet van en het ontneemt ons de lust om lekker rond te scharrelen.
Het plaatsje Novigrad is leuk, we lopen of fietsen er heen voor een kop koffie op een terras, een bezoek aan de groentemarkt of zomaar even om sfeer te proeven. In de haven ligt een behoorlijke vissersvloot en voor de kust ankeren zeilboten die al dan niet in Flottielje langs de kust varen. Zij genieten net als wij van een prachtige zonsondergang. Gisteravond tijdens de voetbalwedstrijd Kroatië tegen IJsland zaten de terrassen propvol en was het helemaal gezellig.
Met ligbed en luchtbed relaxen we aan het strand en zwemmen in zee. Er zijn verschillende baaitjes waar je lekker op de stenen kunt liggen. De camping heeft ook een zout water zwembad met ligweiden, zodat je ook lekker in het gras kunt gaan liggen. Het complex heeft naast de camping ook twee hotels met zwembaden en daar zijn we (heel brutaal) vandaag gaan liggen. We staan op een heerlijke open plek, maar er is een stevige wind, waardoor we de luifel niet uit kunnen draaien en het dus binnen behoorlijk warm wordt. We nemen het graag voor lief. De plekken onder de pijnbomen zijn donker en er schijnt met storm nog wel eens een boom om te waaien volgens onze buurman die dit zelf heeft ervaren.
We fietsen langs de kust om een kijkje te nemen op camping Mareda van dezelfde keten als waar we nu staan. Het ligt wat verder van het stadje, maar ziet er ook heel aantrekkelijk uit. Het achterland van Istrie is mooi en doet meer aan Italië denken, wat overigens ook niet zo heel ver weg ligt. Bij helder weer zou je het zelfs kunnen zien liggen.

Rovinj en Novigrad

Rovinj blijkt echt een pareltje! We knopen onze fietsen vast aan een lantaarnpaal vlakbij de markt en zitten direct in het centrum. De straatjes zijn geplaveid met keitjes en de middeleeuwse bebouwing loopt door tot aan zee zonder een boulevard er om heen. Hierdoor zijn er schitterende doorkijkjes naar het water, waardoor je een beetje Venetië-gevoel krijgt. De bebouwing, op een van de mooiste schiereilanden van Kroatië, is prachtig en het is hier genieten. We lopen omhoog naar de St. Eufemiakerk en bewonderen de sarcofaag waarin de heilige Eufemia op het strand zou zijn aangespoeld in het jaar 800. Een prachtig verhaal.
Toeristen worden met golfkarretjes naar hun hotel gebracht, voor auto's is er in het centrum geen plaats. Er zijn hele leuke winkeltjes, galerietjes en artistieke zaakjes. We slenteren heerlijk door het oude centrum en komen in de haven waar allemaal restaurants te vinden zijn en waar zelfs een strijkorkestje speelt. We vinden het allemaal zeer de moeite waard.
Omdat we het strand en zwembad van de camping niet zo aantrekkelijk vinden (we vinden de hele camping eigenlijk niet aantrekkelijk), gaan we 's middags nog een stukje fietsen. Het achterland is groen en mooi en heeft een prettige uitstraling. We belanden (na een schitterende FKK-camping) op camping Val Saline en vragen of we er even mogen rondkijken. Het is er heel erg aangenaam, rustig, ruime plots, met een mooi strand en we krijgen er een heel ander gevoel dan waar wij staan. We nemen het, liggend op een strandstoel, allemaal goed in ons op. Dit is echt een aanrader!
Vanochtend zijn we vroeg gaan rijden, want het wordt steeds drukker op de campings. Zonder dat we er erg in hebben gehad, zitten we op 450 meter hoogte. We merken het als we ineens een schitterend uitzicht hebben over het Lim Fjord. Het doet ons aan vorig jaar denken, maar dit verwacht je niet in Kroatië. Binnendoor rijden we naar Porec, waar we boodschappen doen en dan door naar Novigrad. We hebben de afgelopen dagen geprobeerd om per mail en telefonisch contact te krijgen met de camping, maar dat is niet gelukt. We zijn er vroeg en gelukkig is er nog een plaats beschikbaar voor ons, maar we staan er niet helemaal lekker. Als we ons net geïnstalleerd hebben ontvangen we een mail van het servicecentrum waarin ze melden dat we met een bijbetaling op het ACSI tarief ook in een ander deel van de camping terecht kunnen. We gaan direct terug naar de receptie, maar die willen hier niet aan meewerken. We mailen en bellen en er ontstaat een hele discussie. Uiteindelijk mogen we toch naar een andere plek, maar dan is het al halverwege de middag. Wat een gedoe allemaal, maar het is het waard. We staan prachtig en onze eerste indruk van het plaatsje Novigrad is prima. We blijven hier lekker vier nachten staan. Na wat regen vandaag, is de weersverwachting voor de komende dagen goed. Het wordt hier vast en zeker een mooi sluitstuk van Kroatië.

Salsa in Rovinj

Vroeg in de ochtend begint het te waaien en te regenen en we blijven lekker lang in bed liggen. Gelukkig is er geen wateroverlast en komen we ook niet in de problemen door de harde wind. Er zijn toch een paar auto's met caravans vertrokken en dat begrijpen we niet goed. De brug blijkt toch een gedeelte van de dag gesloten te zijn voor caravans en motoren en waarom zou je het opzoeken als je niet echt hoeft. In het zwembad werd er de dag daarvoor over gediscussieerd dat de aangegeven code rood belachelijk zou zijn. Wij zijn echter blij dat we de dag hier relatief rustig doorkomen met het weer. We vieren de eerste verjaardag van Robin, de dochter van Henk en Nienke. In het dorp, aan de haven worden we getrakteerd op een heerlijk stuk gebak.
De temperatuur is flink gedaald. Voor het eerst sinds lange tijd eten we binnen en krijgen we in korte broek koude benen. Het is weer even wennen, maar om te slapen is het heerlijk.
De camping moet contant betaald worden en als we zelfs geen rekening krijgen, begrijpen we ook wel waarom. De familie heeft het hier goed voor elkaar!
Vandaag kunnen we zonder problemen het eiland via de brug verlaten en rijden we via Rijeka Istrie in. De route gaat over de snelweg (tol) door het groene binnenland naar Rovinj aan de westkust. Er is maar 1 camping die nog het ACSI-tarief heeft en dat is camping Amarin. Ook hier moet je voor de camping de camper laten staan en dan lopend een paar plaatsen uitzoeken. We vinden het een waardeloos systeem, vooral als er nauwelijks plek is om te parkeren voor de receptie. Je loopt je het mikmak en moet maar hopen dat niet iemand anders interesse heeft in dezelfde plek.
Mede door het sanitair en de loosplaats/watertappunt zijn we niet echt enthousiast over deze camping. Het is allemaal oud en rommelig. Gelukkig zijn er wel strandjes en is er een (zoutwater) zwembad met bovendien in de poolarea deze week een Salsa evenement. Er wordt flink met de heupen gezwaaid vandaag!
Na het eten fietsen we nog een rondje en verdwijnen langzaam maar zeker de frustraties die we vandaag hadden door de informatie die we kregen over de ALV van de VvE die vandaag is gehouden.

Krk

26 Km verder ligt het plaatsje Krk. Hier zijn drie campings, waarvan er twee (hele grote) direct aan zee en één iets bergop. We kiezen de laatste, een camping in een olijven- en druivenboomgaard gerund door een familie. Bij aankomst worden we rond gereden in een golfkar om een plek uit te kiezen en wordt uitgelegd waar en welke voorzieningen er zijn. Er zijn zelfs twee (kleine) zwembaden en een kinderbadje, met ligstoelen er om heen en net voldoende groot om lekker even af te koelen. En dat is nodig, wat een hitte en dat elke dag. We worden er wel heel loom van.
We fietsen naar beneden om het stadje te verkennen, maar het is te heet. Zelfs in de kleine, hele smalle straatjes waar geen zon komt is het warm. Het is een heel leuk karakteristiek oud centrum aan een levendige, toeristische baai. Er worden veel excursies aangeboden, van onderzeeër tot eilandrondvaarten en duikbelevenissen. Met volle ondersteuning fietsen we terug naar de camping om in het zwembad wat af te koelen. Als we over de camping rijden zien we ineens een heel bekend gezicht. Henk, een oud-collega van Luuk, staat er met zijn vrouw Nienke en twee kindjes. Uiteraard worden er herinneringen opgehaald en gezellig bijgepraat. Het is wel heel toevallig!
Er staan overigens heel veel Nederlanders hier. De club van zowel de ANWB als de ACSI is net vertrokken en in het zwembad spreken we mensen die bij ons uit de buurt komen.
We besluiten om lekker makkelijk iets te gaan eten in het restaurant van de camping. We hebben tenslotte ook een bon gekregen voor twee glaasjes wijn als welkomstdrankje.
De temperatuur blijft de hele nacht hoog en zelfs onder een laken liggen we nog te puffen.
Vandaag gaan we naar het strand, nadat we bergaf en bergop boodschappen hebben gedaan. We blijven een beetje in de schaduw en zwemmen met ons nieuwe snorkelmasker dat over je hele gezicht gaat. Het is even wennen, maar het geeft een mooi uitzicht onder water. 's Avonds fietsen we voor de derde keer naar beneden. Het is druk in het centrum, de terrassen zitten vol met voetbalsupporters. Kroatië speelt tegen Argentinië en de sfeer is opperbest. Ze winnen met 3-0 en het gejuich klinkt tot ver door! Het is 's avonds veel lekkerder om winkeltjes te kijken en het is dan ook gezellig druk in het oude centrum.
Morgen krijgen we volgens de voorspellingen een weer-dip met regen en veel wind. We ruimen dus maar wat spullen op en draaien voor se zekerheid de luifel een stuk in. Het kan hier behoorlijk spoken.

Camping Omisalj op het eiland Krk

's Morgens vroeg zie je al aardig wat beweging op de camping. Het komt door de warmte en het felle zonlicht dat ook wij steeds vroeg wakker zijn. Toch doen we zo stil mogelijk als we om half acht wegrijden. Het is een kwartier rijden naar de ferry die van Zigljen naar Prizna vaart. We zijn ruim op tijd voor de boot van 8.15 uur. Tenminste, als deze vaart. Als we aankomen bij de haven waait het ineens ontzettend hard. Het verkooploket is nog gesloten en we horen dat de brug naar Pag al gesloten is. Dit bleek overigens ook het geval toen wij er een paar dagen, met gevaar voor eigen leven, geleden overheen reden, maar dat hadden we toen niet in de gaten.
Gelukkig vaart de ferry wel, maar het tochtje van 15 minuten is niet echt rustig te noemen. We waaien bijna van dek en de camper staat te schudden op zijn wielen.
Aan de overkant pikken we de D8 op, de kustweg, naar het noorden. Het landschap is heel verrassend, ruig en bergachtig. We hadden ons niet voorgesteld dat het zo mooi zou zijn. De eilanden die we van bovenaf zien liggen zijn kaal, maar prachtig in het bijzonder blauwe water. Wij vinden het heel apart en genieten echt van de route. Vanaf Senj kunnen we het eiland Krk al zien liggen, aan die zijde is er geen bebouwing en nauwelijk begroeiing. Er zijn heel weinig dorpjes op onze route, maar in Novi Vinodolski komen we toch een Lidl tegen en kunnen we weer zorgen voor verse producten.
We bereiken het eiland Krk over een prachtige brug, die een paar dagen geleden ook gesloten was vanwege de harde wind. Nu is er geen probleem, tegen een kleine vergoeding van € 11,- mogen we verder rijden. De hagelnieuwe camping Omisalj ligt net na de brug aan de rechterkant en vlakbij het vliegveld. Er wordt nog hard gewerkt aan het afbouwen van de mobilhomes en er is één sanitair blok in gebruik, maar de campingplaatsen zijn af en voorzien van water, afvoer en elektra. Er is een heerlijk zwembad met (gratis) ligstoelen, het strand en de zee liggen voor de deur en het is er heet. De bomen moeten nog groeien, dus we hebben geen schaduw en dat is met 30-31 graden toch een beetje afzien. Wij doen ook niet veel, behalve in het water onderdompelen. Gisteren zijn we op de fiets naar het dorpje Omisalj geweest en waren we blij dat de helling van 15 procent maar beneden ging, maar dan moet je wel eerst heen over en stukje snelweg fietsen. Vandaag doen we dus niets, behalve een beetje plannen. Na het eiland Krk staat Istrie op ons programma, maar daar blijken er (vanaf 15 juni) bijna nergens meer ACSI prijzen gehanteerd te worden. Het wordt ook merkbaar drukker. We hebben gebeld of we morgen bij het plaatsje Krk terecht kunnen en dat zou moeten lukken. Daarna zien we wel weer verder.

Camping Strasko

Hoewel het zeewater hier een tikkeltje frisser is, zwemmen we elke dag. Het water is super helder en met schoentjes aan loop je makkelijk over de kiezels en keien de zee in. We zitten pal naast het FKK gedeelte en er zit de hele dag een bewaker bij het hek om in de gaten te houden of je wel een stempel hebt en naar binnen mag. Aan ons is het bloot lopen niet besteed, wij vinden het vaak ook niet aantrekkelijk om naar te kijken. Het valt ons wel op dat hier veel vrouwen toples lopen. Niet alleen op het strand, maar ook naar hun camper of caravan.
De strandjes en baaitjes van deze camping zijn veel leuker dan het zandstrand van de vorige camping. Kennelijk zijn meer mensen dat met ons eens, want als er lege plekken ontstaan, worden deze heel snel weer bezet. Het is vermakelijk om te zien hoe mensen rondlopen met de plattegrond en de slimmeriken zetten vlug stoelen en een tafel neer, voordat ze weer terug naar de receptie gaan om definitief in te checken.
Gisteren hebben we een wandeling gemaakt over de camping. Tsjonge, tsjonge, wat een afstand. We waren blij dat we gedeeltelijk een lift terug kregen van de receptie medewerker die met een golfkar rond reed. We informeren voor Moos naar de mobilhomes die geclusterd zijn rondom een privé zwembad. Dat is schrikken, in het hoogseizoen betaal je hier €270/nacht voor. Dat gaat het dus helaas niet worden.
Er is ook een kapper op de camping en daar maak ik graag gebruik van. Tenslotte ben ik nog nooit in Kroatië naar de kapper geweest en ik kan er direct terecht. Het wordt een korte coupe, angstig kijk ik naar de hoeveelheid haar die ik op de grond terecht zie komen. Het is altijd spannend, zo'n buitenlandse knipbeurt, maar ik zie er gelijk een stuk jonger uit (volgens de kapster dan)!
Novalja is kennelijk echt een plaats voor jongelui. Als we zien wat er aan (fris)drank (wodka, Bacardi, etc) en bier naar buiten wordt gesleept, moeten we een beetje denken aan Renesse. Wij hebben er geen last van, op de camping is het super rustig. De enige drukte wordt veroorzaakt door de Duitsers die het WK voetbal zitten te kijken. Alhoewel.....vandaag zijn ze opvallend stil als de wedstrijd tegen Mexico verloren wordt!
Het is een gouden plek en we genieten van de heerlijke, warme zomeravonden en het uitzicht op zee.
Maar er is nog meer te zien in Kroatië en dus gaan we morgen met de ferry naar het vasteland en dan naar het eiland Krk. We hebben gehoord over een nieuwe camping van dezelfde eigenaar als deze en daar gaan we naar toe.

“Voel de natuur” camping Strasko

Voor het eerst in tijden hebben we een frisse nacht. Iedereen was vroeg naar binnen gisteravond en we slapen wel lekker nu het wat koeler is. 's Morgens schijnt de zon en waait het iets minder hard. We rijden langs Nin naar het eiland Pag over kleine, maar goede wegen. In de verte zien we een schitterende wolkenlucht boven de bergen hangen. Het krult over de bergkam en veroorzaakt de frisse (Bora) wind. We hebben gisteren op het weerbericht voor Novalja gekeken en zien een temperatuur van 12-14 graden. Dat zal toch niet waar zijn!
De route van 75 km gaat door een prachtig en heel afwisselend landschap. We merken dat de wind toeneemt en net voor de brug naar het eiland Pag slaat de twijfel toe. Het giert hier werkelijk en ik durf bijna de brug niet over. Er staan flinke golven en het water wordt omhoog geblazen. Stoppen is geen optie en Luuk rijdt voorzichtig door. Gelukkig is er weinig verkeer en we komen veilig aan de overkant en meer in de luwte. Het eerste deel van het eiland tot aan het plaatsje Pag is vrij kaal, maar dan rijden we tot onze verrassing via een wijn en kaasroute de bergen in en wordt het groener. Het eiland Pag staat bekend om lamsvlees, het beste lamsvlees van heel Kroatië, en misschien zelfs wel van heel Europa. Omdat het hele eiland bedekt is met een laagje zeezout heeft het lamsvlees een hele bijzondere smaak. Dit komt doordat de lammeren veel zeezout binnen krijgen tijdens het eten van gras en wilde kruiden die op het eiland groeien. Ook de schapenkaas, Paski Sir genaamd, schijnt heel beroemd te zijn.
We hadden niet verwacht dat het hier zo mooi zou zijn met een prachtig blauwe zee eerst rechts en dan links van ons.
We rijden Pag voorbij naar Novalja waar we gaan kijken op camping Strasko. De naam camping is eigenlijk geen goede benaming voor dit vakantiedorp van 57 ha groot, dat plaats biedt aan 7000 mensen. Omdat we vroeg zijn is het nog rustig bij het inchecken en we vragen een plek bij het water. We krijgen nummers om uit te kiezen, maar we zien een andere fantastische, grote plek met uitzicht op zee, die ook nog beschikbaar blijkt te zijn. We voelen ons de koning te rijk en installeren ons snel. De zon schijnt, de temperatuur is rond de 25 graden (en gelukkig geen 12-14) we horen en zien de zee en hebben een strandje voor de deur. In dit uiterste (nieuwe) hoekje van de camping (net naast het FKK gedeelte) voelt het helemaal niet groot aan.
Op de fiets verkennen we het vakantiedorp, er is van alles zoals glamping tenten, mobilhomes/stacaravans met eigen zwembad, kampeerpercelen, super sanitair, een sportcentrum, zwembaden, winkeltjes, restaurants, een kinderboerderij en alles aan een mooie baai met super helder water en vlakbij het plaatsje Novalja dat weer bekend is vanwege een nabij gelegen party strand. Het is bijna teveel om op te noemen!

Nin en omgeving

Het duurt even voordat we hebben ontdekt wat er allemaal is in het camping-dorp. Je kunt er een flinke wandeling maken binnen de omheining. Dagelijks fietsen we wat rond, o.a. naar Nin, de oudste Kroatische koningsstad, gelegen op een eiland en toegankelijk over 1 van de 2 (deels ingestorte) oude bruggen. Het stadje is omgeven met gerenoveerde stadsmuren en herbergt de kleinste kathedraal ter wereld uit de 9e eeuw. De genezende modderbaden hebben we niet gezien, wel fraaie strandjes en mooie appartementen in de omgeving. Er wordt flink gebouwd en het lijkt erop dat het toerisme in Kroatië dit jaar flink is toegenomen.
Het animatieteam op de camping verzorgt twee keer per dag aqua aerobics, 's morgens in zee en 's middags in het zwembad. Wij laten ons ook een keer verleiden om mee te doen, maar als er hand in hand in een cirkel oefeningen worden gedaan, haken wij af. Er zijn grenzen! Er is ook een groot buitentheater voor de Kids Club en voor de shows.
We fietsen ook een rondje naar Privlaka, deels over asfalt en deels over grindpaden en komen in een restaurantje met een prachtig uitzicht over de haven en de brug naar Vir. We bestellen een Americano en krijgen een mini-espresso. Omdat de eigenares geen andere talen spreekt, loop ik mee om aan te wijzen dat het in een groter kopje moet, aangevuld met heet water. Met wat gebarentaal lukt het om twee Americano te krijgen, waarvoor we in totaal 12Kuna moeten betalen en dat is omgerekend ongeveer €1,65.
De terugweg loopt niet helemaal volgens plan, want we belanden richting Nin op een strand waar we met de fiets flink moeite hebben om door het zand te komen, dit was duidelijk niet de juiste route, maar wel door een prachtig mooi gebied.
We hebben elke dag andere buren, eerst een Duits echtpaar, dan Slowaken met twee kleine kinderen in een tentje, vervolgens een huurcamper met 5 Nederlandse jongelui en tot slot een Sloveens stel met twee kleine kinderen. Het is een beetje onrustig om ons heen zullen we maar zeggen. Het is overigens wel grappig dat de huurcamper uit Zagreb komt, van het bedrijf waar wij een paar weken geleden hebben gestaan.
Ook komen we mensen tegen die we op camping Belvedere ontmoet hebben, hoe is het mogelijk tussen al die honderden campers, tenten en caravans.
De afgelopen nacht is het flink gaan waaien en als we wakker worden draaien we snel de luifel in. De bomen zwiepen hard heen en weer en de naalden vallen met bosjes. In het zwembad is het rustig, alle parasols liggen op de grond en aan het strand word je gezandstraald.
We besluiten dat we het na vier nachten hier wel gezien hebben en ruimen alles op om morgen weer verder te gaan. De temperatuur is aardig gedaald, we zitten voor het eerst sinds tijden 's avonds binnen. Het komt door de wind. Nu maar hopen dat het geen langdurige Bora is!

Zaton, Holiday Resort

We wilden graag een zwembad, nou dat hebben we vandaag voor elkaar! We zijn weer iets noordelijker en via Zadar aangekomen in Zaton op een giga vakantiepark. Het is geloof ik 40 ha groot, eerst kom je bij de toegang en dan moet je nog een km doorrijden voordat je bij de receptie bent. We zijn weer vroeg en maakten ons al zorgen dat we weer een aantal keren naar de drukke receptie moesten lopen om uiteindelijk een plaats te bemachtigen. Gelukkig valt dat mee. In tegenstelling tot gisteren toen alles volgeboekt was, zijn er nu een paar vrije plaatsen en onze eerste keuze, een ruime en schaduwrijke plot, is gelijk raak. Alleen de satellietschotel doet het niet door de vele en hoge bomen. Nou ja, dan maar geen TV, we zitten toch de hele avond buiten.
We lopen naar de zee, zien dat er zowaar een zandstrandje is en gaan gelijk op zoek naar het zwembad, oftewel de Pool-area. Er word gecontroleerd of je een bandje hebt, maar die waren vandaag op. Gelukkig mogen we toch verder lopen. Er zijn voldoende ligstoelen beschikbaar en we begrijpen later waarom niet alles bezet is. Je moet er namelijk apart voor betalen, wat een gekkigheid. In onze onschuld liggen we er de hele middag op voordat we daar achter komen. Omgerekend kost een stoel € 4,- en een parasol ook nog eens € 4,-. Per dag is dat dus € 12,- en per week € 84,-. Wij zullen wel zuinige Hollanders zijn, maar vinden het belachelijk!
Er is hier animatie voor de kinderen en voor sportievelingen is er ook genoeg te doen. Al met al denken wij dat we het hier prima naar ons zin gaan hebben de komende dagen. Het plaatsje Nin is vlakbij en zeker een bezoek waard. Hier wordt nog met de hand zout gewonnen. We gaan het zien.......

Donder en bliksem

's Nachts komt er in Stobrec een enorme onweersbui over ons heen, verzegeld van regen. De luiken moeten dicht en het is al snel om te stikken in bed. Bovendien krimpen we een paar keer met hartkloppingen in elkaar van de keiharde donderslagen. Voordeel is wel dat we het geluid van de verkeersweg niet meer horen. Het is een nacht met weinig slaap en we zijn al vroeg klaar om te vertrekken voor onze trip van zo'n 140 km naar het noorden. We nemen het eerste deel de snelweg A1 om de drukte en de wegwerkzaamheden tussen Split en Trogir te vermijden. De lucht is nog steeds dreigend en het is behoorlijk afgekoeld. We beginnen het nu al koud te krijgen als het 24 graden is, het moet niet gekker worden. De regenboog die we in de verte zien geeft aan dat het nog niet overal droog is. Luuk denkt ineens dat we een lekke band hebben, maar als we stoppen om dat te controleren is er niets aan de hand. Even later blijkt dat hij zelf niet helemaal lekker is en ik neem snel het stuur over. Hij is draaierig en kotsmisselijk en voelt zich allerbelabberdst. De route gaat vanaf Sibenik binnendoor, maar gelukkig blijkt het een rustige weg. Het is een mooie route, maar we krijgen er beiden niet veel van mee. Het is niet het leukste tochtje en we zijn blij als we bij de camping in Biograd na Moru arriveren. Ik zoek snel een plek uit en dan duikt Luuk direct zijn mandje in. Gelukkig knapt hij ook weer snel op, maar we doen het twee dagen rustig aan.
Vanaf de camping kunnen we langs de zee over een leuke boulevard met kraampjes en restaurantjes naar het centrum van Biograd lopen of fietsen. Het is hier echt een toeristisch gebied dat ook aantrekkelijk is door de boottochtjes (zelfs met een duikboot) naar de Kornati eilanden, een eilandengroep van circa 150 eilanden en eilandjes met de grilligste kustlijn van de hele Kroatische archipel. Het is een geliefd, maar lastig zeilgebied en de marina is ontzettend groot. Naast de ferry's liggen ook vissersschepen en er is een visafslag.
Het is jammer dat de camping geen zwembad heeft en het strandje erg smal is, maar het zeewater is heerlijk en er is van alles te doen van suppen tot waterfietsen. Als we geen vakantiegevoel hadden, dan krijgen we het wel met al die levendigheid om ons heen. Wij houden ons even gedeisd in de hitte die er vandaag weer is en morgen zoeken we weer een ander stukje Kroatië op.

Split, zeer de moeite waard!

Het komt niet door het verkeerslawaai dat we slecht slapen, maar door de warmte. Ondanks het feit dat we alle ramen en luiken open hebben staan koelt het 's nachts niet af. Nou ja, niet klagen, maar dragen. Vandaag is de weersverwachting wat onbestendig en verwachten ze 's middags regen. We stappen daarom om 9.00 uur op de fiets om Split te bezoeken. Het is tenslotte maar 7 km al blijkt in de praktijk dat toch iets meer te zijn. Gelukkig kunnen we binnendoor fietsen over een wat hobbelige weg, maar het is veiliger dan over de doorgaande weg. Als we de zee maar blijven volgen komen we vanzelf in het oude centrum uit. En dat blijkt een heel leuk centrum te zijn met een grote boulevard (Riva) en via een leuke winkelstraat en vismarkt belanden we in een labyrint van straatjes en steegjes met prachtige panden. Tegenover het oude stadhuis Spalato (binnen hangen hele mooie foto's) strijken we neer voor een kop koffie. Het is altijd wat lastiger om met de fiets aan de hand door een oud centrum te lopen en dat geldt vooral hier, waar veel trappetjes en kleine doorgangetjes zijn. Vooral rondom de Kathedraal van Sint-Domnius, de beschermheilige van de stad, is het ontzettend druk.
Het oude centrum wordt gevormd door het Paleis van de Romeinse Keizer Diocletianus, die het rond het jaar 300 liet bouwen. Het centrum bevindt zich binnen dit paleis, dat circa 3,5 ha groot is.
We zoeken onze weg terug naar het waterfront en dat valt nog niet mee, je zou hier zomaar kunnen verdwalen. In 2013 zijn hier overigens filmopnamen gemaakt voor deel 4 van de Game of Thrones.
De terugweg is iets uitdagender omdat er twee klimmetjes in zitten die we (door de hitte) maar met moeite redden. Het is ondertussen ook behoorlijk gaan waaien, maar het blijft de hele dag (en avond) droog. Terug op de camping weten we niet hoe snel we weer naar het zwembad moeten gaan. Het water is heerlijk, maar door de stevige wind is het boven water wat minder lekker.
We zijn nu op het zuidelijkste puntje van onze trip en vanaf morgen gaan we weer noordwaarts waar vast en zeker nog meer leuke (en rustiger) plekken te vinden zijn.

Plot perikelen

We vertrekken vroeg naar onze volgende bestemming Split. Eigenlijk heet het plaatsje Stobrec (7 km van Split) en de camping Split. Het is maar 34 km rijden en onderweg stoppen we even om boodschappen te doen. Dat valt nog niet mee want het parkeerterrein is overvol en waar laat je dan een camper van 8 meter. Luuk parkeert op het laad/losgedeelte en blijft in de camper terwijl ik weer wat verse proviand insla.
Rond 10 uur zijn we op onze bestemming en bij de receptie is het druk. We hebben niet gereserveerd, want dan word je verplicht om 5 nachten te blijven. Gelukkig zijn er een paar plaatsen vrij. We krijgen er een toegewezen, maar als we daar aankomen blijkt de plek bezet en zijn de mensen niet van plan om weg te gaan. We zetten de camper op een andere plot en lopen terug naar de receptie. Daar ontstaat discussie, maar we krijgen drie andere nummers door. We lopen dus weer terug en beoordelen waar we willen staan. Ondertussen staat een camper al te wachten tot wij de plot vrij maken, zij hadden deze gereserveerd. We kiezen dus een andere plot en lopen weer terug naar de receptie. Daar aangekomen blijkt deze plot net te zijn weggegeven. We beginnen te balen en hebben het ondertussen behoorlijk warm van het heen en weer sjokken in de hitte. Gelukkig is er toch nog een plot te vinden die groot genoeg is, maar deze ligt in een gedeelte van de camping waar de weg pal achter langs loopt. Wat een verschil met de rust van de afgelopen dagen. Gelukkig maakt het zwembad veel goed en daar zoeken we dan ook snel verkoeling. Er zijn heerlijke ligbanken met een prachtig uitzicht over zee. We verbranden onze voeten op de rand rondom het zwembad, dan is het op de stoeltjes in het water beter uit te houden met deze hitte (hoezo regen vandaag?) Als we terug komen staat er een hele grote camper op het pad tussen ons en de overbuurman. Hij past niet op de aangewezen plek naast ons en moet op het pad blijven staan. Wat een gedoe allemaal. Het is dat we naar Split willen, maar anders zou 1 nachtje hier wel voldoende zijn geweest.

Met het bootje naar Trogir

Het is alweer prachtig weer als we wakker worden. Omdat de zon 's morgens vroeg op de camper staat, loopt de binnentemperatuur dan al snel op en worden we daarvan wakker. Het scheelt dat we wel gewend zijn om warm te slapen. We hebben het in de camper nog nooit zo warm gehad voor ons gevoel. Althans geen dagen achter elkaar. Straks willen we nog een airco in de camper 😜.
We doen eerst wat klusjes (dak en buitenkant schoonmaken) en gaan dan snel naar het zwembad voor een verkoelende plons.
Vanmiddag varen we met het bootje van de camping naar Trogir. Het bootje vaart elk uur en voor 50 Kuna p.p. brengt het ons retour. Het is heerlijk op het water, alleen al het tochtje naar Trogir is de moeite waard. Er is een zeilwedstrijd en het doet ons uiteraard denken aan ons vroegere zeilleven. We hebben er nooit voor gekozen om hier een boot te huren, maar het lijkt ons beslist de moeite waard om hier rond te varen tussen al die eilanden. In de haven zien we een aanzienlijke chartervloot met grote zeilschepen.
Trogir ligt op een schiereiland en we worden afgezet bij het Fort Kamerlengo, ooit gebruikt als huisvesting voor Venetiaanse soldaten. Het is gezellig druk op de kade en de kern bestaat uit middeleeuwse straatjes met hele leuke pandjes en winkeltjes. Ook nu treffen we weer een filmset aan, de derde al tijdens deze reis.
Het is bloedheet en we zijn blij als we af en toe in de schaduw lopen. Hoe doen mensen dat in de zomer met een temperatuur van 40 graden? Ons ijsje smelt nu al bijna voordat we het op hebben! Bij de vaste brug is een permanente markt met uiteraard kleding, maar ook groente, fruit en lokale drankjes.
Iedereen doet erg zijn (of haar) best om iets te verkopen. In een kledingwinkeltje is alles geprijsd, maar als we kijken wordt er al snel gezegd dat er 100 Kuna afgaat. Een raar systeem. We kopen nog bijna een schilderij voor in de keuken en hebben een leuk praatje met de kunstenares die het gemaakt heeft. We twijfelen en doen het toch maar niet, ruilen kan tenslotte niet!
Na een heerlijk boottochtje terug naar de camping, zien we dat er een groep van 22 campers/caravans is aangekomen van de ACSI Balkanreis. Er was bijna een hele straat voor gereserveerd. Wij pakken de spullen alvast weer een beetje in, want morgen gaan we naar Split.