De rust is terug aan de kust

Ook maandag moeten we nog even door de regen heen bijten. In de nabije omgeving zijn drie doden gevallen door het slechte weer. Iedereen die we spreken heeft het nog nooit zo slecht meegemaakt. Maar dinsdag is de ellende voorbij en van het water is al snel niets meer te zien, al blijft de droge rivier nog wel even goed gevuld. Aan het strand staan er nog steeds flinke golven en er zijn hier en daar flinke stukken weg geslagen. Op de straten zie je het vuil, de blubber en de stenen die zijn achtergebleven. We gaan, samen met Addy, Henk, Frans en Joke lekker lunchen bij Sabor in Altea. Het is immers Luuk zijn verjaardag, dus dat moet gevierd worden. Frans en Joke zijn op maandag weer teruggekomen, hun zoon is gelukkig stabiel en gaat goed vooruit.
We krijgen een paar mooie dagen en met de zon, strakblauwe lucht en temperatuur van 17-18 graden is het nog nauwelijks voor te stellen hoe bar en boos het was. We rijden woensdag even langs bij Wim en Greet om te kijken of zij droge voeten hebben gehouden op camping La Torretta in Benidorm. Het blijkt dat zij, samen met nog zo'n 70 campers en caravans door de politie gesommeerd zijn om op een hogere plek te gaan staan. Wat een toestand, dan hebben wij het beter getroffen.
Laura heeft op de camping weer een grote stapel sinaasappels neergezet waarvan we mogen pakken, we worden verwend hier.
We kunnen weer lekker op de fiets even naar Altea en vandaag hebben we een heerlijke wandeling gemaakt vanaf de camping naar het Parc Natural. Daarvandaan heb je een prachtig uitzicht over Albir, Alfas en Benidorm.
Gisteravond kregen we van de camping beheerder een waarschuwing dat we geen water mochten drinken omdat het vervuild is door de zware regenval. Vanochtend werd het zelfs nog gekker, want de douches, afwasplaatsen en wasmachines werden allemaal afgesloten (terwijl we gisteren nog hebben gewassen) en we mochten ook geen tanden poetsen. Dat is toch wel erg onhandig en we vragen ons af of het water dat we gisteren hebben getankt dan wel veilig is. Luuk bedenkt al oplossingen hoe we toch ons haar kunnen wassen, maar gelukkig is het water aan het eind van de dag weer veilig verklaard (behalve om te drinken). Ik dacht al, als we niet kunnen afwassen, moeten we ook maar niet koken, maar helaas......
Henk en Joke zijn inmiddels ook gearriveerd bij Paco en we rijden even bij ze langs. Henk was net van plan om een appeltaart te gaan bakken en we zijn net te vroeg. Jammer hoor.
We zijn al plannetjes aan het maken voor een volgende trip, die waarschijnlijk naar Noorwegen zal gaan. Met al die Noren om ons heen kunnen we in ieder geval al wat tips verzamelen.
Nog even en dan is het alweer Kerst en het jaar is zomaar weer voorbij. Voor ons ook dit jaar geen stress met kerstboodschappen en de vraag wat we zullen gaan eten. Er is maar 1 kerstdag in Spanje en we gaan lekker weer eten bij Frans en Joke, gezellig en relaxt. Feliz Navidad!

Storm en regen

We krijgen bericht dat het bestelde onderdeel bij Victron binnen is en de dag daarna rijden we met de camper naar Mutxamel. De avond voor vertrek hebben we de garage zo leeg mogelijk gemaakt, het windscherm voor een deel opzij geklapt en de afvoer losgekoppeld, zodat we om half negen op pad kunnen. Het is leuk om weer een stukje te rijden. Ruim op tijd zijn we bij Victron, waar Carlos de omvormer zo heeft uitgebouwd om op de werkbank testjes te doen. Uiteraard werkt alles als een tierelier. Er is geen storing te vinden. De omvormer wordt belast met van alles en alles doet het zoals het moet. Carlos begrijpt er niets van en controleert in de camper de accu's en de aansluiting van de externe stroom. De omvormer gaat er weer in en aan boord testen we de waterkoker, maar ook nu blijft alles werken. Het lijkt wel of we het ons verbeeld hebben, maar niets is minder waar. Uiteindelijk wordt de printplaat voor het aansturen van de stroom voor de zekerheid toch maar vervangen. Na een paar uur en na een prima service zonder kosten, rijden we weer terug naar de camping en installeren we ons. Het is alsof we niet zijn weggeweest.
Luuk is zich al aan het oriënteren op de terugreis in januari en struint het internet af naar routes en tolweg-kosten, afhankelijk van het weer. Het kan zo maar zijn dat we onderweg in de vrieskou terecht komen. We hebben afdekplaten voor de in- en uitlaat van de koelkast, maar er ontbreken twee speciale schroefjes. We rijden daarom naar Calpe om te kijken of we die bij Euronautic kunnen krijgen en gaan gelijk even bij Trudy en Ed langs.
Vanaf zaterdag wordt het binnenblijven. Het stormt en regent en er is niets aan om ergens naar toe te gaan. We staan gelukkig goed hier op de camping, het water loopt hier redelijk snel weer weg. Op de weg bij de Nederlandse supermarkt is dat wel anders. We rijden op goed geluk door een laag water heen en hopen maar dat ons huurautootje het blijft doen. Het tunneltje is zelfs afgesloten en de putten hebben moeite om het allemaal te verwerken. We gaan toch maar even bij het strand kijken, of wat daarvan over is. De golven beuken met een razend geweld op het strand en als we uitstappen proef je gelijk het zout en is mijn bril in no-time ondoorzichtig. Zelfs de droge rivier heeft een ongekend waterniveau, we hebben het nog niet eerder zo gezien hier. 's Avonds kan de schotelantenne niet omhoog, we zijn veel te bang dat hij er afwaait. Gelukkig hebben we internet en boeken. We hebben onze kerstkaart verstuurd en het is leuk om daar reacties op te ontvangen. Er komen ook app-jes met de vraag of alles goed gaat met ons in het stormachtige weer. Bij ons zijn er geen problemen, maar in Cala de Finestrat (hier niet ver vandaan) verdrinkt er een man die zijn auto veilig probeert te stellen, terwijl er een denderende stroom water door de straat zich een weg naar zee zoekt. Hij wordt meegesleurd en overleeft het niet. Op internet staat een filmpje, heel bizar om naar te kijken.
Ook zondag is het slecht weer. De wekelijkse markt is er niet en het is leeg en stil in de straten. We zijn blij dat we met de auto even een boodschap kunnen doen en rijden even naar het winkelcentrum La Marina in Finestrat. Overdekt parkeren is deze dagen wel zo prettig. We rijden voor een kop koffie naar het strand en herkennen dan ineens de straat van het filmpje waar de man verdronken is. Het is gewoon niet voor te stellen dat er zoveel water naar beneden kan komen.
Morgen voorspellen ze nog een regendag, het wordt nog even doorbijten. We kijken uit naar droge dagen en een beetje zon. Daar zijn we toch voor naar Spanje gegaan?

Het leven aan de Costa Blanca

De dagen op de camping aan de Costa Blanca kabbelen heel relaxt voort. Om ons heen pakken mensen de koffers om met de kerst naar hun thuisland te gaan. Anderen zijn druk in de weer met het weghalen van vaste vloeren, keukenblokken of schuurtjes, omdat die op de camping niet meer zijn toegestaan. De opwinding hierover lijkt inmiddels een beetje geluwd. Het weer is wisselend met prachtige zonnige dagen en dagen met regen, wind en bewolking. Ook de nachten zijn afwisselend zwoel en koud. Toch zijn we veel buiten en lopen we vaak even langs het strand naar ons koffietentje. Er is nog een adresje waar de koffie (met een glaasje slagroom) maar €1,- kost. We zijn er ook gaan eten met Frans en Joke en het dagmenu smaakte prima. Inmiddels hoeven we niet eens meer te bestellen en komen er twee café Americano op ons tafeltje.
We zijn met de auto naar de Victron dealer in Mutxamel gereden om eens te kijken en te vragen hoe het probleem met de omvormer opgelost kan worden. De monteur liet ons weten dat hij het apparaat er bij ons uit wilde halen, dan naar de dealer zou gaan voor reparatie of een nieuwe en dan weer terug zou komen om het apparaat weer te installeren. De reparatie valt onder garantie, maar de uren van de monteur niet. Het leek ons niet zo'n logische oplossing en we hebben nu voorgesteld dat we zelf met de camper naar de dealer rijden als het onderdeel binnen is. Dat bleek overigens nog niet vanuit Nederland verstuurd te zijn, dus het was maar goed dat we zelf gingen informeren. Nu is het even afwachten wanneer we daar naar toe kunnen gaan.
In Calpe hebben we heerlijk over de boulevard gewandeld en bleek de favoriete winkel van Luuk er gelukkig toch nog te zijn. Met twee nieuwe spijkerbroeken en een overhemd kan hij er weer even tegen. Er zijn ook dagen waarop gepoetst wordt, Luuk doet het buitenwerk en ik binnen. Het huishouden gaat natuurlijk gewoon door, het is tenslotte geen vakantie. Op het thuisfront gaat alles ook z'n gangetje al hebben onze kleinzoons wat pech, want de jongste loopt met krukken vanwege een gescheurde pees in zijn voet en de oudste is in het ziekenhuis geweest om zijn amandelen er uit te laten halen. Gelukkig zijn het bikkels en komt het allemaal weer goed. We hebben niet alleen het gevoel dat de tijd hier aan de Costa voorbij vliegt, maar ook dat de jaren in rap tempo voorbij gaan. Op 7 december is Marielle 45 jaar is geworden en dat voelt vreemd omdat we het gevoel hebben dat het nog niet zo lang geleden is dat we zelf 45 waren.
Inmiddels zijn we alweer voor de 3e keer naar de kerstmarkt bij senioren-complex Patricia geweest en hebben we onze eerste oliebol achter de kiezen. We rijden ook naar Altea voor de wekelijkse markt, maar doen dat op de verkeerde dag. Dom, dom, dom! In deze tijd van het jaar hebben de winkels overal kortingsacties, zoals een 2e paar schoenen voor 50%. We zoeken leuke schoenen uit, maar dan komt er een aapje uit de mouw dat de actie niet geldt voor het merk dat we hebben uitgezocht. Luuk bijt zich er in, maar helaas lukt het niet en kopen we uiteindelijk niets.
Zaterdagochtend kregen we een telefoontje van Frans en Joke dat ze hals over kop een vlucht naar Nederland hebben geboekt, omdat hun zoon onverwacht in het ziekenhuis is opgenomen. Erg heftig en we zijn blij dat we een klein beetje kunnen helpen door ze naar het vliegveld te brengen.
Op de terug weg rijden we bij Addy en Henk langs voor een kop koffie en blijven we eten. Het is weer een bijzondere middag/avond met waardevolle gesprekken.
Zoals elk jaar zijn in de omgeving van Albir weer fietsploegen neergestreken om te trainen. We zien de renners van Astana en Trek, vergezeld van een materiaalwagen, in groepjes trainen. Mijn fiets is inmiddels bij de fietsenmaker geweest voor nieuwe remblokjes zodat ik weer goed kan remmen. Bij ons rijdt er immers geen materiaalwagen mee. We bewonderen de fietsers die bergop naar Tárbena rijden (en in een razend tempo naar beneden). Wij doen het met de auto om daar onze favoriete wandeling door de bergen te maken. Het is een dag met weinig wind en boven is het mooi en stil. Een heerlijk punt voor overpeinzingen, terwijl we ons broodje opeten in de rust van de ons omringende prachtige natuur.

Weer-dipje

Dinsdagochtend staat de wekker aan, want we moeten op tijd op en klaar zijn om de huurauto op te gaan halen. We kunnen met Frans meerijden naar Alicante airport, omdat hij Sander en Bas wegbrengt naar het vliegveld. Het lijkt bijna wel gepland, maar het is (net als vorig jaar) ongelofelijk toevallig. Wij zijn er blij mee! De autorit is snel voorbij door het gezellige bijpraten met de mannen. Bij de balie van RecordGo loopt het gesmeerd en even later tuffen we in onze witte Nissan Micra de garage uit. We hebben, ondanks het lage tarief, zelfs een vijfdeurs auto gekregen, terwijl we de goedkoopste klasse hebben geboekt. Een meevaller!
Via Alicante rijden we langs de kust naar Campello en gaan we op de koffie bij Addy en Henk. Het is voor het eerst in de afgelopen jaren dat het te fris is om buiten op het terras te zitten, maar binnen is het warm en gezellig.
Gisteren zijn we naar Calpe gereden om Trudy en Ed op te zoeken, die op camping Calpemar staan. Ze zijn "thuis". Omdat ze niet helemaal fit waren, hebben ze de Spaanse les overgeslagen en dat is voor ons dan weer mazzel. Daarna rijden we nog even naar onze favoriete winkel aan de boulevard, maar die blijkt opgedoekt te zijn. Jammer hoor, want Luuk kocht hier graag broeken en shirts. We zien dat het appartementengebouw (achter het pand van Calpestabilli) inmiddels klaar is en er verrijst ook een gigantisch hotel vlakbij het strand. De aanblik hiervan vinden we niet fraai, veel te hoog.
Als we terug zijn in de camper doen we snel de kachel aan. We worden niet zo heel erg verwend met het weer deze winter. 's Avonds doet het (gratis) internet op de camping het ineens niet meer. We krijgen een inlogscherm waar we geen code voor hebben. Van het ene op het andere moment moeten we nu gaan betalen en €30,- per maand vinden we niet echt goedkoop. Het is het gesprek van de dag vandaag. Het was ook wat handiger geweest als ze ergens een berichtje hadden opgehangen, maar helaas. Qua communicatie kan het allemaal wel iets beter hier.
Vanmiddag rijden we naar Benidorm om wat te shoppen en aan het eind van de middag zien we dan toch eindelijk weer eens de zon.