Op naar de Kerst!

De laatste dagen gaan met een sneltreinvaart voorbij. Frans komt ons op woensdag ophalen voor een alternatief kerstdiner bij hun thuis. We eten inmiddels al een paar jaar met kerst bij Frans en Joke, maar nu we naar huis gaan is het niet alleen voor ons anders, maar ook voor hen. We genieten nog even van de vertrouwde sfeer, het lekkere eten en elkaar in Polop.
Donderdag maken we de camper klaar voor vertrek. We rekenen ons verblijf vast af en ontdekken dat Laura met vakantie is. Dat is jammer voor ons, want we wilden graag afspraken proberen te maken voor volgend jaar. De koelkast is inmiddels bijna leeg en dat is maar goed ook, want hij doet het ineens niet meer op 230V. Gelukkig werkt het nog wel op gas. We bellen met Dometic, maar worden niet echt blij van de vage antwoorden die we krijgen. Het komt er op neer dat we het zelf maar moeten uitzoeken via een servicepunt in Spanje. Onze conclusie is dat het verwarmingselement stuk is.
Vrijdag rijden we naar El Campello om de laatste twee nachten op Campello Beach te staan. We hebben gemaild om een plaatsje te reserveren, maar als we aankomen blijkt dat de CP maar half vol staat. Het is heel vreemd, want dit is een zeer geliefde CP. Vrij dichtbij is er echter nog een CP bij gekomen, dus dat zou de oorzaak kunnen zijn. We fietsen snel naar de Dometic dealer die op nog geen 4 km afstand zit, dus dat is een gelukje. Helaas blijkt het onderdeel niet op voorraad en kan dat er pas woensdag zijn. Jammer, maar helaas, dan zijn wij weer teug in Nederland, dus dat moeten we nog op gaan lossen.
Henk komt ons ophalen voor een gezellige avond met eten bij Addy en Henk thuis. We worden maar verwend. En dan is het zaterdag en moet de camper spic en span klaar zijn, de handbagage worden gepakt en wij geestelijk voorbereid om de zon achter ons te laten voor een poosje.
Zondagochtend rijden we in alle rust door Alicante naar onze parking bij het vliegveld. Alles loopt gesmeerd en 's middags worden we warm onthaald op het vliegveld in Rotterdam door kinderen en kleindochters. Buiten is het grauw en grijs, maar de warmte zit van binnen. Op naar de Kerst!

Weerperikelen

Voor Henk en Joke zit hun verblijf er voorlopig even op. We drinken bij hun op de camperplaats samen nog koffie met heerlijk appelgebak en nemen dan afscheid. Zij vliegen naar huis en naar de sneeuw en wij hebben nog een week voor de boeg.
De Noren naast ons zijn ook vertrokken, het wordt steeds rustiger om ons heen. Het geeft ons wel de mogelijkheid om de camper schuin neer te zetten, zodat we met onze kont onder de boom vandaan staan. We raken het schoonmaken een beetje zat. Officieel mogen we zo niet staan, maar Laura is met vakantie en niemand om ons heen heeft er verder last van, dus doen we het gewoon. We ruimen het windscherm op, want we hebben nu wel minder ruime voor de camper.
Zaterdag komen Addy en Henk uiteindelijk naar ons toe. Iedereen is gelukkig weer opgeknapt. We lunchen met z'n vieren en voor het donker gaan ze weer terug naar huis.
Het Spaanse weerbericht waarschuwt voor storm, regen en sneeuwval in de bergen. Ze hebben zelfs de naam Ana aan deze storm gegeven. We ruimen alles buiten op, zodat er niets onverwacht weg kan vliegen. Op zondag valt het allemaal reuze mee en ook de nacht naar maandag is niet spectaculair te noemen. De beelden die we van het weer in Nederland zien, zijn veel ernstiger. Hoewel het pak sneeuw prachtig om te zien is, kijken we er niet echt naar uit. De overlast voor het verkeer is gigantisch en we hopen dat alles volgende week weg is.
De camper wordt schoon gemaakt, zowel binnen als buiten gepoetst en alvast een beetje voorbereid op ons vertrek.
Vandaag is een heerlijke dag met veel zon. We gaan op de fiets nog even naar Benidorm om daar de kerstsfeer te proeven. Bij het gemeentehuis is een ijsbaan gemaakt en zijn er kraampjes. Het ziet er gezellig uit, maar er is nu nog niet veel te doen. Het is een stuk rustiger in de stad dan een paar weken geleden. Op het balkon (Plaza del Castell) klinkt prachtige gitaarmuziek, maar als we stoppen kijkt de gitarist zorgelijk naar de lucht en begint snel zijn spullen op te ruimen. We zien een gitzwarte, maar prachtige lucht en ook wij maken ons daar zorgen over. Het wordt geen terrasje, maar snel terug naar de camper. Halverwege stoppen we bij El Raco om onder het genot van een kop koffie de bui af te wachten. Helaas staan bij de camper onze stoelen buiten, maar dat is dan ook het enige wat nat wordt. Na drie kwartier fietsen wij droog, maar wel heel koud weer verder. De temperatuur is ineens gedaald naar 11 graden! Brrrr, dat is fris!

Geen Sinterklaas, maar hars op het dak!

Als ik terugkom van de kapper, is het druk rondom onze camper. De boom boven onze camper wordt gesnoeid en dat trekt veel bekijks. Gelukkig worden de afgezaagde takken heel vakkundig opgevangen door het bakje van de hoogwerker en de hele operatie verloopt zonder problemen. Dat valt dus allemaal mee, maar als we daarna op het dak gaan kijken, schrikken we toch wel van de bende die op het dak ligt. De zonnepanelen gaan zó hun werk niet doen! Dat wordt dus weer het dak op en schoonmaken.
De volgende dag schrikken we helemaal als we naar de personenauto van onze buurman kijken. Deze zit namelijk helemaal onder de hars. De gesnoeide boom is in tranen uitgebarsten en dat zit ook op ons dak en op de achter- en zijkant van onze camper. We halen Juan en Laura erbij en snel worden de snoeiplekken ingesmeerd met een smeersel om tegen te gaan dat de hars-sap-stroom blijft lopen. Ineens worden alle bomen gecontroleerd en ingesmeerd!
Er zit niets anders op dan elke dag het dak te controleren en zo snel mogelijk de harsdruppels te verwijderen en om het werk te beperken leggen we een dekzeil achterop het dak.
Vrijdag gaan we met de fiets in de trein naar Calpe. Luuk denkt dat het na een paar dagen medicijnen slikken wel weer gaat om te fietsen, maar van en naar het station in Calpe zit een pittige helling. Het ritje met de trein is leuk met een mooi uitzicht naar de kust en Mascarrat. We fietsen eerst boven door het mooie, oude centrum van Calpe en dan door de winkelstraat naar beneden. Natuurlijk rijden we over (een rustige) boulevard en kijken we nog even bij Blue Marine of er leuke dingen zijn. We eten een zeer teleurstellend hapje bij Capri en besluiten daar niet meer naar toe te gaan. Daarna bezoeken we Trudy en Ed die op Calpemar staan en dan moeten we ons alweer haasten om op tijd de trein terug te nemen naar Albir. De lucht veranderd en dat is een voorbode voor de storm die op zaterdag over ons heen komt. We schudden in de camper en het ratelt op ons dak door rondvliegende takjes en ook het dekzeil dat we op het dak hadden gelegd tegen de hars en stront, vliegt er van af. De wind houdt de hele dag en avond aan en daarnaast hebben we een paar hele koude nachten.
De volgende dag zetten we de camper zo ver als mogelijk is naar voren en zo ver mogelijk van de boom vandaan. We worden het een beetje zat onder die boom.
Het weer herstelt zich snel en 's middags kunnen we heerlijk van de zon genieten. Maar vanaf vijf uur is het echt fris, vooral op de fiets en dat merken we als we 's avonds terugfietsen van een gezellig etentje met Joke en Henk.
We rijden ook nog even naar Wim en Greet op camping La Toretta en horen dat zij een bewogen jaar achter de rug hebben. Er kan heel veel gebeuren in een jaar!
Vandaag beleven we een fijne dag met onze vrienden Frans en Joke die ons meenemen naar Moraira, waar we gezellig even rondlopen. Daarna rijden we door naar Cumbre del Sol, een hoog gelegen urbanisatie met prachtige huizen en een prima restaurant La Cumbre. Met een schitterend uitzicht genieten we van een heerlijk menu met Spaanse gerechten en ervaar ik dat varkenswangetjes erg lekker zijn!