woensdag 29 november 2017
Dokter aan de Costa
Het is duidelijk dat de kerst nadert. De Noren om ons heen vertrekken een voor een naar huis (for a short holiday) en het wordt stil rond ons plekje. Wij zijn nog helemaal niet in kerstsfeer en het is ook nog geen december!
Vorige week zouden Addy en Henk naar ons toekomen, maar Addy was niet lekker en belde af. In plaats daarvan komen Frans en Joke ons bezoeken. Het is nog goed weer om buiten koffie te drinken en we lopen daarna naar de "stad" om gezellig bij de Chinees te lunchen. Niet ver bij ons vandaan worden prachtige vrijstaande huizen gebouwd, waar we nieuwsgierig een kijkje nemen. Wat een ruimte! Er zijn nog twee huizen te koop.
Op Black Friday fietsen we weer naar het shopping center La Marina. Het is maar 13 km bij ons vandaan en we weten de weg nu aardig te vinden. Optimistisch lopen we bij een modezaak naar binnen en al even snel er weer uit. Er is geen doorkomen aan, er staan rijen voor de kassa en het is moeilijk om bij de rekken te komen om iets te bekijken. Bij de schoenenzaken gaat het wel, maar we vinden niets leuks. Zonder aankopen fietsen we weer, langs het Poniente strand en door het centrum van Benidorm, terug naar de camping. 's Middags lopen we nog even door de winkelstraat van Albir en scoort Luuk een paar mooie Spaanse schoenen.
In de loop van het weekend kan Luuk moeilijk zitten, fietsen en lopen. Een beurse plek met pijnscheuten onder aan zijn bil voelt niet goed. Na een slapeloze nacht, zitten we maandagochtend als eerste bij de dokter aan de Costa, die een slijmbeursontsteking constateert. We halen diclofenac en paracetamol en hopen dat dit snel werkt. In ieder geval doet de eerste nacht een heleboel goed, want de pijn vermindert en hij slaapt weer eens lekker.
Ons plan om met de fiets in het treintje naar Calpe op bezoek bij Trudy en Ed te gaan, moeten we helaas uitstellen.
Afgelopen zondag was het de hele dag bewolkt en dat beviel ons helemaal niet. We zijn akelig verwend door de zon en mopperen al als deze een dag niet schijnt. Toch zullen ook wij er aan moeten wennen dat het weer hier verandert. Vandaag regent het de hele dag en dat is goed voor Spanje. Wij zoeken ons vertier binnen, spelen lekkere muziek af en vanmiddag ga ik een paar uur bij de kapper zitten.
Gisteren zijn ze op de camping begonnen met het snoeien van de bomen en dat werd door velen met gejuich ontvangen. In de winter wil iedereen zo veel mogelijk zon op zijn plek. We zijn benieuwd wat ze gaan doen met de boom die boven onze camper uitkomt. Het lijkt wel steeds erger te worden met de vuiligheid die op ons dak terecht komt. Gelukkig helpt het middel om de hars te verwijderen erg goed, maar het is gewoon niet leuk om steeds op het dak te moeten klimmen om schoon te maken. Nou ja, er zijn ergere dingen natuurlijk en dat realiseren we ons des te meer als we een telefoontje krijgen van een goede vriendin die ons vertelt dat ze borstkanker heeft. Waar hebben wij het dan nog over!
Vorige week zouden Addy en Henk naar ons toekomen, maar Addy was niet lekker en belde af. In plaats daarvan komen Frans en Joke ons bezoeken. Het is nog goed weer om buiten koffie te drinken en we lopen daarna naar de "stad" om gezellig bij de Chinees te lunchen. Niet ver bij ons vandaan worden prachtige vrijstaande huizen gebouwd, waar we nieuwsgierig een kijkje nemen. Wat een ruimte! Er zijn nog twee huizen te koop.
Op Black Friday fietsen we weer naar het shopping center La Marina. Het is maar 13 km bij ons vandaan en we weten de weg nu aardig te vinden. Optimistisch lopen we bij een modezaak naar binnen en al even snel er weer uit. Er is geen doorkomen aan, er staan rijen voor de kassa en het is moeilijk om bij de rekken te komen om iets te bekijken. Bij de schoenenzaken gaat het wel, maar we vinden niets leuks. Zonder aankopen fietsen we weer, langs het Poniente strand en door het centrum van Benidorm, terug naar de camping. 's Middags lopen we nog even door de winkelstraat van Albir en scoort Luuk een paar mooie Spaanse schoenen.
In de loop van het weekend kan Luuk moeilijk zitten, fietsen en lopen. Een beurse plek met pijnscheuten onder aan zijn bil voelt niet goed. Na een slapeloze nacht, zitten we maandagochtend als eerste bij de dokter aan de Costa, die een slijmbeursontsteking constateert. We halen diclofenac en paracetamol en hopen dat dit snel werkt. In ieder geval doet de eerste nacht een heleboel goed, want de pijn vermindert en hij slaapt weer eens lekker.
Ons plan om met de fiets in het treintje naar Calpe op bezoek bij Trudy en Ed te gaan, moeten we helaas uitstellen.
Afgelopen zondag was het de hele dag bewolkt en dat beviel ons helemaal niet. We zijn akelig verwend door de zon en mopperen al als deze een dag niet schijnt. Toch zullen ook wij er aan moeten wennen dat het weer hier verandert. Vandaag regent het de hele dag en dat is goed voor Spanje. Wij zoeken ons vertier binnen, spelen lekkere muziek af en vanmiddag ga ik een paar uur bij de kapper zitten.
Gisteren zijn ze op de camping begonnen met het snoeien van de bomen en dat werd door velen met gejuich ontvangen. In de winter wil iedereen zo veel mogelijk zon op zijn plek. We zijn benieuwd wat ze gaan doen met de boom die boven onze camper uitkomt. Het lijkt wel steeds erger te worden met de vuiligheid die op ons dak terecht komt. Gelukkig helpt het middel om de hars te verwijderen erg goed, maar het is gewoon niet leuk om steeds op het dak te moeten klimmen om schoon te maken. Nou ja, er zijn ergere dingen natuurlijk en dat realiseren we ons des te meer als we een telefoontje krijgen van een goede vriendin die ons vertelt dat ze borstkanker heeft. Waar hebben wij het dan nog over!
dinsdag 21 november 2017
De dagen glijden voorbij
Het projectje gasslang en koppeling voor de gasfilter is gelukt. Ook nu heeft de zaak in Benidorm precies wat we nodig hebben. De losse Spaanse gasfles staat nu niet meer op de buitenaansluiting, maar is aangesloten op de Truma filter. Dat is ook handig omdat we nu alarm krijgen als de fles leeg is, een bijkomend voordeeltje.
De laatste avond voordat Ans en Rein weer terug vliegen, gaan we gezellig samen uit eten bij de Chinees. Ze trakteren ons, wat natuurlijk niet de bedoeling is, maar wel heel erg lief! We vinden het jammer dat ze weer weg gaan, want het is altijd leuk om even een praatje te hebben en af en toe samen te gaan eten. We leren ook elke keer wat nieuws over de garnalenvisserij en alles wat daarmee samen hangt.
Tijdens het feest in Benidorm wordt er een Fancy Dress Party georganiseerd en dat willen we wel eens zien. Op de fiets zien we al snel veel verklede mensen lopen en als we ze volgen komen we in een voor het verkeer afgezette straat vol met Pubs, muziek en heel veel gek uitgedoste enthousiastelingen. Het zijn voornamelijk Engelsen, maar ook onze Noorse buren van de camping blijken er aan deel te nemen. Het is leuk om even naar te kijken, maar dan weer snel terug naar de rust. Wat een gekkenhuis!
We doen elke dag wel wat. Zo fietsen we ook naar het shoppingcenter La Marina. Het is even zoeken naar de juiste weg dwars door Benidorm, maar heel goed te doen. We missen het nog niet dat we geen auto hebben gehuurd. Bij Henk en Joke helpt Luuk om het afvoerkanaaltje van de koelkast schoon te maken, wat na de koffie en zelf gebakken appeltaart heel goed lukt. Daarna fietsen we samen even naar de boulevard van Altea voor een hamburger en is de dag ook zo weer voorbij.
Gisteren kwamen we Piet en Agnes tegen die we kennen van de wandelclub. Zij huren een appartement van hun schoonzoon en dochter en laten ons zien waar ze een aantal maanden per jaar wonen. Dat lijkt ons ook wel wat als we niet meer met de camper willen rondtrekken, maar dan moeten we eerst nog een goed gesprek hebben met onze schoonzoon (ha, ha). Het is overigens nog niet zo ver dat we met de camper klaar zijn, maar het is wel goed om te zien wat de mogelijkheden hier zijn.
In "Ik Vertrek" kijken we naar een camping die verkocht is in Luxemburg door Peter en Anja die hier ook al jaren in de winter op de camping staan. Grappig om bekenden op TV te zien.
Vandaag wordt er een BBQ georganiseerd op en door onze camping en klinkt er de hele middag gezellige live muziek uit de jaren zeventig en wordt er ook ge(line)danst. Bijna de hele camping doet er aan mee.
Zo glijden de dagen voorbij onder het genot van de zon en een heerlijke temperatuur. Het gaat ons veel te snel!
De laatste avond voordat Ans en Rein weer terug vliegen, gaan we gezellig samen uit eten bij de Chinees. Ze trakteren ons, wat natuurlijk niet de bedoeling is, maar wel heel erg lief! We vinden het jammer dat ze weer weg gaan, want het is altijd leuk om even een praatje te hebben en af en toe samen te gaan eten. We leren ook elke keer wat nieuws over de garnalenvisserij en alles wat daarmee samen hangt.
Tijdens het feest in Benidorm wordt er een Fancy Dress Party georganiseerd en dat willen we wel eens zien. Op de fiets zien we al snel veel verklede mensen lopen en als we ze volgen komen we in een voor het verkeer afgezette straat vol met Pubs, muziek en heel veel gek uitgedoste enthousiastelingen. Het zijn voornamelijk Engelsen, maar ook onze Noorse buren van de camping blijken er aan deel te nemen. Het is leuk om even naar te kijken, maar dan weer snel terug naar de rust. Wat een gekkenhuis!
We doen elke dag wel wat. Zo fietsen we ook naar het shoppingcenter La Marina. Het is even zoeken naar de juiste weg dwars door Benidorm, maar heel goed te doen. We missen het nog niet dat we geen auto hebben gehuurd. Bij Henk en Joke helpt Luuk om het afvoerkanaaltje van de koelkast schoon te maken, wat na de koffie en zelf gebakken appeltaart heel goed lukt. Daarna fietsen we samen even naar de boulevard van Altea voor een hamburger en is de dag ook zo weer voorbij.
Gisteren kwamen we Piet en Agnes tegen die we kennen van de wandelclub. Zij huren een appartement van hun schoonzoon en dochter en laten ons zien waar ze een aantal maanden per jaar wonen. Dat lijkt ons ook wel wat als we niet meer met de camper willen rondtrekken, maar dan moeten we eerst nog een goed gesprek hebben met onze schoonzoon (ha, ha). Het is overigens nog niet zo ver dat we met de camper klaar zijn, maar het is wel goed om te zien wat de mogelijkheden hier zijn.
In "Ik Vertrek" kijken we naar een camping die verkocht is in Luxemburg door Peter en Anja die hier ook al jaren in de winter op de camping staan. Grappig om bekenden op TV te zien.
Vandaag wordt er een BBQ georganiseerd op en door onze camping en klinkt er de hele middag gezellige live muziek uit de jaren zeventig en wordt er ook ge(line)danst. Bijna de hele camping doet er aan mee.
Zo glijden de dagen voorbij onder het genot van de zon en een heerlijke temperatuur. Het gaat ons veel te snel!
dinsdag 14 november 2017
Rust in de camper
Het kachelprobleem bij Ans heeft dagelijks Luuk zijn aandacht en inmiddels ook van Rein, die de plaats heeft ingenomen van de vriendinnen van Ans. Een reset, vervanging van het (met olie gevulde) filter en een Alde-monteur die nogmaals een reset heeft gedaan, het helpt allemaal niet. De nachttemperaturen zijn inmiddels flink gezakt, vanochtend was het 9 graden buiten en bij Ans en Rein ook binnen. Brrrrr, wat akelig. Het lijkt er nu op dat de thermostaat stuk is en vervanging is geen ingrijpende klus, maar de monteur heeft geen tijd!
De feesten in Alfas zijn donderdag afgesloten met een prachtig en langdurig siervuurwerk en nu is Benidorm aan de beurt. We horen op de camping het lawaai van (wat lijkt op) een 100.000 klapper en kunnen ons voorstellen hoe erg het is om er dichtbij te staan. Als we 's middags naar Benidorm fietsen zijn ze de restanten nog aan het opruimen. Op de boulevard is het zo mogelijk nog drukker dan een paar dagen eerder. Het zijn voornamelijk Engelsen en ze worden de restaurants ingelokt door fraaie, schaars geklede danseressen die op podia staan te bewegen. Wat opvalt zijn de blote bovenlijven en de hoeveelheid tattoo's die aan ons voorbij trekken. Al met al vinden wij het er allemaal niet zo smakelijk uitzien, maar ..... smaken verschillen.
Henk en Joke hebben ons op de fiets een prachtig (voor ons) nieuw stukje laten zien aan de kust. Van Altea naar Playa l'Olla tot aan hotel Villa Gadea. We drinken koffie (met appeltaart) op een terrasje aan het water met een schitterend uitzicht over zee. Het is een heel bijzonder stukje, waar we zeker naar terug zullen gaan. Na ons fietstochtje eten we in Albir gezamenlijk "fish and chips", waarna we geen pap meer kunnen zeggen.
Op de camping zien we tot onze grote verbazing dat het tuintje van de plaats waar we de eerste keer stonden, weer omgetoverd wordt tot een plaats. We vragen direct aan Laura of we kunnen wisselen, maar helaas..... het is een jaarplaats en de mensen komen in het weekend. Later blijkt dat die mensen al zeer geruime tijd op een andere plaats stonden en we begrijpen er niets meer van. Ze bouwen die prachtige plek helemaal vol met caravan en voortent en zijn dagen aan het timmeren. Ze houden geen plek over om in de zon te kunnen zitten en dat doen ze dan maar op het pad langs het sanitairgebouw. Wij begrijpen het allemaal niet zo.
Het feit dat er zoveel olie in het filter van Ans en Rein zat, houdt Luuk behoorlijk bezig. Op onze gasflessen die ingebouwd zijn, hebben we goede filters zitten, maar wij gebruiken hier een losse Spaanse gasfles met een slang op onze buitenaansluiting en daar zit geen filter op. We gaan op zoek naar een koppelstuk om de slang op de filter aan te sluiten, maar dat is nog niet zo simpel en dus een projectje voor de komende dagen.
Eindelijk slijt ook mijn verkoudheid en dat scheelt een hoop lawaai, zowel overdag als 's nachts. De rust is terug in de camper!
De feesten in Alfas zijn donderdag afgesloten met een prachtig en langdurig siervuurwerk en nu is Benidorm aan de beurt. We horen op de camping het lawaai van (wat lijkt op) een 100.000 klapper en kunnen ons voorstellen hoe erg het is om er dichtbij te staan. Als we 's middags naar Benidorm fietsen zijn ze de restanten nog aan het opruimen. Op de boulevard is het zo mogelijk nog drukker dan een paar dagen eerder. Het zijn voornamelijk Engelsen en ze worden de restaurants ingelokt door fraaie, schaars geklede danseressen die op podia staan te bewegen. Wat opvalt zijn de blote bovenlijven en de hoeveelheid tattoo's die aan ons voorbij trekken. Al met al vinden wij het er allemaal niet zo smakelijk uitzien, maar ..... smaken verschillen.
Henk en Joke hebben ons op de fiets een prachtig (voor ons) nieuw stukje laten zien aan de kust. Van Altea naar Playa l'Olla tot aan hotel Villa Gadea. We drinken koffie (met appeltaart) op een terrasje aan het water met een schitterend uitzicht over zee. Het is een heel bijzonder stukje, waar we zeker naar terug zullen gaan. Na ons fietstochtje eten we in Albir gezamenlijk "fish and chips", waarna we geen pap meer kunnen zeggen.
Op de camping zien we tot onze grote verbazing dat het tuintje van de plaats waar we de eerste keer stonden, weer omgetoverd wordt tot een plaats. We vragen direct aan Laura of we kunnen wisselen, maar helaas..... het is een jaarplaats en de mensen komen in het weekend. Later blijkt dat die mensen al zeer geruime tijd op een andere plaats stonden en we begrijpen er niets meer van. Ze bouwen die prachtige plek helemaal vol met caravan en voortent en zijn dagen aan het timmeren. Ze houden geen plek over om in de zon te kunnen zitten en dat doen ze dan maar op het pad langs het sanitairgebouw. Wij begrijpen het allemaal niet zo.
Het feit dat er zoveel olie in het filter van Ans en Rein zat, houdt Luuk behoorlijk bezig. Op onze gasflessen die ingebouwd zijn, hebben we goede filters zitten, maar wij gebruiken hier een losse Spaanse gasfles met een slang op onze buitenaansluiting en daar zit geen filter op. We gaan op zoek naar een koppelstuk om de slang op de filter aan te sluiten, maar dat is nog niet zo simpel en dus een projectje voor de komende dagen.
Eindelijk slijt ook mijn verkoudheid en dat scheelt een hoop lawaai, zowel overdag als 's nachts. De rust is terug in de camper!
donderdag 9 november 2017
In en rondom Albir
Een week is zomaar voorbij hier aan de Spaanse Costa. Het komt niet omdat we zo druk zijn, want dat valt reuze mee. We hebben niet veel meer te doen dan boodschappen, een of meerdere markten bezoeken, wat rondfietsen, een afspraak met vrienden plannen, lekker eten, terrasjes pakken, praatjes maken met gezellige mensen en vooral genieten van de zon. Het is wel ineens gedaan met zwemmen. De nachten worden plotseling kouder en de wind frisser. Het is nog heerlijk om in de zon te zitten en op het strand zijn ook de strandbedden bezet, maar zwemmen....... nee, daar wagen we ons niet meer aan. Met mijn verkoudheid is dat sowieso geen goed plan, wat een ellende en dat terwijl we hier zoveel vitamines opdoen. Ik heb niet heel veel energie om dingen te ondernemen en na een ontmoeting met Marinus en Saskia voor de Lidl, kom ik verkleumd en rillend terug. Nou ja, niet zeuren en gewoon door. Zo is het eens per week schoonmaken van ons camperdak geen overbodige luxe vanwege die mooie naaldboom waar we onder staan. We hebben inmiddels voor de zekerheid maar een middeltje gekocht om hars te verwijderen.
In het dorp komen we weer regelmatig bekenden tegen en dat is erg leuk. Bij de supermarkt, voor de supermarkt, op een terras of bij de Ferretaria, we horen regelmatig "hé, hoe gaat het met jullie?". Er is niet veel veranderd in Albir. Het appartementengebouw dat vorig jaar in aanbouw is gegaan tegenover de camping, is nog niet klaar. Het terrein naast de camping is opgehoogd met de grond uit die bouwput en inmiddels uitgevlakt. Wij denken dat de eigenaar van onze camping hier gaat uitbreiden, maar dat wordt in alle toonaarden ontkend.
Er is een stuk fietspad gekomen naar Benidorm en ook naar Alfas en dat is langs de drukke weg geen overbodige luxe. Het is in Benidorm overigens loeidruk, niet alleen aan de boulevard maar ook in de winkelstraten. We vinden het iets te!
Bij de Mercadona maken we mee, dat er iemand met een tas vol boodschappen zonder te betalen de winkel wil verlaten. De man wordt staande gehouden door een personeelslid en lijkt zich er niet druk over te maken, hij blijft onverstoorbaar met zijn mobiele telefoon bezig en zegt niets te begrijpen.
We wagen ons op de fiets voor het eerst naar Polop. Qua afstand goed te doen, maar het is wel allemaal bergop. Het is merkbaar dat ik niet helemaal fit ben, maar we arriveren op tijd voor de koffie met gebak en na de lunch bij Frans en Joke kunnen we weer helemaal fris en fruitig (bergaf) terug.
In Alfas zijn de Patroonsfeesten gaande met veel muziek en processies, maar we vinden het niets om daar 's avonds in het donker naar toe te fietsen.
Ans is deze week op de camping met twee vriendinnen. De vrouwen hebben het prima naar hun zin, maar helaas wil de kachel 's avonds niet aan en ook de satelliet antenne doet het niet helemaal goed. Luuk probeert de dames te helpen en de probleempjes op te lossen.
In het dorp komen we weer regelmatig bekenden tegen en dat is erg leuk. Bij de supermarkt, voor de supermarkt, op een terras of bij de Ferretaria, we horen regelmatig "hé, hoe gaat het met jullie?". Er is niet veel veranderd in Albir. Het appartementengebouw dat vorig jaar in aanbouw is gegaan tegenover de camping, is nog niet klaar. Het terrein naast de camping is opgehoogd met de grond uit die bouwput en inmiddels uitgevlakt. Wij denken dat de eigenaar van onze camping hier gaat uitbreiden, maar dat wordt in alle toonaarden ontkend.
Er is een stuk fietspad gekomen naar Benidorm en ook naar Alfas en dat is langs de drukke weg geen overbodige luxe. Het is in Benidorm overigens loeidruk, niet alleen aan de boulevard maar ook in de winkelstraten. We vinden het iets te!
Bij de Mercadona maken we mee, dat er iemand met een tas vol boodschappen zonder te betalen de winkel wil verlaten. De man wordt staande gehouden door een personeelslid en lijkt zich er niet druk over te maken, hij blijft onverstoorbaar met zijn mobiele telefoon bezig en zegt niets te begrijpen.
We wagen ons op de fiets voor het eerst naar Polop. Qua afstand goed te doen, maar het is wel allemaal bergop. Het is merkbaar dat ik niet helemaal fit ben, maar we arriveren op tijd voor de koffie met gebak en na de lunch bij Frans en Joke kunnen we weer helemaal fris en fruitig (bergaf) terug.
In Alfas zijn de Patroonsfeesten gaande met veel muziek en processies, maar we vinden het niets om daar 's avonds in het donker naar toe te fietsen.
Ans is deze week op de camping met twee vriendinnen. De vrouwen hebben het prima naar hun zin, maar helaas wil de kachel 's avonds niet aan en ook de satelliet antenne doet het niet helemaal goed. Luuk probeert de dames te helpen en de probleempjes op te lossen.
vrijdag 3 november 2017
Verhuizing naar Albir
De geboekte tweeënhalve week op de camping in Calpe is zo voorbij. Omdat er regen voorspeld wordt, ruimen we op tijd alles op. Het weerbericht zit er echter deze keer naast. We zien wel dreigende wolken in de verte, maar het is 'gewoon' zwembad-weer.
Van Halloween merken we niet veel. Twee jongelui van het animatieteam lopen verkleed rond en we gaan met ze op de foto die later op Facebook geplaatst zal worden. Helaas zitten wij niet op Facebook, dus weten we niet hoe 'eng' we er uit hebben gezien!
De nieuwste camperplek (van dezelfde eigenaar) is dinsdag ook geopend. Sol de Calpe Boreal heeft 80 plaatsen en is daarmee half zo groot als Sol de Calpe Austral, waar wij staan. Het ziet er echter identiek uit, maar met minder grote plaatsen.
Op woensdag verlaten we onze plek in Calpe, die we vast nog gaan missen. Het is een nationale feestdag en de meeste mensen zijn dus vrij. Op de weg is het rustig en we rijden op ons gemakje naar Albir. Het klepje van de externe stroomaansluiting doen we onderweg dicht met een elastiekje om te voorkomen dat het er af waait door de rijwind.
We zijn al vroeg op camping La Colina, maar onze plek is leeg en we kunnen er, nieuwsgierig aangestaard door de campinggasten, zo op rijden. Ja, alles wordt hier in de gaten gehouden. De Noren om ons heen ontvangen ons hartelijk met een handdruk, we staan in het Noorse straatje. Vanwege een dikke boom moet Luuk al zijn stuurmanskunst uit de kast halen om de camper op de juiste plek te krijgen. Dat lukt prima, maar dat we onder de boom staan vinden we niet zo prettig. Binnen een dag is het te zien wat voor vuiligheid dat geeft. Vanwege de zon, die we de komende weken echt wel nodig hebben, kunnen we niet anders staan. Als we bezig zijn om ons te installeren komen Henk en Joke op de fiets aan en dat geeft ons de mogelijkheid om in de warmte even uit te puffen met een kop koffie. Zij staan met de camper bij Antonio en het is gezellig om elkaar weer te zien en hun reisverhalen te horen door Spanje en Portugal. We herkennen er zeker een aantal plaatsen van.
Het opzetten van het windscherm gaat niet zonder slag of stoot. Er zit zoveel beton in de ondergrond dat het nauwelijks lukt om de pinnen er in te krijgen, maar ook dat lukt Luuk weer.
Ons eerste ritje op de fiets is naar Benidorm om in de kampeerwinkel te kijken of de CEE socket er is. We hebben hierover gemaild en inderdaad ........ vanonder de toonbank komt het juiste artikel te voorschijn! Wij zijn superblij met de communicatie en service van El Verger, daar kan Niesmann in Madrid nog een puntje aan zuigen.
Luuk heeft weer een klusje en ik doe......niets! Voor het eerst sinds jaren heeft een stevige verkoudheid mij te pakken. Met waterige ogen, hoestbuien, rillingen en een verstopte neus ben ik niet de gezelligste op dit moment. Nu maar hopen dat ook dit weer snel voorbij gaat!
Van Halloween merken we niet veel. Twee jongelui van het animatieteam lopen verkleed rond en we gaan met ze op de foto die later op Facebook geplaatst zal worden. Helaas zitten wij niet op Facebook, dus weten we niet hoe 'eng' we er uit hebben gezien!
De nieuwste camperplek (van dezelfde eigenaar) is dinsdag ook geopend. Sol de Calpe Boreal heeft 80 plaatsen en is daarmee half zo groot als Sol de Calpe Austral, waar wij staan. Het ziet er echter identiek uit, maar met minder grote plaatsen.
Op woensdag verlaten we onze plek in Calpe, die we vast nog gaan missen. Het is een nationale feestdag en de meeste mensen zijn dus vrij. Op de weg is het rustig en we rijden op ons gemakje naar Albir. Het klepje van de externe stroomaansluiting doen we onderweg dicht met een elastiekje om te voorkomen dat het er af waait door de rijwind.
We zijn al vroeg op camping La Colina, maar onze plek is leeg en we kunnen er, nieuwsgierig aangestaard door de campinggasten, zo op rijden. Ja, alles wordt hier in de gaten gehouden. De Noren om ons heen ontvangen ons hartelijk met een handdruk, we staan in het Noorse straatje. Vanwege een dikke boom moet Luuk al zijn stuurmanskunst uit de kast halen om de camper op de juiste plek te krijgen. Dat lukt prima, maar dat we onder de boom staan vinden we niet zo prettig. Binnen een dag is het te zien wat voor vuiligheid dat geeft. Vanwege de zon, die we de komende weken echt wel nodig hebben, kunnen we niet anders staan. Als we bezig zijn om ons te installeren komen Henk en Joke op de fiets aan en dat geeft ons de mogelijkheid om in de warmte even uit te puffen met een kop koffie. Zij staan met de camper bij Antonio en het is gezellig om elkaar weer te zien en hun reisverhalen te horen door Spanje en Portugal. We herkennen er zeker een aantal plaatsen van.
Het opzetten van het windscherm gaat niet zonder slag of stoot. Er zit zoveel beton in de ondergrond dat het nauwelijks lukt om de pinnen er in te krijgen, maar ook dat lukt Luuk weer.
Ons eerste ritje op de fiets is naar Benidorm om in de kampeerwinkel te kijken of de CEE socket er is. We hebben hierover gemaild en inderdaad ........ vanonder de toonbank komt het juiste artikel te voorschijn! Wij zijn superblij met de communicatie en service van El Verger, daar kan Niesmann in Madrid nog een puntje aan zuigen.
Luuk heeft weer een klusje en ik doe......niets! Voor het eerst sinds jaren heeft een stevige verkoudheid mij te pakken. Met waterige ogen, hoestbuien, rillingen en een verstopte neus ben ik niet de gezelligste op dit moment. Nu maar hopen dat ook dit weer snel voorbij gaat!
Abonneren op:
Posts (Atom)